Στην Ελλάδα το σύνηθες είναι τα καφέ και τα εστιατόρια την άνοιξη και το καλοκαίρι να καταλαμβάνουν τµήµατα του πεζοδρομίου για την τοποθέτηση τραπεζοκαθισµάτων, πληρώνοντας ειδικό τέλος στον αντίστοιχο δήµο.

Στην Ελλάδα το σύνηθες είναι τα καφέ και τα εστιατόρια την άνοιξη και το καλοκαίρι να καταλαμβάνουν τµήµατα του πεζοδρομίου για την τοποθέτηση τραπεζοκαθισµάτων, πληρώνοντας ειδικό τέλος στον αντίστοιχο δήµο.

Και µάλιστα αυτή η πρακτική ισχύει ακόµα και σε περιοχές όπου τα πεζοδρόµια είναι στενά και επί της ουσίας η τοποθέτηση τραπεζιών και καθισµάτων θα έπρεπε να είναι απαγορευτική. Μια άλλη πρακτική που έχει κυριαρχήσει µε το έτσι θέλω, είναι τα καφέ και τα εστιατόρια να δεσµεύουν τις θέσεις στάθµευσης που υπάρχουν µπροστά στα µαγαζιά τους, είτε γιατί τους κόβουν τη θέα είτε γιατί θέλουν να παρκάρουν εκεί τα φανταχτερά αυτοκίνητα των λεγόµενων καλών πελατών.

Με δεδοµένη αυτή την κατάσταση, καταλαβαίνει κανείς ότι εάν κάποιος πρότεινε, για παράδειγµα, στον ∆ήµο Αθηναίων και αντίστοιχα ο δήµος στους επιχειρηµατίες αντί να κλείνουν τα πεζοδρόµια να «θυσιάσουν» τις θέσεις πάρκινγκ µπροστά από το µαγαζί τους για να τοποθετήσουν τραπεζάκια, φαντάζοµαι και ο δήµος και οι επιχειρηµατίες θα γίνονταν έξω φρενών.

Στη Νέα Υόρκη είναι βέβαια λίγο διαφορετικά τα πράγµατα, αφού εκεί ο δήµος επιλέγει να δοκιµάζει κάθε καινούργια πρόταση που µπορεί να λειτουργήσει ευεργετικά για τους πολίτες αλλά και τους επιχειρηµατίες.

Τραπεζάκια vs αυτοκινήτων

Το πρόγραµµα ξεκίνησε δειλά το 2010 µε πρωτοβουλία του ∆ήµου της Νέας Υόρκης µε στόχο να δοκιµαστούν εναλλακτικές ιδέες για την τόνωση των επιχειρήσεων σε περιοχές µε ειδικά χαρακτηριστικά, δηλαδή µε µικρά σχετικά πεζοδρόµια σε δρόµους όχι µεγάλης κυκλοφορίας, όπου τους µήνες του καλοκαιριού η κίνηση στα καφέ και τα εστιατόρια σηµείωνε κατακόρυφη πτώση.

Η πρόταση που δοκιµάστηκε αρχικά µε τη συµµετοχή µόλις δυο εστιατορίων προέβλεπε την παραχώρηση όχι τµήµατος των πεζοδροµίων, αλλά των θέσεων στάθµευσης µπροστά από την επιχείρηση για την τοποθέτηση τραπεζοκαθισµάτων.

Το πείραµα πέτυχε και το 2011 εντάχθηκαν ακόµα τρεις δρόµοι µε καφέ και εστιατόρια στο Μπρούκλιν. Οι επιδόσεις ήταν άκρως ενθαρρυντικές για την επέκταση του προγράµµατος, αφού οι επιχειρήσεις που συµµετείχαν είδαν τα ποσοστά πληρότητάς τους να αυξάνονται από 33 έως και 55% και κατά τις ώρες αιχµής από 90 έως και 122%.

Επισηµαίνεται ότι ο ∆ήµος της Νέας Υόρκης έχει θέσει και συγκεκριµένες προδιαγραφές για το πώς πρέπει να είναι τα τραπεζάκια, οι καρέκλες αλλά και η πλατφόρµα πάνω στην οποία θα τοποθετούνται. Συγκεκριµένα αναφέρει ότι θα πρέπει να είναι από ποιοτικά οικολογικά υλικά, είτε ανακυκλωµένα είτε πιστοποιηµένα ότι έχουν κατασκευαστεί µε βάση τις αρχές της βιώσιµης ανάπτυξης.