Το Ηνωμένο Βασίλειο είναι και επισήμως εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης από την 31η Ιανουαρίου. Για τους επόμενους έντεκα μήνες, μέχρι το τέλος του 2020, θα ισχύει η μεταβατική περίοδος, κατά την οποία όλα θα είναι όπως πριν. Σε αυτό το χρονικό διάστημα η Βρετανία και η Ε.Ε. θα πρέπει να καταλήξουν σε συμφωνία για τη μελλοντική σχέση τους σε εμπορικό επίπεδο με το πλαίσιο που οι Βρετανοί προτείνουν να είναι αυτό της συμφωνίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τον Καναδά.
Όμως, ο Βρετανός πρωθυπουργός δηλώνει ότι, αν προσπαθήσει η Ε.Ε. να παρασύρει τη Βρετανία σε μια ιδιότυπη «θεσμική και κανονιστική» ομηρεία στο πλαίσιο της συμφωνίας, θα προτιμήσει ένα μοντέλο όπως αυτό της Ένωσης με την Αυστραλία, δηλαδή… καμία συμφωνία.

Συντηρητικό μονοπώλιο
Η τραυματική εμπειρία του Brexit τα τελευταία χρόνια έχει αφήσει ανοικτά τα σημάδια του διχασμού στη βρετανική κοινωνία. Τα δημοψηφίσματα για τη Σκωτία και το Brexit έδωσαν μια δίοδο στα πιο ακραία, λαϊκίστικα κομμάτια της βρετανικής κοινωνίας. 
Η καθαρή Ακροδεξιά εξαφανίστηκε, καθώς υπήρξε μια πιο κοστουμαρισμένη και πιο «θεσμική» εκδοχή της, αυτή του κόμματος του Φάρατζ, που έκανε καριέρα ως ευρωβουλευτής και ποτέ δεν κατάφερε να εκλεγεί στο βρετανικό Κοινοβούλιο. Τον απέπεμψαν από το κόμμα που έφτιαξε, το UKIP, και συνέχισε με άλλο κόμμα «αποκλειστικού σκοπού» και με τις ευλογίες σκοτεινών κέντρων και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. 
Σήμερα οι Συντηρητικοί του Βρετανού πρωθυπουργού έχουν μονοπωλήσει την πολιτική ατζέντα γιατί έχουν θέσεις που τουλάχιστόν έχουν πρακτική εφαρμογή – άσχετα με το αν μοιάζουν εξαιρετικά απλουστευτικές –, σε αντίθεση με τους Εργατικούς, που σε μια πολυεθνική κοινωνία, με τεράστια ανισότητα και φτώχεια, αντί για λύσεις και απαντήσεις στα αδιέξοδα, έκαναν μια «ακαδημαϊκή αναζήτηση της χαμένης γοητείας του μαρξισμού». Και βρέθηκαν στο καναβάτσο της Ιστορίας.
Ο κίνδυνος είναι ξεκάθαρος: Αν οι πληγές του διχασμού, ο μεγαλοϊδεατισμός της «αυτοκρατορίας», η καταρράκωση των σταθεροποιητικών θεσμών, όπως η βασιλική οικογένεια, «παντρευτούν» με τον βολικό λαϊκισμό και με μια μετα-βικτωριανή κοινωνική προσέγγιση για τους σύγχρονους φτωχούς – που δεν φαίνονται – με τα iphone, τότε το διακύβευμα δεν είναι η μελλοντική σχέση με την Ε.Ε., αλλά η εσωτερική ενότητα της χώρας.

Όλα στο όνομα της οικονομίας
Πριν από μέρες, επίσημες διαρροές έλεγαν ότι ο Μπόρις Τζόνσον είναι έτοιμος να υπογράψει τη συμφωνία για το εμπόριο με την Ε.Ε. Σύμφωνα με τους «Times», ο Βρετανός πρωθυπουργός είναι έτοιμος να αποδεχθεί τη σύναψη της συμφωνίας «από το ράφι» για το εμπόριο με την Ευρωπαϊκή Ένωση, που είχε προτείνει πρώτος στο Λονδίνο ο Ευρωπαίος διαπραγματευτής Μισέλ Μπαρνιέ.
Το λεγόμενο «μοντέλο του Καναδά», που βασίζεται στη συμφωνία που έχει συναφθεί ανάμεσα στις Βρυξέλλες και την Οτάβα, επιτρέπει εμπορικές συναλλαγές με πρακτικά μηδενικούς δασμούς, αλλά προϋποθέτει τελωνειακούς ελέγχους. Πάνω σε αυτό το μοντέλο θα γίνει και η συμφωνία της Βρετανίας και της Ε.Ε., όπου ωστόσο αναμένεται να εξαιρεθεί ο κρίσιμος τομέας των υπηρεσιών της Βρετανίας, ειδικά των χρηματοοικονομικών.

Αν δεν…
Όμως, επειδή «όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια, ο θεός γελάει», σημαντική πτώση κατέγραψε η στερλίνα λίγα μόλις εικοσιτετράωρα μετά την επίσημη εφαρμογή του Brexit και την αποχώρηση της Βρετανίας από την Ε.Ε.
Αυτό συνέβη διότι, σύμφωνα με τους αναλυτές, ο Μπόρις Τζόνσον αναμένεται να παρουσιάσει σκληρούς όρους για τις διαπραγματεύσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση ανακινώντας τους φόβους ότι η Βρετανία θα φθάσει στο τέλος της εντεκάμηνης μεταβατικής περιόδου χωρίς να καταλήξει σε εμπορική συμφωνία μετά το Brexit.
Οι δύο πλευρές έχουν περιθώριο έως τα τέλη του έτους, οπότε λήγει η μεταβατική περίοδος, για να εξασφαλίσουν μια συμφωνία για το εμπόριο και τις μελλοντικές σχέσεις τους, αλλά ο Τζόνσον έχει ήδη προειδοποιήσει ότι η Βρετανία δεν θα ευθυγραμμιστεί με τους κανόνες και το ρυθμιστικό πλαίσιο του ευρωπαϊκού μπλοκ.
Η Ε.Ε., από την άλλη, έχει προειδοποιήσει τη Βρετανία ότι η πρόσβαση στην ενιαία αγορά των 450 εκατ. ανθρώπων θα εξαρτηθεί από τον βαθμό στον οποίο το Λονδίνο θα συμφωνήσει να συμμορφωθεί με τέτοιους κανόνες ως προς το ρυθμιστικό πλαίσιο για το περιβάλλον και την απασχόληση.

Και τώρα…
Η Βρετανία πάντα ήταν – και θα παραμείνει – η πιο χαρακτηριστική δύναμη σε αυτό που ονομάζεται Ευρώπη. Τα πανεπιστήμιά της, οι θεσμοί της, η ιστορία της και κυρίως η ελευθερία που παρέχει στη διαφορετικότητα, στα δικαιώματα και το επιχειρείν, αποτελούν εγγύηση ότι δεν απομακρυνθεί ποτέ από την Ευρώπη. Τώρα το αν θα τα βρει με την Ε.Ε. παραμένει άγνωστο. 
Σε αυτή τη φάση φαίνεται να οδηγείται στην αγκαλιά των εραστών του κέρδους, που μετρούν τα πάντα σε ποσά και σε «κελιά» σε λογιστικά φύλλα. Όμως, όπως έχει δείξει η Ιστορία – και η Ε.Ε. –, αν δεν γίνει περισσότερο ανθρωποκεντρική, θα καταλήξει να γίνει ένα φάντασμα του σημερινού κακού εαυτού της.

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.