Εγώ,προσπαθώ να αφομοιώσω δημιουργικά την όλη εμπειρία της οικονομικής κρίσης. Να ωριμάσω μαζί της, χωρίς να γίνω άρρωστη προέκτασή της. Να τη μετουσιώσω σε «ευκαιρία» που λέει κι ο πρωθυπουργός. Και μέχρι σήμερα τουλάχιστον, το καταφέρνω, τρέφοντας, μέσα στο γενικό χαμό, το μέγιστο σεβασμό για τις καθημερινές ανάγκες μου. Θα έλεγα ότι ιεροποιώ τις συνήθειές μου. Βρίσκω καταφύγιο σε ασφαλείς τελετουργίες… Κάθε πρωί, όταν οι δείκτες του ξυπνητηριού περνούν το ψυχολογικό όριο των 7:00  και ολοκληρώνονται οι συναλλαγές μου με το υποσυνείδητο, σηκώνομαι και πηγαίνω κατευθείαν στην τουαλέτα για τα πρωινά μου χετζ φαντζ (hedge funds).

Εγώ,προσπαθώ να αφομοιώσω δημιουργικά την όλη εμπειρία της οικονομικής κρίσης. Να ωριμάσω μαζί της, χωρίς να γίνω άρρωστη προέκτασή της. Να τη μετουσιώσω σε «ευκαιρία» που λέει κι ο πρωθυπουργός. Και μέχρι σήμερα τουλάχιστον, το καταφέρνω, τρέφοντας, μέσα στο γενικό χαμό, το μέγιστο σεβασμό για τις καθημερινές ανάγκες μου. Θα έλεγα ότι ιεροποιώ τις συνήθειές μου. Βρίσκω καταφύγιο σε ασφαλείς τελετουργίες…

Κάθε πρωί, όταν οι δείκτες του ξυπνητηριού περνούν το ψυχολογικό όριο των 7:00  και ολοκληρώνονται οι συναλλαγές μου με το υποσυνείδητο, σηκώνομαι και πηγαίνω κατευθείαν στην τουαλέτα για τα πρωινά μου χετζ φαντζ (hedge funds). Επειδή το ισοζύγιο των εισαγωγών και των εξαγωγών είναι πολύ σημαντικό για τη διατήρηση της ισορροπίας των αποθεματικών μου, πάντα ρίχνω μια ματιά στις ρευστοποιήσεις μου και αξιολογώ μόνη μου το spread μου. Αφιερώνω μάλιστα συστηματικά ένα μέρισμα από τα πέρδη μου στους προϊσταμένους μου  στους οποίους οφείλω την ευτυχία της βρώσης, της πόσης και της ρευστοποίησης. Ύστερα χαμογελώ στον καθρέφτη με την αυτοπεποίθηση του golden boy που μόλις πήρε μπόνους.

Περιποιούμαι χωρίς μιζέρια το πρόσωπο που θέλω να παρουσιάσω ακάλυπτο στην εγχώρια Κεφαλαιαγορά αλλά χρησιμοποιώ με φειδώ τα δομικά υλικά (σκόνες, πούντρες, γύψους, στόκους) γιατί ο κατασκευαστικός κλάδος δε σηκώνει… Πριν φύγω, καθαρίζω απ’ το πιάτο και την τελευταία ρανίδα ταχίνι αποδεικνύοντας στην πράξη την υψηλή μου πιστογλειφτική ικανότητα. Ύστερα, αφήνω σημείωμα στον αγαπημένο μου: «Είσαι για μένα σταθερή αξία! Είσαι ο 13^ος κι ο 14^ος μισθός μου, μαζί. Μην ξεχνάς να αφομοιώνεις δημιουργικά την κρίση».

Βγαίνω στο δρόμο κι αντιμετωπίζω τους πάντες σα Lehman Brothers μου. Είμαστε όλοι καταναλωτικό και δανειοληπτικό κοινό. Αποτελούμε την ίδια αγοραστική δύναμη. Τα ίδια statistics. Καθόμαστε κάτω από την ίδια ντοπέ μπάρα του Προγράμματος Σταθερότητας. Μας αναπαράγουν οι τράπεζες με εξωσωματικά επιτόκια. Είμαστε όλοι επίτοκοι της ίδιας τοξικής, χρηματοπιστωτικής συγκυρίας.  Ψωνίζουμε από τα ίδια καρτέλ. Θα πάρουμε σύνταξη τον ίδιο καιρό… Τον καιρό της κρίσης. Της άλλης κρίσης. Μας προσφέρω λοιπόν την πολιτική μου στήριξη α λα γαλλικά και α λα γερμανικά, χωρίς μάλιστα να απαιτήσω να μου αγοράσουμε φρεγάτες κι υποβρύχια. Αυξάνω με το γέλιο μου το μετοχικό κεφάλαιο της ζωής στη χώρα. Βουλώνω κάθε έλλειμμα με την ύπαρξή μου. Όταν γελάω, γελάω τρανταχτά. Χ.Α., Χ.Α., Χ.Α… Κι άμα πάρω πρέφα καιροσκόπο με ωροσκόπο κερδοσκόπο κάνω τα στραβά μάτια.

Κυρίως, δε σκέφτομαι αρνητικά. Ελαστικοποιούμαι θετικά. Φορολογούμαι θετικά. Μπορώ να πηδηχτώ θετικά κι απ’ το παράθυρο σαν τους ευπειθείς εργαζομένους της France Telecom. Το μόνο που δε μου αρέσει είναι να επηρεάζομαι από το διεσπαρμένο πανικό. Δεν κάθομαι ποτέ να δω κινδυνόλογα πάνελ. Συνήθως με παίρνει ο ύπνος γλυκά πάνω στις προβλέψιμες σκηνές του Sex  and the Citybank. Απορώ γιατί μου λένε όλοι ότι πρέπει να δω κάποιον ειδικό για το θέμα που έχω με τη διαχείριση της κρίσης. Αφού την έχω αφομοιώσει…