Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.
Βαρυσήμαντη παρέμβαση – ιστορικής σημασίας 46 χρόνια μετά τη βραδιά του Πολυτεχνείου – έκανε με άρθρο του στην «Εφημερίδα των Συντακτών» το ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ κι ένας εκ των βασικών πρωταγωνιστών της Εξέγερσης του Πολυτεχνείου τον Νοέμβριο του 1973, Κώστας Λαλιώτης, με αφορμή το βιβλίο «ΟΛΗ ΝΥΧΤΑ ΕΔΩ» του Ιάσονα Χανδρινού (Εκδόσεις Καστανιώτη) το οποίο, μεταξύ άλλων, περιλαμβάνει «μαρτυρίες» 4 στρατιωτικών οι οποίοι ήταν παρόντες τη νύχτα της εισβολής του τανκ και της σφαγής των φοιτητών στο Πολυτεχνείο.
Ο Κώστας Λαλιώτης απαντά με τεκμήρια, ντοκουμέντα κι αποδείξεις στον χουντικό αξιωματικό Κώστα Βουλιέρη ο οποίος επιχειρεί να «ξαναγράψει» την Ιστορία της Εξέγερσης και της σφαγής του Πολυτεχνείου αναφέροντας χοντροκομμένα ψέματα, άθλιες συκοφαντίες και φανταστικά περιστατικά.
Ο Κ. Βουλιέρης, 46 χρόνια μετά, προσπαθεί να αποποιηθεί τις τεράστιες ευθύνες του δικτατορικού καθεστώτος και του ιδίου προσωπικά αναφέροντας -μεταξύ άλλων- ότι η ιδέα της βίαιης πτώσης της Πύλης του Πολυτεχνείου ήταν των… φοιτητών και συγκεκριμένα του Κ. Λαλιώτη.
Το κορυφαίο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ δεν μένει μόνο στις τεκμηριωμένες απαντήσεις απέναντι στις ανακρίβειες που υπάρχουν στο βιβλίο του Χανδρινού αλλά αναφέρεται και στηλιτεύει μια προσπάθεια που γίνεται τα τελευταία χρόνια από διαφόρων ειδών δημοσιογράφους και δημοσιολογούντες σχετικά με τις διαφορετικές φάσεις της Χούντας, τις ομάδες που τυχόν υπήρχαν στο εσωτερικό της καθώς και ορισμένα εάν…
Με το άρθρο του ο Κ. Λαλιώτης δίνει αποστομωτική απάντηση και σε όλους αυτούς που επιχειρούν να λειάνουν τις ευθύνες της Χούντας για την τραγωδία της Κύπρου.
Διαβάστε αναλυτικά το άρθρο του Κώστα Λαλιώτη, όπως δημοσιεύτηκε στην «ΕΦ.ΣΥΝ».
ΚΩΣΤΑΣ ΛΑΛΙΩΤΗΣ
«Από τις ερπύστριες των αρμάτων μάχης, στις ερπύστριες της μετα-αλήθειας και της μετα-ιστορίας.
«Το ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΖΕΙ με τις πυρακτωμένες αλήθειές του»
Προβάλλει ως κοινή ομολογία και ως πολιτικό αξίωμα ότι η εξέγερση του Πολυτεχνείου αποτελεί την κορύφωση ενός ασίγαστου πολύμορφου 7χρονου αντιδικτατορικού αγώνα και τον καταλύτη για την πτώση της Δικτατορίας, για την αρχή του τέλους της.
Αποτελεί ένα ιστορικό ορόσημο με άσβεστη φλόγα και μνήμη, με πυρακτωμένες αλήθειες γραμμένες με το αίμα 24 πιστοποιημένων νεκρών, με το αίμα και τον πόνο χιλιάδων τραυματιών, με τις συλλήψεις και τα βασανιστήρια εκατοντάδων νέων ανθρώπων στα κρατητήρια της Αστυνομίας και του ΕΑΤ ΕΣΑ.
Αναμφίβολα ήταν ένας τεκτονικός σεισμός που συντάραξε συθέμελα το δικτατορικό καθεστώς και αμφισβήτησε ριζικά τις εξαρτημένες υποτελείς σχέσεις της χώρας. Ήταν ένα ηφαίστειο, που με τη λάβα του έκαψε το πρόσωπο και τα προσωπεία της Χούντας. Η εξέγερση του Πολυτεχνείου ως ορόσημο έχει ιστορικά, πολιτικά, κοινωνικά, πολιτισμικά καταγραφεί, ως μια μαζική (με την αγωνιστική συμμετοχή δεκάδων χιλιάδων νέων και δεκάδων χιλιάδων πολιτών) καταλυτική αποφασιστική αντιστασιακή ρήξη για την κατίσχυση της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας, για την εδραίωση της Εθνικής Ανεξαρτησίας, της Λαϊκής Κυριαρχίας και της Προόδου.
Μετά την πρωτοφανή παρουσία εκατοντάδων χιλιάδων Δημοκρατικών και Προοδευτικών Πολιτών στην κηδεία του Γεωργίου Παπανδρέου το 1968, και στην κηδεία του Νομπελίστα Ποιητή Γιώργου Σεφέρη το 1971, το Πολυτεχνείο ως πρωτόγνωρο γεγονός εξέγερσης άνοιξε νέους δρόμους και έδωσε νόημα και προοπτική στο συμπυκνωμένο μήνυμα «Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών Καθολικώς Διαμαρτυρομένων…»
Το «…ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ…» αδιαμφισβήτητα έχει ιστορικά καταγραφεί ως φωνή μιας επιβεβλημένης και δίκαιης εξέγερσης και ως στάση αντίστασης των νέων εναντίον μιας πολυπλόκαμης και πολυπρόσωπης 7χρονης Αμερικανόπνευστης στρατιωτικής δικτατορίας, μιας Χούντας – Μπάμπουσκας. Αυτή η «Χούντα – Μπάμπουσκα», (Χούντα Στρατηγών με αρχηγό τον Σπαντιδάκη – Χούντα Συνταγματαρχών με αρχηγό τον Παπαδόπουλο – Χούντα Ταγματαρχών – Λοχαγών με αρχηγό τον Ιωαννίδη) ανεξάρτητα από τις εποχιακές εκφράσεις της και τις δευτερεύουσες αντιθέσεις της, ήταν ενιαία και αδιαίρετη, είχε τους ίδιους πάτρωνες και γεννήθηκε ως τέρας από την ίδια μήτρα.
Αυτή η «Χούντα – Μπάμπουσκα» έχει ένα οικογενειακό δέντρο με βαθειές ρίζες, με ιστορική ταυτότητα και DNAϊκό πολιτικό αποτύπωμα. Η δομή της, η δικτύωσή της και τα σημαίνοντα πρόσωπά της έλκουν την καταγωγή τους, την ισχύ τους και τη «νομιμότητά» τους στο μετεμφυλιακό Κράτος και Παρακράτος της Βαθειάς Δεξιάς, στον ΙΔΕΑ, στη «βία και νοθεία» του 1961, στο «Σχέδιο Περικλής», στη συμμαχική «Κόκκινη Προβιά», στην έξαρση του Ψυχρού Πολέμου, στο Βασιλικό Πραξικόπημα της Αποστασίας, στην κινδυνολογική αντιδημοκρατική εμμονική ψύχωση εναντίον της Αριστεράς και των «Συνοδοιπόρων» της, στην εφαρμογή του «Σχεδίου Προμηθέας» για την βίαιη αποτροπή μιας αφυπνισμένης μεγάλης και δυναμικής πολιτικής και κοινωνικής πλειοψηφίας, στην εκτέλεση του «Σχεδίου Ιέραξ» για τη βίαιη ανατροπή μιας σίγουρης συντριπτικής (λαϊκής και κοινοβουλευτικής) νίκης της Ένωσης Κέντρου, της Κεντροαριστεράς και της Αριστεράς, στις Εκλογές του Απριλίου του 1967.
Αυτή η Αμερικανόπνευστη «Χούντα – Μπάμπουσκα» ενιαία, αδιαίρετη και αλληλέγγυα, την 21η Απριλίου εγκαθίδρυσε το καθεστώς της Στρατιωτικής Δικτατορίας, έβαλε στο «γύψο» τη Δημοκρατία και τους θεσμούς της με την κατάργηση των Κομμάτων, των ελευθεριών και των δικαιωμάτων των Πολιτών, με τη σύλληψη και την κράτηση, με την φυλάκιση, την εξορία, τον εκτοπισμό και τη δίωξη δεκάδων χιλιάδων Δημοκρατικών και Προοδευτικών Πολιτών, με τον εκφοβισμό και το φακέλωμα εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων.
Αυτές οι ιστορικές αλήθειες έχουν χαραχθεί, με όρους γνώσης, αυτογνωσίας, στοχασμού και αναστοχασμού, στις σκέψεις και τα συναισθήματα εκατομμυρίων Ελλήνων, που διαχρονικά δίνουν 46 συναπτά χρόνια το συγκλονιστικό παρόν τους σε όλες τις εκδηλώσεις και πορείες κατά την ημέρα μνήμης για την Εξέγερση του Πολυτεχνείου.
Τα τελευταία χρόνια κλιμακώνεται μία προσπάθεια κυρίως από νοσταλγούς της Χούντας αλλά και από κάποιους «ρηξικέλευθους Φιλελεύθερους» Δημοσιογράφους και Διανοούμενους να συνδέσουν το Πολυτεχνείο με την τραγωδία της Κύπρου.
Πασχίζουν με κάθε τρόπο, έξω και πέρα από γεγονότα, αλήθειες, τεκμήρια, αποδείξεις και ντοκουμέντα, έξω και πέρα από κάθε αντικειμενική ιστορική καταγραφή, να διαμορφώσουν μία ανιστόρητη «άλλη αφήγηση», να γράψουν μια «μετα-ιστορία» κομμένη και ραμμένη στα μέτρα τους. Περιγράφουν με «γραμμικό τρόπο» έωλες σοφιστείες και συνεπαγωγές, διάφορα εάν…, εάν…., εάν…., τα οποία παραγνωρίζουν και (ορισμένα εάν…) εξαγνίζουν την ενιαία, διαχρονική και αδιαίρετη Αμερικανόπνευστη «Χούντα – Μπάμπουσκα».
Έχουμε χρέος να υπενθυμίσουμε στους θιασώτες αυτών των θεωριών και μυθευμάτων ότι η προδοσία της Κύπρου από την ενιαία, διαχρονική και αδιαίρετη «Χούντα – Μπάμπουσκα» είναι διαρκής και όχι εποχιακή και στιγμιαία. Αυτή η προδοσία της Κύπρου συνδέεται άρρηκτα βήμα με βήμα, απόφαση με απόφαση, δράση με δράση, επέμβαση με επέμβαση της «Χούντας – Μπάμπουσκα» από την εγκαθίδρυσή της την 21η Απριλίου του 1967 μέχρι την κατάρρευσή της την 24η Ιουλίου του 1974.
Το χρονολόγιο όλων αυτών των μελανών και μαύρων σελίδων και η εξόχως αρνητική, προδοτική και καταστροφική αποτίμησή τους έχουν καταγραφεί με σαφήνεια και αδιαμφισβήτητα στο «Φάκελο της Κύπρου» και στο επίσημο «Πόρισμα» για τη διαχρονική Χουντική Προδοσία και την Τραγωδία της Κύπρου.
Το Πόρισμα αυτό έχει εγκριθεί ομόφωνα από όλα τα Κόμματα και όλους τους Βουλευτές της Κυπριακής Βουλής και αποτελεί τον έγκυρο και αδιαπραγμάτευτο Λόγο της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ενδεικτικά αναφέρω ορισμένα γεγονότα, τα οποία δεν πρέπει να ξεχνάει ποτέ και κανείς γιατί η «Χούντα – Μπάμπουσκα» με αποκλειστική της ευθύνη: προχώρησε στην απόσυρση από την Κύπρο της Ελληνικής Μεραρχίας στις 29/11/1967, σχεδίασε τη δολοφονική απόπειρα εναντίον του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου στις 8/3/1970, έστειλε στην Κύπρο τον Γεώργιο Γρίβα τον Αύγουστο του 1971 για να ιδρύσει την ΕΟΚΑ Β, με όλα τα συνεπακόλουθα, προώθησε το Σχέδιο Πραξικοπήματος στις 15/2/1972, που ευτυχώς και εγκαίρως ματαίωσε ο Μακάριος και η Κυβέρνησή του, οργάνωσε και εκτέλεσε το προδοτικό Πραξικόπημα στις 15/7/1974, που άνοιξε την «κερκόπορτα» για την εισβολή και την κατοχή των Τούρκων. Το ομόφωνο Πόρισμα της Κυπριακής Βουλής για το Φάκελο της προδοσίας της Κύπρου και της τραγωδίας του Ελληνισμού οφείλουν να το διαβάσουν, (όπως και δεκάδες άλλα βιβλία ιστορικής τεκμηρίωσης), όλοι οι επίδοξοι «λοβοτομητές» της σύγχρονης ιστορίας του Ελληνισμού και όλοι οι αιρετικοί και επιλεκτικοί δήθεν «Φιλίστορες» με τον αφόρητο και ανιστόρητο διδακτισμό τους.
Η «Εξέγερση του Πολυτεχνείου» ως ιστορικό ορόσημο γεννήθηκε σε μια ρωγμή του χρόνου και σηματοδότησε μια γενιά-σύνορο ανάμεσα σε δύο ιστορικούς κύκλους. Ξεπήδησε αυτόνομα και αυτοδύναμα ανάμεσα στον Μεταπολεμικό – Μετεμφυλιακό κύκλο, που έκλεισε οριστικά και αμετάκλητα με τη γέννησή της και στον Μεταπολιτευτικό κύκλο, που άρχισε να σκιαγραφείται πάλι με τη γέννησή της, με την πτώση της Χούντας και την αποκατάσταση της Δημοκρατίας. Όμως το οριστικό τέλος του Μεταπολεμικού – Μεταεμφυλιακού κύκλου, όπως και η αρχή του Μεταπολιτευτικού κύκλου έχει σημαδευτεί με το στίγμα μιας επαίσχυντης Εθνικής προδοσίας της Χούντας, με το στίγμα μιας τραγωδίας για τον Ελληνισμό.
Αυτή η προδοσία και αυτή η Τραγωδία έχει συνδεθεί με τη χαίνουσα πληγή στην Κύπρο, με την εισβολή των Τούρκων και την επέλαση του Αττίλα Ι και του Αττίλα ΙΙ, με χιλιάδες νεκρούς και αγνοούμενους, με εκατοντάδες χιλιάδες ξεριζωμένους πρόσφυγες, με την κατοχή και τον εποικισμό του Βόρειου Τμήματος της Μεγαλονήσου.
Πριν λίγες ημέρες έχει κυκλοφορήσει από τις «Εκδόσεις Καστανιώτη» με την «Επιμέλεια και Εισαγωγή» του Ιστορικού Ιάσονα Χανδρινού ένα φιλόδοξο Βιβλίο αναφοράς για την εξέγερση του Πολυτεχνείου το 1973 με τίτλο: «ΟΛΗ ΝΥΧΤΑ ΕΔΩ» και υπότιτλο: «Μία προφορική Ιστορία της Εξέγερσης». Ανεξάρτητα όμως από τις όποιες καλές προθέσεις του Ιστορικού και του Εκδότη για το συγκεκριμένο συλλογικό Βιβλίο, εξ’ αντικειμένου τίθενται τρία ερωτήματα: (α.)
Είναι δυνατόν μια προφορική αφήγηση ενός αφηγητή είτε να σκιάσει, είτε να αλλοιώσει είτε να ακυρώσει την αδιαμφισβήτητη αλήθεια και την πραγματικότητα του Ιστορικού γεγονότος όπως αυτή έχει κατοχυρωθεί με τεκμήρια, ντοκουμέντα και αποδείξεις;
Είναι δυνατόν εκ των υστέρων και εκ του ασφαλούς τα προβοκατόρικα «μετα-ψέματα» ενός θρασύδειλου νοσταλγού της Χούντας να βαφτιστούν σε ασχολίαστες αφηγηματικές «μετα-αλήθειες» για τη συγγραφή ενός φιλο-Χουντικού σεναρίου «μετα-ιστορίας»; Το Βιβλίο περιλαμβάνει 80 σημαντικές και συγκλονιστικές αφηγήσεις, με βιωματικές αλήθειες ανθρώπων που συμμετείχαν έντονα με πολλαπλή δράση στην Εξέγερση. Αυτές οι 80 αφηγήσεις ασφαλώς συμπυκνώνουν μία μνήμη και αποτελούν μία κατάθεση χρήσιμη για την ιστορία, τη γνώση, το στοχασμό και την αυτογνωσία του αντιδικτατορικού Κινήματος σε όλες τις μορφές του αγωνιστικές, πολιτικές, κομματικές, κοινωνικές, πολιτισμικές.
Οι αφηγήσεις και οι αλήθειες αυτές αποτελούν έναν ανεκτίμητο πλούτο που προσδίδουν μία πρόσθετη αξία σε ένα Βιβλίο αναφοράς, που αξίζει να υπάρχει και να διαβαστεί. Το Βιβλίο περιλαμβάνει και 4 αφηγήσεις ανθρώπων, οι οποίοι ήταν πάνοπλοι έξω από το Πολυτεχνείο και εναντίον των «Ελεύθερων Πολιορκημένων» με συμμετοχή στην εισβολή και τη βίαιη καταστολή, 2 Χουντικοί Αξιωματικοί (Κ.Βουλιέρης και Μ.Γουνελάς) και 2 Στρατιώτες. Ο Δημήτρης Ψαρράς έγραψε στην «Εφημερίδα των Συντακτών» ένα εμπεριστατωμένο άρθρο εύστοχης κριτικής με επιχειρήματα και τεκμήρια προς τον Ιστορικό Ι.Χανδρινό, με αιχμή την ψευδέστατη και άθλια «αφήγηση» του Χουντικού Αξιωματικού Κ.Βουλιέρη, με τίτλο «… Η «δικαίωση» των Τανκς…» (Εφ.Συν 16-17/11/2019 και στο efsyn.gr). Το λάθος του Ιστορικού είναι πρόδηλο και ολέθριο. Ο Ιστορικός Ι.Χανδρινός στην απάντησή του προς τον Δημήτρη Ψαρρά προσπάθησε να ανασκευάσει και ουσιαστικά να αναγνωρίσει το μεγάλο λάθος του. (Εφ.Συν 18/11/2019 και στο site efsyn.gr).
Αυτός ο «αφηγητής» μετά από 46 χρόνια αποπειράται, με καταγέλαστο και προκλητικό τρόπο, με ψέματα και συκοφαντικές αθλιότητες, να αλλάξει την αλήθεια και την πραγματικότητα της ύστατης στιγμής της εξέγερσης σε σχέση με την βαρβαρότητα της «Εισβολής του Τανκ», με τη βία και την άγρια καταστολή της «εκκενώσεως του Πολυτεχνείου».
Όταν βγήκαμε έξω στη Πατησίων το «Τανκ της Εισβολής» ήταν ακριβώς μπροστά στην πύλη. Υπάρχουν ως ντοκουμέντα της Εισβολής, όχι μόνο οι μαρτυρίες των Φοιτητών, οι σχετικές φωτογραφίες αλλά και τα τηλεοπτικά πλάνα. Όλοι γνωρίζουν ότι η Εισβολή του Τανκ ήταν δεδομένη και προηλειμμένη από την ηγεσία της Χούντας, τους επιτελείς της και τους εκτελεστές της επιχείρησης. Η καινοφανής θεωρία «της…μπουλντόζας» είναι ένα ακόμη καταγέλαστο και πρωτοεμφανιζόμενο ψέμα μετά από 46 χρόνια. Η αναφορά του Κ.Βουλιέρη στο όνομά μου, του «…κουρεμένου με την ψιλή μηχανή Κώστα Λαλιώτη», για την «ιδέα» της εισβολής του Τανκ είναι ένα ψέμα νοσηρό, αδιανόητο και άθλιο. Όλοι γνωρίζουν ότι έγινε η «Δίκη του Πολυτεχνείου» με συγκεκριμένες καταδικαστικές αποφάσεις της Ελληνικής Δικαιοσύνης για τους φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς της Φασιστικής Βαρβαρότητας της Χούντας κατά τις 4 ημέρες της Εξέγερσης με δεκάδες νεκρούς, εκατοντάδες τραυματίες και χιλιάδες κρατούμενους, καταζητούμενους και διωκόμενους. Σε αυτή τη Δίκη για το Πολυτεχνείο τον Οκτώβριο του 1975 κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι ο Κυριάκος Σταμέλος και ο Κώστας Λαλιώτης ήταν Βασικοί μάρτυρες. Σε αυτή τη Δίκη ο Κυριάκος και εγώ ως βασικοί μάρτυρες κατηγορίας ονοματίσαμε και αναγνωρίσαμε στο Δικαστήριο τους Στρατηγούς και τους υψηλόβαθμους Αξιωματικούς της Αστυνομίας, με τους οποίους διαπραγματευτήκαμε για 15-20 περίπου λεπτά. Σε αυτή την πολύκροτη Δίκη κανένας από τους κατηγορούμενους και καταδικασθέντες Στρατηγούς και Αξιωματικούς της Χούντας (Παπαδόπουλος, Ιωαννίδης, Ντερτιλής, Ραφαηλάκης, Μαυροειδής, Γιοβάνης, Γουνελάς, Χριστολούκας και άλλοι) δεν τόλμησε να κάνει αναφορά στο γελοίο και κατάπτυστο μεταχρονολογημένο ψέμα του Κ.Βουλιέρη είτε για τη «μεταφορά μιας μπουλντόζας» είτε ότι ο «….η ιδέα του Λαλιώτη υλοποιήθηκε…», είτε ότι «… μόνο το μισό τανκ μπήκε στο Πολυτεχνείο…». (Βλέπε στην Εφημερίδα των Συντακτών την έρευνα του Δημήτρη Ψαρρά με τίτλο: «11 τεκμήρια για το Πολυτεχνείο». Αυτά τα «11 τεκμήρια» είναι από τις ίδιες τις απολογίες των Χουντικών.
Μετά από όλες τις παραπάνω αναφορές και περιγραφές σαφέστατα και αδιαμφισβήτητα η «αφήγηση» του Κ.Βουλιέρη αποδεικνύεται ότι είναι αποκύημα νοσηρής φαντασίας και καταρρέει σαν χάρτινος πύργος. Μέσα από τεκμηριωμένα στοιχεία, αποδείξεις, ντοκουμέντα και αδιαμφισβήτητες αλήθειες προκύπτει ότι είναι ένας άθλιος μεταχρονολογημένος ψεύτης και συκοφάντης (46 χρόνια μετά…), ένας αμετανόητος απολογητής και «νοσταλγός» της Φασιστικής Χούντας. Είναι όμως δυνατόν ο Ιστορικός και Επιμελητής του Βιβλίου να μην διασταυρώσει, να μην σχολιάσει και να μην αντικρούσει τα ψέματα του Χουντικού «αφηγητή» του με τις ιστορικές αδιαμφισβήτητες αλήθειες της εξέγερσης του Πολυτεχνείου; Αλήθειες όπως αυτές τεκμηριώνονται τόσο στα πρακτικά της «Δίκης του Πολυτεχνείου» και στις μαρτυρίες των Κ.Λαλιώτη και Κ.Σταμέλου, της Πέπης Ρηγοπούλου, όπως και άλλων στελεχών του Φοιτητικού Κινήματος, όσο και σε 100δες αδιάψευστα φωτογραφικά, ηχητικά και τηλεοπτικά ντοκουμέντα;
Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.
Το topontiki.gr σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά υβριστικά σχόλια και διαφημίσεις. Οι χρήστες που παραβιάζουν τους κανόνες συμπεριφοράς θα αποκλείονται. Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών.