Το δίχως άλλο, η Σκότλαντ Γιαρντ είναι η πιο διάσημη αστυνομία στον κόσμο. Αυτό οφείλεται πριν από όλα στην πρωτοποριακή της οργάνωση αλλά και στις καινοτόμες μεθόδους που χρησιμοποιούσε για την εξιχνίαση των πιο απαιτητικών και σκοτεινών αστυνομικών υποθέσεων από τις απαρχές της ίδρυσής της. Ο τρόπος λειτουργίας της αλλά και οι υποθέσεις που αντιμετώπισε, ενέπνευσαν τους πρωτοπόρους συγγραφείς αστυνομικής λογοτεχνίας οι οποίοι, μέσα από τις ιστορίες τους, απογείωσαν τον μύθο της. 

Ο ιδρυτής 
Το Λονδίνο, ως έδρα της πρώτης βιομηχανικής επανάστασης, υπήρξε κέντρο έντονων, σύνθετων, βίαιων και ραγδαίων μεταβολών και ανακατατάξεων που επέφεραν ριζικές αλλαγές – τεχνολογικές, οικονομικές και πολιτισμικές – στην κοινωνία. Μέσα σε αυτό το κλίμα των ριζικών μετασχηματισμών γεννήθηκε η ανάγκη μιας εκ βάθρων αλλαγής της αντίληψης της τάξης και του νόμου, που είχε σαν φυσικό επακόλουθο να δημιουργηθεί η πρώτη οργανωμένη αστυνομική δύναμη της Ευρώπης. Πρόκειται για την περίφημη Μητροπολιτική Αστυνομία ή Σκότλαντ Γιαρντ – όπως έγινε γνωστή από την ιστορική της έδρα, στο Γουάιτχολ. 

Η Μητροπολιτική Αστυνομία του Λονδίνου σχηματίστηκε από τον τότε υπουργό Εσωτερικών, Σερ Ρόμπερτ (Μπομπ) Πιλ, έναν από τους σημαντικότερους Βρετανούς πολιτικούς της εποχής με την ψήφιση του νόμου της Μητροπολιτικής Αστυνομίας στο Κοινοβούλιο στις 29 Σεπτεμβρίου του 1829. Ο ίδιος ο Σερ Ρόμπερτ Πιλ επέλεξε την τοποθεσία της έδρας της Σκότλαντ Γιαρντ, με τη βοήθεια του Εζέν-Φρανσουά Βιντόκ. Μέχρι το 1829 το κτήριο ανήκε στους αστυνομικούς επιτρόπους Σερ Τσαρλς Ρόουαν και Ρίτσαρντ Μάιν. 
Μάλιστα, εις ανάμνησιν του Σερ Ρόμπερτ (Μπομπ) Πιλ, οι Βρετανοί αστυνομικοί αποκαλούνται «Μπόμπιδες», με μια δόση τρυφερότητας. Ο Πιλ πίστευε ότι η αποτελεσματικότητα των διωκτικών αρχών είναι ευθέως ανάλογη της αποδοχής τους από την κοινή γνώμη και αντιστρόφως ανάλογη της βίας που αναγκάζονται να ασκούν. Από την αρχή, δίπλα στους συνήθως άοπλους Μπόμπιδες που περιπολούν στις γειτονιές του Λονδίνου μέρα – νύχτα και αποτελούν ένα αναπόσπαστο όσο και χαρακτηριστικό «κομμάτι» της πόλης, ιδρύθηκε και ένα παράλληλο μυστικό σώμα για τις πιο …απαιτητικές υποθέσεις! 

Η ιστορία 
Η Σκότλαντ Γιαρντ άλλαξε για πρώτη φορά διεύθυνση και τα νέα αστυνομικά γραφεία χτίστηκαν στην περιοχή Victoria Embankment, με θέα τον ποταμό Τάμεση. Σήμερα, στο κτήριο αυτό στεγάζεται το υπουργείο Αμύνης. Το 1888, κατά τη διάρκεια της κατασκευής των κτηρίων, οι εργαζόμενοι ανακάλυψαν τα ακρωτηριασμένα πτώματα των γυναικών, τα οποία ήταν θύματα του Τζακ του Αντεροβγάλτη. Το 1890 το Αρχηγείο της Μητροπολιτικής Αστυνομίας μεταφέρθηκε σε μια νέα περιοχή, τη Νέα Σκότλαντ Γιαρντ. Το 1967 η Μητροπολιτική Αστυνομία του Λονδίνου μεταφέρθηκε στο κτήριο της οδού Broadway 10. 

Η βάση δεδομένων της Σκότλαντ Γιαρντ στεγάζεται στη σημερινή έδρα της Μητροπολιτικής Αστυνομίας. Χρησιμοποιεί ένα εθνικό σύστημα το οποίο αναπτύχθηκε για σημαντικές έρευνες εγκληματικότητας της Μεγάλης Βρετανίας. Ονομάζεται υπουργείο Συστήματος Εσωτερικού, αλλά πιο συχνά αναφέρεται ως Χολμς (αποτελεί ακρωνύμιο των λέξεων Home Office Large Major Enquiry System (HOLMES) και παραπέμπει στον ντετέκτιβ Σέρλοκ Χολμς). 

Οι πρώτες υποθέσεις 
Η πρώτη υπόθεση που έθεσε τη Σκότλαντ Γιαρντ στο επίκεντρο της παγκόσμιας επικαιρότητας ήταν αυτή του 1888 και σχετίζονται με τη σύλληψη του περιβόητου Τζακ του Αντεροβγάλτη, του πλέον διάσημου serial killer όλων των εποχών!
Ωστόσο, η πρώτη υπόθεση μέσα από την οποία ξεπήδησε το σύγχρονο αστυνομικό μυθιστόρημα, ανατρέχει στην εξιχνίαση ενός φόνου του 1860. 
Ήταν 29 Ιουνίου 1860 όταν εξαφανίστηκε από το σπίτι του ένας τετράχρονος, για να βρεθεί την επόμενη μέρα στο υπαίθριο αποχωρητήριο του υπηρετικού προσωπικού με τον λαιμό πετσοκομμένο. Εξαιτίας της ειδεχθούς φύσης του εγκλήματος, η αστυνομία πιεζόταν να βρει τον δράστη και, σύντομα, κατέληξε σε βασικό ύποπτο, την νταντά του μικρού, η οποία αποδείχτηκε, ωστόσο, αθώα. Οι τοπικές αρχές αδυνατούν να βρουν τον δολοφόνο. Και τότε αναλαμβάνει δράση ένας από τους οκτώ άνδρες του νεοσύστατου σώματος της Μητροπολιτικής Αστυνομίας, ο ντετέκτιβ Τζόναθαν Γουίτσερ. Ύστερα από έρευνες που περιλαμβάνουν τη σκιαγράφηση του ψυχολογικού προφίλ των υπόπτων και την εφαρμογή της επαγωγικής μεθόδου, θα υποδείξει τον ένοχο. Η υπόθεση έμεινε γνωστή ως το έγκλημα του Ρόουντ Χιλ Χάους. 

Ο δαιμόνιος ντετέκτιβ έστρεψε την προσοχή του στη 16χρονη ετεροθαλή αδερφή του πιτσιρικά, το νυχτικό της οποίας είχε εξαφανιστεί υπόπτως, κάνοντας τον επιθεωρητή μας να ψυλλιαστεί ότι κάποια σχέση πρέπει να είχε με το φονικό. Κοινή γνώμη και συνάδελφοι αρνούνταν φυσικά να δεχθούν ότι ένα αθώο νεαρό κορίτσι μπορεί να είχε κάνει ένα τέτοιο φρικιαστικό έγκλημα, και σύντομα ο Γουίτσερ ήταν μόνος εναντίον όλων. Και μιας και δεν ανακαλύφθηκε ποτέ το νυχτικό, η υπόθεση μπήκε στο αρχείο. Πέντε χρόνια αργότερα, η ετεροθαλής αδερφή ομολόγησε το έγκλημα και καταδικάστηκε σε θάνατο, αν και η ποινή μετατράπηκε αργότερα σε κάθειρξη 20 ετών. 

Μια, επίσης μεγάλη, επιτυχία της Μητροπολιτικής Αστυνομίας ήταν η εξιχνίαση μιας υπόθεσης χρησιμοποιώντας τις νεότερες εξελίξεις στην τοξικολογία. Ο Τζορτζ Χένρι Λάμσον, ένας γιατρός που είχε υπηρετήσει σε διάφορα πολεμικά μέτωπα, επιστρέφοντας στην Αγγλία βρέθηκε να χρωστά σημαντικά ποσά. Τότε έβαλε στο νου του να δηλητηριάσει τον δεκαεννιάχρονο παραπληγικό κουνιάδο του. Κίνητρό του υπήρξε η διαθήκη, η οποία όριζε ότι η μεγάλη περιουσία της οικογένειας θα μοιραζόταν στα αδέλφια σε περίπτωση που πάθαινε κάτι. Η Σκότλαντ Γιαρντ το 1881 απέδειξε εύκολα ότι ο κουνιάδος είχε δηλητηριαστεί με ακονιτίνη, την οποία είχε προμηθευτεί ο γιατρός λίγες μέρες πρωτύτερα. Καταδικάστηκε σε θάνατο και κρεμάστηκε. 

Εμπνέοντας τη λογοτεχνία
Οι υποθέσεις που ανελάμβανε η Σκότλαντ Γιαρντ, από τα πρώτα χρόνια της ίδρυσής της, βρίσκονταν στο επίκεντρο της επικαιρότητας. Τόσο οι επιτυχίες όσο και οι αποτυχίες της κέντριζαν το ενδιαφέρον του κοινού, ώστε πολλές από αυτές να περάσουν και στη λογοτεχνία με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Για παράδειγμα, η άγρια δολοφονία μια νεαρής ιερόδουλης στις 26 Μαΐου 1838. Η σωρός της εντοπίστηκε στην κάμαρά της, με τον λαιμό ανοιγμένο από άκρη σε άκρη. Ο δράστης είχε ακρωτηριάσει το σώμα και προσπάθησε ξεκάθαρα να το αποκεφαλίσει. Οι προσπάθειες εντοπισμού του δολοφόνου απέβησαν άκαρπες, με αποτέλεσμα η υπόθεση να καταλήξει στο αρχείο και η Σκότλαντ Γιαρντ να βρεθεί στο κέντρο της δημόσιας κατακραυγής. Λέγεται ότι η συγκεκριμένη υπόθεση ενέπνευσε τον Τσαρλς Ντίκενς, ώστε να δώσει στη Νάνσι του την ανατριχιαστική της μοίρα στο έργο του «Όλιβερ Τουίστ»! 

Μέσα από μια σειρά επιτυχημένων ερευνών αλλά και ανεξιχνίαστων μυστηρίων, η Σκότλαντ Γιαρντ καθιερώθηκε διεθνώς, από την πρώτη στιγμή, ως σύμβολο υποδειγματικής αστυνόμευσης, που χρησιμοποιεί την επιστήμη αλλά και διάφορες καινοτόμες για την εποχή τους μεθόδους προκειμένου να εξιχνιάσει τα πιο δυσεπίλυτα μυστήρια. Στα πρότυπα των πρώτων ντετέκτιβ της δημιουργήθηκε, από τον σερ Άρθουρ Κόναν Ντόϋλ, ο απόλυτος ντετέκτιβ Σέρλοκ Χολμς. 
Πολλοί συγγραφείς έχουν τοποθετήσει επιθεωρητές από τη Σκότλαντ Γιαρντ ως ήρωες στις ιστορίες μυστηρίου τους. Μία από αυτές τις ιστορίες ήταν του Τζον Κρεζέι. Οι πρωταγωνιστές ήταν ο διοικητής Αδάμ Ντάγκλας, ο επιθεωρητής Ρίτσαρντ και η αριστοκρατική ντετέκτιβ Μόλλι Ρόμπερτσον-Κιρκ, γνωστή ως Λαίδη Μόλλι…