Η ομάδα “Artika”, ο θεατρικός οργανισμός που έφερε το βρεφικό θέατρο στην Ελλάδα έχοντας, ήδη, ξεκινήσει τη θεατρική περίοδο με την επανάληψη της θεατρικής παράστασης «Κάτι σαν κήπος», παρουσιάζει τη νέα της παραγωγή «Πάει έρχεται» στο Studio Μαυρομιχάλη.

Πρόκειται για μια παράσταση που με απλό και κατανοητό τρόπο μιλά για τη δυσκολία του αποχωρισμού από το οικείο, τον φόβο της μοναξιάς, αλλά και τη δημιουργική πλευρά της ανεξαρτητοποίησης.

“Ένα ζευγάρι ζει μαζί στο ίδιο σπίτι και μοιράζεται στιγμές αγάπης, αγωνίας και ξεγνοιασιάς. Τι συμβαίνει, όμως, κάθε φορά που ο ένας από τους δύο φεύγει; Ο αποχωρισμός από καθετί αγαπημένο, είτε στην παιδική, είτε στην ενήλικη ζωή μας είναι πάντα δύσκολος. Ωστόσο, κάθε φορά που η μητέρα ή ένας άνθρωπος που μας φροντίζει, δε βρίσκεται στο οπτικό μας πεδίο, δεν εξαφανίζεται για πάντα!” Κάτι που η παράσταση επιτυγχάνει να περάσει τόσο σε παιδιά όσο και σε νήπια από 1,5 ετών και άνω.

Εξίσου ενδιαφέρουσα είναι, όμως, και η παράσταση “Κάτι σαν Κήπος” που παρουσιάζεται επίσης στο Studio Μαυρομιχάλη, φιλοδοξώντας να διεγείρει όλες τις αισθήσεις των μικρών μας φίλων.

Μια παράσταση που κατορθώνει να φωτίσει τις ευχάριστες στιγμές της ζωής, δίνει κίνητρα για παιχνίδι, ανακαλύψεις και περιπέτεια, ενώ παράλληλα “φωτίζει” τον κόσμο των παιδιών με χρήσιμα διδάγματα όπως τη σημαντικότητα της φιλίας, την ικανότητα του να μοιράζεσαι αλλά και τη διαχείριση αρνητικών συναισθημάτων, όπως ο φόβος.

“Η μέρα ξεκινάει μέσα σε έναν κήπο που δημιουργείται, γεννιέται και ζωντανεύει με τη δύναμη της φαντασίας, έναν κήπο γεμάτο μεταμορφώσεις, όπου η βροχή γίνεται ποτάμι, το ξύλο βάρκα, το φύλλο γίνεται πιάτο.” Η παράσταση τελειώνει, η ιστορία όμως συνεχίζεται, από το θέατρο στη ζωή, όλοι μαζί γύρω από τη σκηνή κι έπειτα στη ζωή του καθενός…

Η Artika συνεχίζει την επιτυχημένη πορεία της για 12η χρονιά, βαδίζοντας με βήματα σταθερά με όραμα για ένα θέατρο προσβάσιμο από όλες τις ηλικίες. Αποτελώντας μέλος του Small size Network, του Ευρωπαϊκού δικτύου για τη διάδοση και προώθηση των παραστατικών τεχνών για τις πολύ νεαρές ηλικίες (0 έως 6 χρονών), η ομάδα -κατά τη διάρκεια όλων αυτών των χρόνων -, έχει κληθεί να συμμετάσχει σε πολλά φεστιβάλ στο εξωτερικό.

Την περίοδο 2019-2020 η ομάδα επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού για το πρόγραμμα «Οι πολύ νεαρές ηλικίες συναντούν την ποίηση», μία δράση που σκοπό έχει να φέρει παιδιά 0 έως 6 χρονών σε επαφή με το μοναδικό και πρωτογενές αυτό είδος έκφρασης.

Με σκοπό να μάθουμε ακόμα περισσότερα τόσο για τις παραστάσεις όσο και το έργο της ομάδας Artika, το “ΠΟΝΤΙΚΙ” μίλησε με την ηθοποιό, σκηνοθέτη και καλλιτεχνική της διευθύντρια Μαριλένα Τριανταφυλλίδου.

Πότε και με ποιο σκοπό δημιουργήθηκε η ομάδα ARTIKA. Ποιο είναι το όραμά σας;

Νομίζω πως η δημιουργία της Artika ξεκινάει ήδη από τα φοιτητικά μας χρόνια ως σπουδάστριες στη δραματική σχολή «Αρχή» της Νέλλης Καρρά. Από τότε υπήρχε ένας πυρήνας τεσσάρων εκκολαπτόμενων ηθοποιών που ονειρευόμασταν να κάνουμε τη δική μας θεατρική ομάδα. Τελικά ύστερα από κάποια χρόνια ξεκινήσαμε το εγχείρημα με την Κατερίνα Αλεξάκη. Νομίζω ο σκοπός ήταν, και παραμένει, παρότι έχουν αλλάξει πολλά από τότε, να μπορέσουμε να βρούμε το «χώρο» να διοχετεύσουμε τόσο την ανάγκη μας να κάνουμε θέατρο, την ανάγκη για έρευνα και ανταλλαγή καλλιτεχνικών απόψεων, όσο και με την ανάγκη να μιλήσουμε για τη ζωή και την τέχνη, μέσα από ένα κοινό κώδικα επικοινωνίας. Το όραμά μας, ύστερα από 12 χρόνια ζωής της Artika, είναι να συνεχίσουμε να κάνουμε θέατρο και να μπορούμε να ερχόμαστε σε καλλιτεχνική επαφή με ένα ολοένα μεγαλύτερο κοινό ανεξαρτήτου ηλικίας.

Ποιο ήταν το κίνητρο να δημιουργήσετε βρεφικές και νηπιακές παραστάσεις;

Το κίνητρο είναι να κάνουμε τις πολύ νεαρές ηλικίες περισσότερο «ορατές». Δεν είναι θεατές του αύριο, αλλά του σήμερα. Τα παιδιά αυτών των ηλικιών είναι ικανοί και ευαίσθητοι πολίτες και δεν μπορούμε να τους αρνηθούμε το δικαίωμά τους στην τέχνη και το δικαίωμα να έρχονται σε επαφή με υψηλής ποιότητας καλλιτεχνικά προϊόντα.

Πώς αντιδρά ένα κοινό τόσο μικρής ηλικίας σε μια παράσταση; Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να τους κρατήσετε ζωντανό το ενδιαφέρον;

Το κοινό τόσο νεαρής ηλικίας αντιδρά με τους πιο εκφραστικούς και συγκινητικούς τρόπους, με φωνές, αλλά και σιωπές, με βλέμματα βαθιά και σωματικές στάσεις που σε κάνουν πραγματικά να αναρωτιέσαι τί βιώνει αυτός ο άνθρωπος κατά τη διάρκεια της θέασης. Πάντως ό,τι και να είναι, είμαι πεπεισμένη πως αυτό που συμβαίνει εκείνη τη στιγμή είναι μεγαλειώδες. Μία καλή παράσταση θα κρατήσει το ενδιαφέρον του κοινού της ζωντανό. Είναι το ίδιο εύκολο ή δύσκολο όπως σε οποιαδήποτε άλλη περίσταση.

Οι γονείς πώς βλέπουν αυτήν τη νέα προοπτική; Έχετε δεχτεί αρνητικές κριτικές;

Νομίζω πως οι γονείς ενδιαφέρονται να πάνε τα παιδιά τους σε καλά θεάματα, ενδιαφέρονται να τους δώσουν αξιόλογα ερεθίσματα και να περάσουν ποιοτικό χρόνο μαζί τους. Η δουλειά μας, ύστερα από 12 χρόνια παρουσίας εξακολουθεί να είναι καινοτόμα και πιστεύω ότι διαφέρει αρκετά σε σχέση με ό,τι έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε ή φανταζόμαστε ότι θα μπορούσε να απευθύνεται σε τόσο νεαρό κοινό. Ως εκ τούτου μπορεί να μην αρέσει σε όλους. Αυτό, όμως, συμβαίνει σε όλα τα πράγματα, δεν αρέσουν όλα σε όλους μας, έτσι δεν είναι;

Πόσο επηρέασε η οικονομική κρίση τη δουλειά σας;

Μας επηρέασε όπως επηρέασε όλους πάνω κάτω πιστεύω. Ο χώρος της τέχνης δυσκολεύεται πάντα, καθώς στηρίζεται αναγκαστικά στη χορηγία. Οπότε, αν η τέχνη αποτελεί πολυτέλεια και οι χορηγίες περιορίζονται, καταλαβαίνουμε πως αυτό έχει άμεση επιρροή στη δουλειά μας. Παρόλα αυτά πιστεύω πως όταν δουλεύεις και δίνεσαι με ειλικρίνεια σε αυτό που κάνεις, μπορείς να προχωρήσεις. Εμείς μέσα στην κρίση έχουμε καταφέρει να προχωρήσουμε με πολύ σημαντικά βήματα.

Φέτος ανεβάζετε δυο βρεφικές παραστάσεις: “Πάει κι έρχεται” και “Κάτι σαν Κήπος”. Πείτε μας δυο λόγια γι΄ αυτές. Ποιο είναι το μήνυμα που προσδοκάτε να περάσετε; Θεωρώ πως είναι δύο πολύ διαφορετικές παραστάσεις, χωρίς βέβαια να λείπει το στίγμα της Artika. Το «Πάει έρχεται» μιλάει για το άγχος του αποχωρισμού, κάτι που βιώνουμε όλοι, με πολλές διαφορετικές αφορμές και από τους πρώτους κιόλας μήνες της ζωής μας. Στην παράστασή μας προσεγγίζουμε το δύσκολο αυτό θέμα με τρυφερότητα, χιούμορ και ποιητικότητα μέσα από τη σχέση ενός ζευγαριού που υποδύονται η Μαρία Μπαλούτσου και ο Βασίλης Καζής. Τα σκηνικά -που πάνε κι έρχονται κι αυτά επί σκηνής!- και τα κοστούμια υπογράφει η Τζελίνα Πάλλα. Το «Κάτι σαν κήπος» είναι μία παράσταση χωρίς πλοκή, που μιλάει στις αισθήσεις και αντιπροσωπεύει τις στιγμές της ζωής που είναι φωτεινές, παιχνιδιάρικες, και έχουν τη διάθεση της ανακάλυψης. Αυτά συμβαίνουν κατά τη διάρκεια της βόλτας δύο φίλων μέσα σε ένα κήπο και μέσα από τη σχέση τους και τις προκλήσεις που έχουν να αντιμετωπίσουν. Τους ρόλους υποδύονται η Κλεονίκη Καραχάλιου και ο Βασίλης Καζής, τα σκηνικά, εμπνευσμένα αρχικώς από τον ναίφ ζωγράφο Ανρί Ρουσσώ και τα έργα του που απεικονίζουν ζούγκλες, είναι της Νατάσας Ευσταθιάδη και τα κοστούμια της Όλγας Ευαγγελίδου. Και στις δύο παραστάσεις τους φωτισμούς έχει σχεδιάσει ο Γιώργος Αγιαννίτης και τη σκηνοθεσία έχω κάνει εγώ η ίδια.

Ποια τα μελλοντικά σας σχέδια;

Υπάρχουν πολλά σχέδια και όνειρα! Θα αναφερθώ σε όσα είναι ήδη δρομολογημένα. Το πιο άμεσα σχέδιό μας είναι η ολοκλήρωση και η παρουσίαση του καλλιτεχνικού προγράμματος «Οι πολύ νεαρές ηλικίες συναντούν την ποίηση». Πρόκειται για ένα διαδραστικό εργαστήριο το οποίο σχεδιάζουμε και θα υλοποιήσουμε με την υποστήριξη του ΥΠΠΟΑ και θα παρουσιαστεί κατ’ αρχήν σε ομάδες παιδιών που έχουν περιορισμένη πρόσβαση σε καλλιτεχνικές δραστηριότητες λόγω κοινωνικών, οικονομικών και άλλων συνθηκών. Το πρότζεκτ αυτό θα ξεκινήσει να παρουσιάζεται από τον Δεκέμβριο. Στη συνέχεια, στα τέλη Ιανουαρίου σχεδιάζουμε μία δράση στο πλαίσιο του Small Size Days, ενός εορτασμού που γίνεται πανευρωπαϊκά με παραστάσεις, εργαστήρια και δράσεις για παιδιά από 0 έως 6 χρονών. Αμέσως μετά η προσοχή μας στρέφεται στην προγραμματισμένη πρεμιέρα που έχουμε για τις αρχές του 2021, της παράστασης που ήδη έχουμε αρχίσει να δουλεύουμε και να συν-δημιουργούμε σε συμπαραγωγή με τρεις σπουδαίες Ευρωπαϊκές ομάδες-θέατρα (Polka theatre, Baboro Arts Festival for Children και Theater Madam Bach), στο πλαίσιο του μεγάλου Ευρωπαϊκού προγράμματος στο οποίο συμμετέχουμε μαζί με άλλες 17 χώρες συνολικά, με τίτλο Mapping – a map on the aesthetics of performing arts for early years. Επίσης, έπονται και κάποιες συμμετοχές των παραστάσεών μας σε φεστιβάλ στο εξωτερικό.

 

«Κάτι Σαν Κήπος»

Παράσταση για βρέφη και νεαρά παιδιά με χορό και ζωντανή μουσική

Τιμές εισιτηρίων: Κανονικό: 10€ – Οικογενειακό (15 άτομα+): 8€ – Ατέλειες / Ανεργίας: 5€
Εκπτωτική κάρτα: προαγορά εισιτηρίων από το ταμείο του θεάτρου και για τις δύο παραστάσεις, στη μειωμένη τιμή των 8 ευρώ.

Για βρέφη από 1 και παιδιά έως 5 ετών

Κάθε Σάββατο στις 17.30 μ.μ.

 

«Πάει έρχεται»

θέατρο με χορό και ζωντανή μουσική για θεατές από 1,5 ετών

2ος χρόνος – Νέα Εκδοχή!

Τιμές εισιτηρίων: Κανονικό: 10€ – Μειωμένο (Οικογένειες 4+, άνω των 65, φοιτητικό και Ομαδικό 15 άτομα+): 8€ – Ατέλειες / Ανεργίας: 5€

Εκπτωτική κάρτα: προαγορά εισιτηρίων από το ταμείο του θεάτρου και για τις δύο παραστάσεις, στη μειωμένη τιμή των 8 ευρώ

Θεατές από 1,5 έως 105 ετών!

Μέρα και ώρα παραστάσεων: Κάθε Κυριακή στις 5.30 μ.μ.

Studio Μαυρομιχάλη, Μαυρομιχάλη 134, τηλ. 210 6453330