Έχεις παρατηρήσει ότι το μικρό σου έχει αρχίζει να βάζει κιλάκια, ακινητοποιημένο στο σπίτι από τις αυξημένες απαιτήσεις του σχολείου, αλλά και την αίσθηση ότι δεν είναι καλός στα αθλήματα, που τον διακατέχει από μικρό, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι σχεδόν όλη η οικογένεια δεν αθλείται συστηματικά.

Κι όμως υπάρχουν απλοί τρόποι μέσω των οποίων μπορείς να εμφυσήσεις στα παιδιά όντας στα πρώτα τους χρόνια την αγάπη για την άθληση, η οποία όπως συνειδητοποιούμε όλοι μεγαλώνοντας, καλό είναι να γίνει τρόπος ζωής από μικρή ηλικία, όχι μόνο γιατί βοηθά στην βελτίωση της φυσικής μας κατάστασης, αλλά και στην επίτευξη ευεξίας στην καθημερινότητά μας, καθώς η άσκηση δρα ως φυσικό αντικαταθλιπτικό.

Δεδομένης της τάσης, που έχουν τα παιδιά από μικρά να είναι δραστήρια, δεν θα δυσκολευτείς πολύ εάν φροντίσεις να συνεχίσει να παραμένει δραστήριο στην καθημερινότητα του. Να τι μπορείς να κάνεις σύμφωνα με τους ειδικούς

Παρακίνησέ το να αθληθεί

Όσο πολλές κι αν είναι οι σχολικές υποχρεώσεις η ενασχόληση με κάποιο άθλημα επιτρέπει στο μυαλό του να ξεκουραστεί και να αφομοιώσει καλύτερα τη γνώση. Επιπλέον, το αναγκάζει να οργανώσει πιο αποδοτικά το χρόνο του.

Αφήστε το να επιλέξει δραστηριότητα

Αλλά μέσα σε κάποια όρια, καθώς η ηλικία και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του παιδιού μπορεί να προκρίνουν κάποια αθλήματα σε σχέση με άλλα.

Η σημασία της δέσμευσης

Όταν το παιδί δοκιμάζει κάποιο νέο άθλημα, μην το αφήσετε να το εγκαταλείψει με την πρώτη δυσκολία. Είναι σημαντικό για τα παιδιά να κατανοούν την έννοια της δέσμευσης. Να ενστερνιστούν την φιλοσοφία πως όταν ξεκινούν κάτι πρέπει να το ολοκληρώνουν –και αυτό ισχύει για όλες σχεδόν τις εκφάνσεις της ζωής. Αντί να μάθουν να εγκαταλείπουν την προσπάθεια όταν τα πράγματα γίνονται δύσκολα, θα μάθουν έτσι πως η ζωή δεν είναι εύκολη, πως οι πράξεις τους έχουν επιπτώσεις, πως υπάρχει μία ολόκληρη ομάδα που στηρίζεται σε αυτούς και που θα κλονιστεί με την αποχώρησή τους. Ο αθλητισμός αναγκάζει τα παιδιά να σκέφτονται προσεκτικά τις επιλογές τους και να συνειδητοποιούν πως όταν δεσμεύονται με κάτι οφείλουν να το στηρίξουν μέχρι το τέλος. Αυτό δεν σημαίνει, βέβαια, ότι είναι αναγκασμένα να κάνουν κάποιο σπορ για πάντα, αν πάψει να τους ευχαριστεί. Είναι, όμως, σημαντικό να ολοκληρώσουν π.χ. μία σεζόν ενός αθλήματος, πριν δοκιμάσουν κάποιο άλλο.

Το παιδί κάνει αθλητισμό για τον εαυτό του και όχι για εμάς

Άθελά μας, συχνά πιέζουμε τα παιδιά να επιτύχουν καλύτερες επιδόσεις μέσω των οποίων θα ικανοποιήσουμε δικές μας φιλοδοξίες ή προσωπικούς αθλητικούς στόχους που δεν πραγματοποιήσαμε εμείς. Συχνό είναι το φαινόμενο το παιδί να απολαμβάνει τον αθλητισμό, ενώ ο γονιός να αγχώνεται καθώς περιμένει από εκείνο να αποδίδει με τρόπο αντάξιο της εικόνας που έχει ο γονέας για τον εαυτό του. Ο ρόλος του γονιού είναι να είναι στο πλάι του παιδιού αναγνωρίζοντας και ενισχύοντας την προσπάθεια του!

Αφήστε τον δάσκαλο να έχει τον ρόλο του «κακού».

Το παιδί περιμένει και δέχεται ευκολότερα την κριτική και την πίεση από τον προπονητή του, παρά από τον γονιό. Μέσα του αισθάνεται ότι ο προπονητής του είναι συνεργάτης του και περιμένει την άποψή του όσο σκληρή κι ας είναι. Αντιθέτως, αισθάνεται πως δεν έχει κανένα λόγο να απολογηθεί για την απόδοσή του στο γονιό. Όταν εκείνος προβαίνει σε σχόλια το παιδί απομακρύνεται και από τον γονιό και από τη θέληση να προσπαθήσει. Αξίζει να σημειώσουμε πως ο ρόλος του δασκάλου είναι να βοηθήσει τον αθλητή να γευτεί ο ίδιος τις χαρές και να εκπληρώσει τους στόχους του. Σε αυτή την συμφωνία συνεργασίας ο αθλητής γνωρίζει ότι η πίεση στην προπόνηση έχει αυτό το σκοπό και ο προπονητής έχει καλύτερες πιθανότητες να βγάλει τον καλύτερο εαυτό του αθλητή στην επιφάνεια.