Σε συνέντευξη στην εφημερίδα Financial Times, ο επικεφαλής του ESM τόνισε ότι τα λεγόμενα «κορονο-ομόλογα» θα μπορούσαν να εκδοθούν άμεσα με τη χρήση των υφιστάμενων χρηματοδοτικών μηχανισμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως από τον ESM και με ελάχιστους όρους, την ίδια στιγμή που ο πρόεδρος του Eurogroup Μάριο Σεντένο, με επιστολή του προς τους υπουργούς Οικονομικών της Ευρωζώνης, αλλά και προς τους συναδέλφους τους εντός Ε.Ε. αλλά εκτός της ζώνης του ευρώ, τονίζει τις μεγάλες προκλήσεις για το χρέος αλλά και την ανάγκη εξεύρευσης λύσης, προειδοποιώντας ότι η ευρωζώνη κινδυνεύει με κατακερματισμό.

 

Για να αιτιολογήσει την άρνησή του να στηρίξει την έκδοση ευρωομολόγου, ο Ρέγκλινγκ υποστηρίζει ότι η ευρωζώνη εκδίδει ήδη κοινό χρέος, όταν ο ESM δανείζεται από την αγορά για να δανείσει με τη σειρά του χώρες – μέλη της. Επιπλέον, λέει ότι η Ε.Ε. θα μπορούσε, επίσης, να προχωρήσει σε κοινό δανεισμό μέσω της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η οποία αντλεί κεφάλαια με βάση τον προϋπολογισμό της, καθώς και μέσω της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΕΤΕπ), η οποία ανήκει από κοινού στις χώρες της Ε.Ε.

 

«Αν χρησιμοποιήσουμε τους υφιστάμενους θεσμούς… η ΕΤΕπ θα μπορούσε να το κάνει άμεσα. Ο ESM είναι εδώ. Μπορούν να εκδώσουν αμοιβαιοποιημένο ευρωπαϊκό χρέος», υποστηρίζει. «Φυσικά, μπορεί να δημιουργηθεί και ένας νέος θεσμός, αν αυτό θέλουν τα κράτη – μέλη. Θα χρειάζονταν ένα, δύο ή τρία χρόνια και τα κράτη – μέλη θα πρέπει να διαθέσουν κεφάλαια ή εγγυήσεις ή να εκχωρήσουν μελλοντικά έσοδα», προσθέτει.

 

Οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης έχουν προτείνει τη χρήση προληπτικών πιστωτικών γραμμών του ESM (ECCL), ύψους 2% του ΑΕΠ, από τις χώρες – μέλη για την αντιμετώπιση της κρίσης, μία κίνηση που θα άνοιγε επίσης τον δρόμο για απεριόριστες αγορές ομολόγων από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, αν αυτό χρειαζόταν. Οι ηγέτες της Ευρωζώνης δεν απέρριψαν την πρόταση αυτή την περασμένη εβδομάδα, αλλά ούτε την ενέκριναν ξεκάθαρα.

 

«Νομίζω ότι ο μόνος τρόπος είναι η χρήση των υφιστάμενων θεσμών με τα υφιστάμενα μέσα», καταλήγει ο Ρέγκλινγκ, αναφερόμενος στην κάλυψη βραχυπρόθεσμων χρηματοδοτικών αναγκών που προκύπτουν από την έξαρση του κορονοϊού.

 

Για τη λήψη πιστωτικής γραμμής (ECCL), μία χώρα θα πρέπει να υποβάλει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανάλυση βιωσιμότητας του χρέους της, κάτι το οποίο δεν θέλει να κάνει η Ιταλία που έχει πολύ υψηλό χρέος. Ωστόσο, ο Ρέγκλινγκ υποστηρίζει ότι, δεδομένων των συνθηκών, οι όροι για τη χορήγηση μίας τέτοιας πιστωτικής γραμμής θα μπορούσαν να είναι ελάχιστοι. «Θα έπρεπε επίσης να υπάρχει μία δέσμευση για τον σεβασμό των πλαισίων εποπτείας της Ε.Ε. Δεν θα απαιτείτο κάτι περισσότερο», σημειώνει.