Σε μια ενέργεια πρωτοφανούς απανθρωπιάς προχώρησε πριν από λίγες ημέρες ο νέος υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής Νότης Μηταράκης.
Κατά τη διάρκεια επίσκεψής του στην Κω προκειμένου να συζητήσει με τοπικούς φορείς του νησιού σχετικά με την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στο hotspot του νησιού, ο υπουργός ζήτησε από την αστυνομία να θέσει υπό κράτηση – αντί να τους πάει στη δομή ώστε να καταγραφούν και να αιτηθούν άσυλο – είκοσι πέντε νεοεισερχόμενους πρόσφυγες και μετανάστες, οι οποίοι έφθασαν στο νησί τα ξημερώματα με δουλεμπορικό από τα τουρκικά παράλια.

Προφανώς η «πυγμή» του υπουργού δεν έπεισε τους ντόπιους, οι οποίοι, όπως και οι υπόλοιποι συντοπίτες τους στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, αντιδρούν στη δημιουργία νέων κέντρων κράτησης και ζητούν την άμεση αποσυμφόρηση των υφιστάμενων δομών.
Αυτή την περίοδο στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου βρίσκονται περίπου 42.000 πρόσφυγες και μετανάστες. Σχεδόν οι μισοί από αυτούς (19.500) στη Μόρια. Πληθυσμός που υπερβαίνει τουλάχιστον έξι φορές την ανώτατη χωρητικότητα του hotspot. 
Από αυτούς τους 19.500 ανθρώπους περίπου πέντε χιλιάδες στοιβάζονται στα containers της δομής και οι υπόλοιποι κοιμούνται σε πρόχειρα στημένα παραπήγματα και δομές σε ακτίνα τουλάχιστον ενάμισι χιλιομέτρου περιμετρικά του «οργανωμένου» καταυλισμού, σε καταπατημένα χωράφια και οικόπεδα.

Άθλιες συνθήκες
Εδώ και μεγάλο χρονικό διάστημα άλυτο παραμένει το ζήτημα της αποχέτευσης, επαρκούς ύδρευσης, ικανού αριθμού χώρων υγιεινής, σίτισης, θέρμανσης και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.
Οι συγκρούσεις μεταξύ των διαφορετικών εθνοτήτων και θρησκειών είναι συχνές. Η διακίνηση ναρκωτικών, τα κυκλώματα διακινητών και οι μικρές οργανωμένες συμμορίες κυρίως νέων ανδρών, που συγκρούονται συχνά – πυκνά μεταξύ τους με αποτέλεσμα τραυματίες ή ακόμα και νεκρούς, είναι συχνές.

Το 33% του πληθυσμού στη Μόρια είναι παιδιά. Έξι στα δέκα μικρότερα των 14 χρονών. Σε περίπου 1.500 υπολογίζονται τα ασυνόδευτα.
Πολλά αντιμετωπίζουν χρόνια προβλήματα υγείας και τα περισσότερα σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα από τον μακροχρόνιο εγκλεισμό, τις στερήσεις και κακουχίες. Ελάχιστα έχουν πρόσβαση σε οποιαδήποτε μορφή εκπαίδευσης ενώ, από τον περασμένο Ιούλιο, η ανάκληση της εγκυκλίου απόδοσης Αριθμού Κοινωνικής Ασφάλισης (ΑΜΚΑ) σε ξένους υπηκόους από τη νέα ηγεσία του υπουργείου Υγείας τους στερεί την πρόσβαση στα δημόσια νοσοκομεία και λοιπές δομές υγείας. 
Η ελληνική κυβέρνηση στερεί την εξειδικευμένη ιατρική φροντίδα που χρειάζονται τουλάχιστον 140 παιδιά με χρόνια, σύνθετα και σοβαρά νοσήματα, τα οποία διαμένουν στο Κέντρο Υποδοχής και Ταυτοποίησης της Μόριας.

Χωρίς ιατρική φροντίδα
Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα κάνουν έκκληση στην ελληνική κυβέρνηση να λάβει μέτρα για αυτό το πολύ σοβαρό ιατρικό ζήτημα και να μεταφέρει όλα τα παιδιά με σοβαρά προβλήματα υγείας στην ηπειρωτική Ελλάδα ή σε άλλα κράτη – μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπου θα μπορούν να έχουν την κατάλληλη ιατρική φροντίδα.
«Η κόρη μου, Ζάχρα, πάσχει από αυτισμό αλλά είμαστε αναγκασμένοι να ζούμε σε ένα πολύ μικρό χώρο χωρίς σχεδόν καθόλου ρεύμα. Την πιάνουν συχνά επιληπτικές κρίσεις μέσα στο βράδυ και δεν υπάρχει κανείς να μας βοηθήσει. Το μόνο που θέλω είναι να είμαστε σε ένα μέρος όπου η κόρη μου θα μπορεί να παίξει σαν τα άλλα παιδιά και να τη δει ένας καλός γιατρός» λέει η Σαμσεγιέ από το Αφγανιστάν που μένει στη Μόρια.

Από τις 11 Ιουλίου 2019 η ελληνική κυβέρνηση διέκοψε την πρόσβαση σε δημόσια φροντίδα υγείας για τους αιτούντες άσυλο που φτάνουν στην Ελλάδα, αφήνοντας περισσότερους από 55.000 ανθρώπους χωρίς ιατρική περίθαλψη.
Από τον Μάρτιο του 2019, οι γιατροί στην παιδιατρική κλινική των Γιατρών Χωρίς Σύνορα έξω από τον ΚΥΤ της Μόριας στη Λέσβο έχουν δει πάνω από 270 παιδιά με χρόνια και σύνθετα νοσήματα, όπως καρδιοπάθειες, επιληψία και διαβήτη. Τα παιδιά αυτά χρειάζονται εξειδικευμένη περίθαλψη, την οποία δεν μπορεί να τους προσφέρει η κλινική των Γιατρών Χωρίς Σύνορα. Το δημόσιο νοσοκομείο στη Μυτιλήνη, επίσης, δεν δύναται να προσφέρει φροντίδα σε αυτόν τον πρόσθετο αριθμό ασθενών, ενώ ορισμένες εξειδικευμένες υπηρεσίες δεν είναι καν διαθέσιμες.

«Βλέπουμε πολλά παιδιά με σοβαρά προβλήματα υγείας, τα οποία είναι αναγκασμένα να ζουν σε σκηνές, κάτω από άθλιες και ανθυγιεινές συνθήκες, χωρίς πρόσβαση στην εξειδικευμένη ιατρική φροντίδα και τα φάρμακα που χρειάζονται» εξηγεί ο Απόστολος Βεΐζης, διευθυντής προγραμμάτων των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στην Ελλάδα. «Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα βρίσκονται σε συζητήσεις με τις ελληνικές αρχές προκειμένου να μεταφέρουν παιδιά στην ηπειρωτική χώρα για επείγουσα ιατρική περίθαλψη. Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι ορισμένα παιδιά εξετάστηκαν, κανένα δεν έχει μεταφερθεί ακόμα..».
Τα τελευταία τέσσερα χρόνια οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα έχουν καταγγείλει επανειλημμένα τη Μόρια ως μία ανθρώπινη τραγωδία που προκαλείται από τις πολιτικές των κυβερνήσεων. Η τρέχουσα κατάσταση δείχνει καθαρά, για άλλη μια φορά, ότι οι μεταναστευτικές πολιτικές που δημιούργησε η συμφωνία Ε.Ε. – Τουρκίας του 2016 προκαλούν αδικαιολόγητο πόνο και θέτουν πολλές ζωές σε κίνδυνο.

«Η απροθυμία της κυβέρνησης να βρει μια γρήγορη και συστηματική λύση για αυτά τα παιδιά, μεταξύ των οποίων και αρκετά βρέφη, έχει ως συνέπεια την επιβάρυνση της υγείας τους, γεγονός που θα μπορούσε να οδηγήσει σε μόνιμες βλάβες ή ακόμη και στον θάνατο. Τα παιδιά, οι γυναίκες και οι άντρες πληρώνουν το άδικο τίμημα των μεταναστευτικών πολιτικών που βασίζονται στην αποτροπή. Η στέρηση της φροντίδας υγείας από παιδιά με σοβαρά νοσήματα είναι η τελευταία κυνική ενέργεια, και είναι πραγματικά αδιανόητη» λέει ο Βασίλης Στραβαρίδης, γενικός διευθυντής του ελληνικού τμήματος των Γιατρών Χωρίς Σύνορα.

Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα κάνουν έκκληση ακόμη μία φορά για:
● Την άμεση μεταφορά – μέσω ενός συστήματος τακτικών μετακινήσεων – από τη Λέσβο όλων των ανθρώπων με χρόνια και σύνθετα προβλήματα υγείας, με προτεραιότητα στα παιδιά, σε κατάλληλη στέγη κοντά σε υπηρεσίες που θα τους εξασφαλίζουν εξειδικευμένη ιατρική φροντίδα.
● Την άμεση παροχή πρόσβασης σε δωρεάν, έγκαιρη και επαρκή φροντίδα υγείας για κάθε αιτούντα άσυλο και ασυνόδευτο ανήλικο στην Ελλάδα.
● Τον τερματισμό του εγκλωβισμού των προσφύγων και των αιτούντων άσυλο σε άθλιες και απάνθρωπες συνθήκες στη Λέσβο.