Σε ηλικία 92 χρόνων έφυγε από τη ζωή η περιώνυμη «αγία Αθανασία του Αιγάλεω», η οποία έκανε χιλιάδες αφελείς να παραληρούν υποστηρίζοντας ότι η Παναγία και ο Θεός «χάραζαν» στο στήθος της ανορθόγραφα… ραβασάκια!

Το «παρών» στη νεκρώσιμη ακολουθία που τελέστηκε στο περίφημο ίδρυμα – γηροκομείο «Παναγία Φανερωμένη» στα Παλαιοκούνδουρα Μάνδρας, κοντά στα Βίλια, έδωσαν και αρκετοί ιερείς, εκτός από τους πιστούς ακολούθους της «αγίας» οι οποίοι «έπιναν νερό» στο όνομά της. Για όλα φρόντισε ο αδερφός της Βύρωνας, ο οποίος υπήρξε δεξί της χέρι για περισσότερο από 40 χρόνια, στα οποία δημιούργησε μια τεράστια περιουσία.

Κλαίγοντας και ψάλλοντας

Αμέσως μετά η πομπή, που αποτελούταν από άνδρες και γυναίκες με λευκές μαντίλες(το σήμα κατατεθέν της αθανασίας), κατευθύνθηκε κλαίγοντας και ψάλλοντας εκκλησιαστικούς ύμνους στο σημείο όπου βρίσκεται ο ολόλευκος μαρμάρινος τάφος που είχε φτιάξει η θανούσα ήδη από το 1985. Ακριβώς δίπλα σε αυτόν βρίσκεται, εξάλλου, και το τεράστιο οστεοφυλάκιο που κατασκευάστηκε για να τοποθετούνται εκεί τα οστά των πιστών της.

Η Αθανασία Σαμάρη η οποία «έχτισε» μια ολόκληρη κινητή και ακίνητη περιουσία τόσο στην περιοχή της Λοκρίδας, την Αταλάντη και στα Καμένα Βούρλα, όσο και την ευρύτερη περιοχή της Αττικής, γεννήθηκε το 1928 στο χωριό Μανωλάδα Ηλείας. Η ιστορία της αγράμματης χωριατοπούλας που βοσκούσε κοπάδια με ζώα για να στηρίξει οικονομικά την οικογένειά της ξεκίνησε στα 17 της χρόνια, όταν ισχυρίστηκε ότι η Παναγία και ο Θεός «χάραξαν» πάνω στο στήθος της ένα ανορθόγραφο μήνυμα παροτρύνοντάς τη να… σώσει τον κόσμο.

Βλέποντας τα «σημάδια του Θεού» στο στήθος της οι συγχωριανοί της δεν άργησαν να πειστούν ότι ήταν «αγία» και σύντομα η φήμη της εξαπλώθηκε σε όλη την Ελλάδα. Αυτό που αγνοούσαν, βεβαίως, ήταν ότι η νεαρή -τότε- κοπέλα έπασχε από κληρονομικό δερμογραφισμό, ο οποίος προκαλεί υπερευαισθησία στο ερέθισμα της τριβής. Με απλά λόγια, αυτό σημαίνει πως όταν χάραζε κάτι στο δέρμα της εμφανιζόταν και παρέμενε επί ώρες χαραγμένο.

Την αθώωσε… λόγω βλακείας

Στην συνέχεια, η αυτοαποκαλούμενη ως «αγία» έφυγε από το χωριό της και μετακόμισε μαζί με τον σύζυγό της Σπύρο Κρικέτο σε ένα σπίτι στο Αιγάλεω, το οποίο έμελλε να γίνει τόπος προσκυνήματος για χιλιάδες πιστούς που της ζητούσαν να τους θεραπεύσει. Παράλληλα με τους φανατικούς υποστηριχτές, όμως, η «αγία αθανασία» κέρδισε και πολλούς πολέμιους, που την κατηγορούσαν ως αγύρτισσα η οποία καρπωνόταν περιουσίες από τον αμόρφωτο κοσμάκη εκμεταλλευόμενη τη θρησκοληψία του.

Μάλιστα, το 1959 οδηγήθηκε στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο το οποίο την αθώωσε… «λόγω βλακείας». Το ίδιο συνέβη και όλες τις επόμενες φορές που κάθισε στο εδώλιο ως κατηγορούμενη. Η ίδια, πάντως, σήκωνε το ποτήρι και φώναζε «πίνω στην υγεία της ελληνικής Δικαιοσύνης», ενώ άλλη αγαπημένη της φράση ήταν: «Από 14 ετών τα γράμματα βγαίνουν στο στήθος μου, βλέπω την Παναγία, με χτυπά στο στήθος και νιώθω καούρα»!

Το 1967 η εκκλησία της Ελλάδος την αφόρισε, ωστόσο, εκείνη συνέχισε ακάθεκτη, με συνέπεια τη δεκαετία του ’80 να κατέχει μια περιουσία – κολοσσό που αποτελούταν από σπίτια, οικόπεδα και χωράφια σε όλη την Ελλάδα. Σε αυτήν συμπεριλαμβανόταν και το ίδρυμα – φρούριο στη Μάνδρα όπου, σύμφωνα με ρεπορτάζ της εποχής, ζούσαν υπό άθλιες συνθήκες πολλοί ηλικιωμένοι που είχαν παραδώσει τις συντάξεις και τις περιουσίες τους στην Αθανασία.

Όμως, ούτε αυτές οι καταγγελίες στάθηκαν ικανές για να αποθαρρύνουν τον φανατισμένο «στρατό»της αποκαλούμενης «αγίας Αθανασίας» που συνέχισε να την ακολουθεί σε κάθε της βήμα ως τα τελευταία χρόνια της ζωής της, τα οποία πέρασε σε καθηλωμένη σε αναπηρικό αμαξίδιο εξαιτίας των αλλεπάλληλων εγκεφαλικών επεισοδίων που είχε υποστεί

Πηγή: Espresso