Το τέλος της εβδομάδας ήρθε και εσείς αξίζει να πάρετε μια ανάσα τέχνης ως μπόνους για τις επαγγελματικές σας επιδόσεις. Σινεμά, θέατρο και όπερα. Διαλέγετε αυτό που σας ταιριάζει καλύτερα ανάμεσα στο «Νησί των καταραμένων», την «Μαντάμ Μπάτερφλαϊ» και το «Recycle».

Το τέλος της εβδομάδας ήρθε και εσείς αξίζει να πάρετε μια ανάσα τέχνης ως μπόνους για τις επαγγελματικές σας επιδόσεις. Σινεμά, θέατρο και όπερα. Διαλέγετε αυτό που σας ταιριάζει καλύτερα ανάμεσα στο «Νησί των καταραμένων», την «Μαντάμ Μπάτερφλαϊ» και το «Recycle».

ΣΙΝΕΜΑ

«Το νησί των καταραμένων»

Βασισμένος σε ένα μπεστ σέλερ του Ντένις Λιχέιν, με ένα καστ γεμάτο από αναγνωρίσιμα πρόσωπα (και φυσικά έναν αληθινό σταρ στη θέση του πρωταγωνιστή) ο Μάρτιν Σκορσέζε δεν δείχνει να διστάζει ούτε στιγμή να παίξει το παιχνίδι του Χόλιγουντ με το «Νησί των καταραμένων». Το καινούργιο του φιλμ είναι ίσως η πιο φιλική προς τα ταμεία ταινία στην καριέρα του, αλλά, φυσικά, δεν είναι μια τυπική χολιγουντιανή ταινία, τουλάχιστον με τα δεδομένα της αμερικανικής κινηματογραφικής βιομηχανίας των ημερών μας. Ο Σκορσέζε, εδώ, περισσότερο από ποτέ, έχει στο μυαλό του το σινεμά της δεκαετίας του ’50 και του ’60, με το αποτέλεσμα να θυμίζει τα θρίλερ των στούντιο εκείνων των ημερών. Το καδράρισμα των πλάνων, το ύφος, ακόμη και η μουσική φέρνουν στο νου το σινεμά του Χίτσκοκ, του Ζακ Τουρνέρ, του Βαλ Λιούτον ή άλλων σκηνοθετών που κατόρθωσαν να αφήσουν το δικό τους στίγμα, δουλεύοντας πάντα μέσα στα πλαίσια του συστήματος των στούντιο. Τοποθετημένο κι αυτό στη δεκαετία του ’50, το «Νησί των καταραμένων» είναι ένα θρίλερ γεμάτο ανατροπές, που πατά γερά πάνω στο τραύμα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, στη νεόκοπη ακόμη εμμονή με την ψυχανάλυση, στην ίδια τη σκοτεινή πλευρά του ανθρώπινου μυαλού. Ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο κι ο Μαρκ Ράφαλο είναι δυο ντετέκτιβ της αστυνομίας, οι οποίοι φτάνουν σε ψυχιατρείο που στεγάζεται ένα νησί ανοιχτά της Βοστώνης αναζητώντας μια τρόφιμο που εξαφανίστηκε μυστηριωδώς. Μια καταιγίδα θα τους κρατήσει παγιδευμένους στο νησί, το οποίο φαίνεται πως κρύβει περισσότερα μυστικά απ’ όσα είναι διατεθειμένος να τους αποκαλύψει ο διευθυντής του ψυχιατρείου. Βεβαίως αυτή δεν θα είναι παρά μόνο η αρχή, σε ένα φιλμ που μοιάζει με ξέφρενη βόλτα στην κινηματογραφική απόλαυση. Ο Σκορσέζε παίρνει δεκάδες αναφορές και τις συνδέει αριστοτεχνικά, σε ένα παιχνίδι όχι μόνο με το σινεμά αλλά και με το μυαλό των θεατών. Η αλήθεια και το ψέμα, οι βεβαιότητες και η αμφιβολία, η πραγματικότητα και η παράνοια μπερδεύονται συνεχώς, σε ένα μίγμα που σε αποπροσανατολίζει κάνοντάς σε να νιώθεις όπως και οι ήρωές του χαμένος σε έναν επικίνδυνο λαβύρινθο. Το όλο πράγμα παραμένει απολαυστικά μπερδεμένο ως το τέλος και σχεδόν αμείωτα τεταμένο, αν και όταν η αλήθεια αρχίζει να αποκαλύπτεται το φιλμ χάνει για λίγη ώρα το ρυθμό του, θύμα μιας μάλλον μεγαλύτερης απ’ όσο χρειαζόταν διάρκειας. Ακόμη κι έτσι όμως, στηριγμένο στην ηλεκτρισμένη σκηνοθεσία του Σκορσέζε, τις εξαιρετικές ερμηνείες ολόκληρου του καστ και με ένα σενάριο που κρατά για το τέλος την πιο απροσδόκητη και «εσωτερική» έκπληξη, το «Νησί των καταραμένων» παραμένει συναρπαστικό.* Σκηνοθεσία: Μάρτιν Σκορσέζε. Πρωταγωνιστούν: Λεονάρντο Ντι Κάπριο, Μαρκ Ράφαλο, Μπεν Κίνγκσλεϊ, Μαξ Φον Σίντοφ, Μισέλ Γουίλιαμς, Έμιλι Μόρτιμερ, Πατρίτσια Κλάρκσον. Χώρα: ΗΠΑ. Διάρκεια: 138΄

ΟΠΕΡΑ

Χωρίς happy end

Δημοφιλής, δημοφιλέστατη η δραματική ιστορία ανάμεσα στην εύθραυστη γκέισα Μαντάμ Μπάτερφλαϊ και τον αμερικανό αξιωματικό Πίνκερτον που θα δούμε στη Λυρική Σκηνή. Δεδομένης της οικονομικής κρίσης ελπίζουμε η παραγωγή να είναι αξιοπρεπής, ώστε το χαρακίρι να το κάνει μόνο η πρωταγωνίστρια και όχι το κοινό. Η εν λόγω όπερα λοιπόν, το πιο ειλικρινές κι εκφραστικό έργο του Πουτσίνι, σύμφωνα με τον ίδιο το δημιουργό της, παρουσιάζεται ξανά με τον N. Πετρόπουλο να υπογράφει τη σκηνοθεσία, τα σκηνικά και τα κοστούμια. Τον ρόλο της Μπάτερφλαϊ ερμηνεύει η κινέζα σοπράνο Χούι Χε, τον αξιωματικό του Ναυτικού ο Βαγγέλης Χατζησίμος, ενώ την ορχήστρα της Εθνικής Λυρικής Σκηνής διευθύνει ο Λουκάς Καρυτινός.* Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, 26, 28/2 και 3, 5, 7/3

ΘΕΑΤΡΟ

Παράξενα πλάσματα επί σκηνής

Όταν η «Γκόλφω Reloaded!» του Σίμου Κακάλα και της Θεατρικής Εταιρείας Χώρος φιλοξενήθηκε για πρώτη φορά το 2005 στις Χοροροές της Σοφίας Σπυράτου αποτέλεσε ευχάριστη θεατρική έκπληξη. Στη συνέχεια ο σκηνοθέτης και η ομάδα του, που γενικώς αποφεύγουν τη χρήση κλασικών θεατρικών συμβάσεων, παρουσίασαν τον «Απόκοπο» (2007) και το «Λιωμένο βούτυρο» (2008), το οποίο βραβεύτηκε στα Βραβεία Κουν 2008. Σειρά τώρα παίρνει το «Recycle», η νέα παραγωγή της ομάδας που κάνει πρεμιέρα 12 Φεβρουαρίου στο Σύγχρονο Θέατρο Αθήνας (Α΄ Σκηνή) του Εθνικού Θεάτρου. Με πρωταγωνιστές παράξενα πλάσματα με χάρτινα κεφάλια, δαίμονες, κλόουν, τέρατα, ιερείς σε παροξυσμό, λιοντάρια και θηριοδαμαστές, αλλά και αντικείμενα που αυτονομούνται, ο Σίμος Κακάλας και η Μαργαρίτα Κρανά που συνυπογράφουν τη σκηνοθεσία της παράστασης στήνουν ένα γκροτέσκο γαϊτανάκι περίεργων χαρακτήρων. Όλοι μαζί δένονται και συγκρούονται, πολεμούν και συμφιλιώνονται, χτίζουν και καταστρέφουν έναν αλλοπρόσαλλο κόσμο, απομυζώντας τους φυσικούς πόρους τόσο του περιβάλλοντός τους όσο και της ίδιας τους της ύπαρξης. Πρωταγωνιστούν: Δήμητρα Κούζα, Μένη Κωνσταντινίδου, Α. Κωνσταντίνου, Έλενα Μαυρίδου, Θ. Οικονομίδης, Γ. Συμεωνίδης.