Ένα βιβλίο το οποίο, μέσα από τις τέσσερις ενότητες που το απαρτίζουν, βάζει στο μικροσκόπιο τη σύγχρονη εκδοχή του καπιταλιστικού συστήματος που επικράτησε με την αλαζονική βεβαιότητα της θεωρίας που επιβεβαιώνεται, όχι επειδή είναι ιστορικά τεκμηριωμένη, αλλά λόγω της κατάρρευσης μιας αντιπάλου ολοκληρωτικής – όπως αποδείχτηκε – και αδιέξοδης πολιτικής.

Γρηγόρης Ζαρωτιάδης 

Εκδόσεις: Gutenberg 

Σελ.: 230 

Ένα βιβλίο το οποίο, μέσα από τις τέσσερις ενότητες που το απαρτίζουν, βάζει στο μικροσκόπιο τη σύγχρονη εκδοχή του καπιταλιστικού συστήματος που επικράτησε με την αλαζονική βεβαιότητα της θεωρίας που επιβεβαιώνεται, όχι επειδή είναι ιστορικά τεκμηριωμένη, αλλά λόγω της κατάρρευσης μιας αντιπάλου ολοκληρωτικής – όπως αποδείχτηκε – και αδιέξοδης πολιτικής. Η πτώση της Σοβιετικής Ένωσης δημιούργησε απύθμενο αλαζονικό θράσος σε μιαν ανόητη και αδιέξοδη πολιτική των αγορών, οι οποίες αναδείχτηκαν ως η μοναδική αξία του συστήματος ζωής. Αυτή η νεοφιλελεύθερη φούσκα που γέμισε τα μυαλά χιλιάδων ηγετικών οικονομικών και πολιτικών στελεχών σε ολόκληροτον δυτικό κόσμο, έφερε σε χρόνο – ρεκόρ την ανθρωπότητα σε αδιέξοδο και τις κοινωνικές κατακτήσεις του δυτικού κόσμου στο χείλος του γκρεμού. Η νεοφιλελεύθερη επιδημία παρέσυρε στο πέρασμά της, μαζί με τις εθνικές οικονομίες, και τις ζωές και την καθημερινότητα των ανθρώπων, δημιουργώντας δυσεπίλυτα αδιέξοδα. Σε αυτή τη μελέτη, ο συγγραφέας επιλέγει την κλασική μεθοδολογία που προτάσσει την επιστημονική προσέγγιση στο υπό έρευνα θέμα. Ταυτόχρονα όμως δεν καθίσταται δέσμιος μιας στρατευμένης κριτικής θεώρησης του φαινομένου τού νεοφιλελευθερισμού. Τόσο οι πολιτικές τοποθετήσεις όσο και οι υποκειμενικές εκδοχές για την «αποκάλυψη» της αντικειμενικής πραγματικότητας καταλήγουν σε ένα αβίαστο συμπέρασμα: ότι η  νεοφιλελεύθερη εκδοχή του καπιταλισμού, όπως τη ζήσαμε τις πρόσφατες δεκαετίες, συνιστά μια χυδαία εκδοχή διακυβέρνησης του κόσμου.

Ξενοφών Μπρουντζάκης