Του Δημήτρη Κανέλλη

Βαθμολογία ***

Σε τούτο το τρίτο μέρος της διάσημης πλέον κινηματογραφικής «σειράς», οι δυο «κολλη­τοί» πράκτορες J και Κ αποφασίζουν να ταξι­δέψουν πίσω στον χρόνο.

Σκηνοθεσία: Μπάρι Σόνενφελντ.

Πρωταγωνιστούν: Τόμι Λι Τζόουνς, Γουίλ Σμιθ, Έμα Τόμσον, Τζος Μπρόλιν, Μπιλ Χέιντερ, Νικόλ Σέρζινγκερ.

Σε τούτο το τρίτο μέρος της διάσημης πλέον κινηματογραφικής «σειράς», οι δυο «κολλη­τοί» πράκτορες J και Κ αποφασίζουν να ταξι­δέψουν πίσω στον χρόνο. Ο J, παρά τις πράγ­ματι πολύ σπουδαίες εμπειρίες που έχει απο­κτήσει επί 15 χρόνια στο κυνήγι αλλόκοτων πλασμάτων αλλά και επικίνδυνων εξωγήινων, εξακολουθεί να αισθάνεται μεγάλη αμηχανία με την παρουσία του Κ. Αυτό συμβαίνει επειδή ο Κ είναι πολύ κλειστός στον εαυτό του και, επιπλέον, κρατάει μέσα του μυστικά που δεν είναι πρόθυμος να τα μοιραστεί με κανέναν. Όμως αυτή τη φορά τα πράγματα φαίνονται πολύ δύσκολα. Ο J θα πρέπει να ταξιδέψει πίσω στον χρόνο για να σώσει τη ζωή του συ­ναδέλφου του, αλλά και για να αλλάξει τη ροή κάποιων πραγμάτων που έχουν βάλει τον πλα­νήτη σε μεγάλο κίνδυνο. Σύντομα ο J θα ανα­καλύψει πως υπάρχουν μυστικά στο σύμπαν που ο Κ δεν του τα ανέφερε ποτέ. Μυστικά μεγάλης σημασίας, που θα του αποκαλύπτο­νται το ένα μετά το άλλο. Δεκαπέντε χρόνια μετά την πρώτη τους αποστολή, οι «Άνδρες με τα μαύρα» επανεμ­φανίζονται, αποφασισμένοι να σώσουν τον πλανήτη αλλά και τους ίδιους τους εαυτούς τους. Είναι γεγονός πως όταν εμφανίστηκαν για πρώτη φορά άφησαν τις καλύτερες των εντυπώσεων. Αρκετά πρωτότυπη παραγωγή, στιλάτη και με εμπνευσμένες ιδέες, κέρδισαν και τη «μάχη» με το κοινό, αλλά και με το τα­μείο. Το δεύτερο μέρος της σειράς ήταν αρκε­τά καλό, δίχως όμως να φτάνει τις επιδόσεις του πρώτου μέρους. Δέκα χρόνια μετά, η μάχη ξανακερδίζεται, αφού οι περισσότεροι από τους κριτικούς γράφουν πως μπορεί να έχου­με να κάνουμε με το τρίτο και καλύτερο μέρος. Το ίδιο υποστηρίζουμε και εμείς. Και να φα­νταστεί κανείς πως το μεγαλύτερο μέρος της ταινίας διαδραματίζεται πίσω στον χρόνο, στο 1969, πράγμα που σημαίνει πως ο σκηνοθέτης είχε να προσέξει πολλές «ρετρό» λεπτομέρειες από δραματουργική και αισθητική άποψη. Όμως ο έμπειρος Σόνενφελντ τα κατάφερε μια χαρά. Όλα είναι στη θέση τους και ιδιαιτέρως τα εφέ – εντυπωσιακά και λειτουργικά όσο ποτέ άλλοτε.

Η φουτουριστική ατμόσφαιρα, οι δουλεμένοι, απολαυστικοί και έξυπνοι διάλογοι δίνουν τον τόνο, ενώ η «αύρα» των εξωγήινων στην κυ­ριολεξία σε παραπέμπει στο φανταστικό της δεκαετίας του ’60. Ένα άλλο θετικό στοιχείο – που στο είδος της επιστημονικής φαντα­σίας δεν κατέχει πρωταρχικό ρόλο – είναι η έμφαση που δίνεται στην παρουσίαση των χαρακτήρων.

Στη συγκεκριμένη τριλογία η ανάλυση των χα­ρακτήρων, κυρίως των δυο πρωταγωνιστών, μπαίνει σε πρώτο πλάνο. Μάλιστα όταν έχεις πρωταγωνιστές της κλάσης ενός Τόμι λι Τζόουνς και του ταλέντου ενός Γουίλ Σμιθ, η συ­νεργασία είναι κάτι παραπάνω από αρμονική. Όπως όλοι οι συντελεστές επιβεβαιώνουν, η χημεία των εν λόγω ηθοποιών στο πλατό είναι σκέτη απόλαυση. Όπως σκέτη απόλαυση είναι και ολόκληρη η ταινία, το βασικό «στόρι» της οποίας έχει να κάνει με την απόδραση ενός εξωγήινου και παράλληλα με την έμμονη ιδέα για εκδίκηση. Το σενάριο κρύβει εκπλήξεις και ανατροπές, άρα μετράμε και άλλο ένα ατού για την ταινία. Όσο για τη σκηνοθεσία; Πλή­ρης, ισορροπημένη, με σοφά μοιρασμένα το χιούμορ και τη δράση. Οι καυστικές, σπινθη­ροβόλες ατάκες και οι δουλεμένοι μέχρι την παραμικρότερη λεπτομέρεια διάλογοι είναι το καλύτερο που εισπράττουμε από την ταινία.

Με λίγα λόγια, προτείνουμε την ταινία ανεπι­φύλακτα, καθώς είναι από τις διασκεδαστικό­τερες περιπέτειες επιστημονικής φαντασίας της φετινής σεζόν.