Η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας αποφάνθηκε ότι μετά από αμετάκλητη αθωωτική ποινική απόφαση δεν μπορεί να επιβληθεί η διοικητική κύρωση του πολλαπλού τέλους για το ίδιο αδίκημα και παράλληλα δικαίωσε γυναίκα επιχειρηματία που είχε προσφύγει στο Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο.

Αναλυτικότερα, η Ολομέλεια του ΣτΕ, επαναλαμβάνοντας την νομολογία των Τμημάτων του επίλυσε το χρονίζων ζήτημα της αρχής «ne bis in idem» (κανείς δεν διώκεται ούτε τιμωρείται δις για το ίδιο αδίκημα), στις περιπτώσεις των πολλαπλών τελών που επιβάλλονται για λαθρεμπορία.

Η Ολομέλεια του ΣτΕ ουσιαστικά επανέλαβε την νομολογία των Τμημάτων του, ενώ παράλληλα ξεκαθαρίζει οριστικά το ζήτημα των πολλαπλών τελών, καθώς οριοθετούνται, μεταξύ των άλλων, οι σχέσεις ποινικής και διοικητικής δίκης για το εν λόγω ζήτημα της επιβολής πολλαπλών τελών.

Συγκεκριμένα, την Ολομέλεια του ΣτΕ (απόφαση 359/2020), με πρόεδρο την Αικατερίνη Σακελλαροπούλου και εισηγήτρια την σύμβουλο Επικρατείας Αγάπη Γαλενιανού – Χαλκιαδάκη, την απασχόλησε περίπτωση διπλής δικαστικής μεταχείρισης (ποινικής και διοικητικής) κατά του ίδιου προσώπου για την ίδια παράβαση λαθρεμπορίας (επιβολή πολλαπλού τέλους λαθρεμπορίας). Στο ίδιο πρόσωπο επιβλήθηκε πολλαπλό τέλος-πρόστιμο λόγω λαθρεμπορίας και παράλληλα καταδικάστηκε αρχικά από τα ποινικά δικαστήρια, αλλά τελικά αθωώθηκε για τα ίδια αδικήματα.

Σύμφωνα με την απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ, μετά από αμετάκλητη αθωωτική ποινική απόφαση δεν μπορεί να επιβληθεί η διοικητική κύρωση του πολλαπλού τέλους, η οποία από μόνη της έχει ποινικό χαρακτήρα.

Διευκρινίζεται ότι, με απόφαση του Β΄ Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιώς η προσφεύγουσα στο ΣτΕ έχει αθωωθεί αμετάκλητα από τις ποινικές κατηγορίες της λαθρεμπορίας και της πλαστογραφίας μετά χρήσεως, για την ίδια υπόθεση που απασχόλησε τους συμβούλους Επικρατείας.

Η Ολομέλεια, σύμφωνα με ανακοίνωση που εξέδωσε, έκανε εκτενή ανάλυση και ερμηνεία των άρθρων 26, 94 και 96 του Συντάγματος, σε ερμηνεία του άρθρου 4 παρ. 1 του 7ου Προσθέτου Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, σε ερμηνεία της αρχής «ne bis in idem» κατά το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ερμήνευσαν τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και κατόπιν αυτών, δικαίωσαν την προσφεύγουσα, δεχόμενοι ότι παραβιάστηκε η αρχή «ne bis in idem» και ακύρωσαν το πολλαπλό τέλος λαθρεμπορίας που της είχε επιβληθεί.

Απόφαση του ΣτΕ, καταλήγει ως εξής:

«Προβάλλεται λόγος αναιρέσεως ότι το δικάσαν Διοικητικό Εφετείο εφάρμοσε, εν προκειμένω, τη ρύθμιση του Τελωνειακού Κώδικα (ν. 1165/1918) περί αυτοτέλειας της διοικητικής διαδικασίας και δίκης περί επιβολής πολλαπλού τέλους σε σχέση με την αντίστοιχη ποινική δίκη για το αδίκημα της λαθρεμπορίας και, περαιτέρω, έλαβε υπόψη του την προαναφερόμενη αμετάκλητη απόφαση του Β΄ Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιώς κατά τρόπο που παραβιάζει την αρχή ne bis in idem, όπως αυτή κατοχυρώνεται στο άρθρο 4 παρ. 1 του 7ου Π.Π. της ΕΣΔΑ και στο πρωτογενές ενωσιακό δίκαιο. Σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά, ο παραπάνω λόγος κρίνεται βάσιμος και, συνεπώς, η προσβαλλόμενη απόφαση πρέπει να αναιρεθεί, κατά το μέρος της που αφορά στον καταλογισμό εις βάρος της αναιρεσείουσας του επίμαχου πολλαπλού τέλους λαθρεμπορίας».