Ο Μακιαβέλι και ο νέος πρωθυπουργος Ο Μακιαβέλι, στον «Ηγεμόνα» σκιαγραφεί το πορτρέτο του επιτυχημένου ηγέτη. Αδίστακτος, ευφυής, πονηρός, ανελέητος, μόνο σκοπό έχει να κατακτήσει και να διατηρήσει τις κατακτήσεις του. Οι τεχνικές που προτείνει ο φλωρεντίνος πολιτικός είναι γνωστές και ακόμη πιο γνωστό είναι ότι οι περισσότεροι κυβερνώντες τις καταδικάζουν ακριβώς στον βαθμό που τις εφαρμόζουν οι ίδιοι. Δίολου παράλογο, με δεδομένο ότι η σωστή εφαρμογή τούτης της τεχνικής έχει ως κανόνα απαραβατό την απόρριψή της στα λόγια. ..

Ο Μακιαβέλι και ο νέος πρωθυπουργος   Ο Μακιαβέλι,  στον «Ηγεμόνα» σκιαγραφεί το πορτρέτο του επιτυχημένου ηγέτη. Αδίστακτος, ευφυής, πονηρός,  ανελέητος, μόνο σκοπό έχει να κατακτήσει και να διατηρήσει τις κατακτήσεις του. Οι τεχνικές που προτείνει ο φλωρεντίνος πολιτικός είναι γνωστές  και ακόμη πιο γνωστό είναι ότι οι περισσότεροι κυβερνώντες τις καταδικάζουν ακριβώς στον βαθμό που τις εφαρμόζουν οι ίδιοι. Δίολου παράλογο, με δεδομένο ότι η σωστή εφαρμογή τούτης της τεχνικής έχει ως  κανόνα απαραβατό την απόρριψή της στα λόγια.    Κάθε σπουδαίο πρότυπο, ωστόσο, κομίζει και τη μικρή του όψη. Υπό το πρίσμα αυτό, στη μετά εκλογών Ελλάδα, σήμερα ενδιαφέρον θα ήταν το πορτρέτο του   ημιεπιτυχούς – αν επιτρέπεται η λέξη- ηγέτη. Εκείνου, δηλαδή, που πιστεύει ο ίδιος ότι διαθέτει όλα τα προσόντα του ηγέτη, χωρίς όμως να μπορεί – μέχρι πρότινος, τουλάχιστον-  να πετύχει τους μεγάλους στόχους που έχει θέσει στον εαυτό του.  Πώς, όμως, βρέθηκε να ηγείται τούτος ο  πολιτικός; Άμεσο το ερώτημα. Σε απάντηση του, αναπτύσσεται μια υπόθεση εργασίας: πρώτον,  είναι  όψιμο τέκνο της συγκυρίας. Μια κρίση, ένα κενό εξουσίας στο κόμμα του, μια ανέλπιστη ευκαιρία, αλλά και μια προαποφασισμένη πορεία που καιροφυλακτεί για την κατάλληλη χρονική στιγμή. Αν επιπλέον, στα προηγούμενα προστεθεί και η κληρονομιά ενός μεγάλου ονόματος, η κενή θέση δεν θα αργήσει να πληρωθεί. Μόλις αυτό εκπληρωθεί, το μυαλό του ικανοποιημένου θνητού γεμίζει με εικόνες μεγαλείου, αυταρέσκειας και επάρκειας. Πιστεύει πραγματικά ότι είναι ο μόνος αντάξιος της θέσης που απέκτησε, φουσκώνει από ευτυχία και ξεκινά να απομιμείται τα μεγάλα πρότυπα του πρόσφατου παρελθόντος.  Στην αναρρίχηση του αυτή προφανώς δεν είναι μόνος: έχει την υποστήριξη όλων όσοι έκριναν σκόπιμο και αποδοτικό για ιδίον όφελός να τον βοηθήσουν. Τον φουσκώνουν ακόμα περισσότερο, συμφωνώντας απόλυτα με τα λεγόμενα και τις αποφάσεις του, τον προφυλάσσουν από τους αντιπάλους και  από κακοτοπιές της πραγματικότητας.  Στην εικονική πραγματικότητα που πλέον ζει, ο  ηγέτης αυτός έχει πεπειστει  ότι είναι εκείνος τον οποίο στις χολιγουντιανές υπερπαραγωγές και δυτικές τηλεοπτικές σειρές αποκαλούν  «κυρίαρχο του παιχνιδιού». Έτσι, λετουργεί και αναλόγως: διορίζει, παύει, επαινεί, κατηγορεί. Με δυο λόγια, κάνει όλα όσα θα έκανε στη θέση του ένας –πραγματικός- ηγέτης. Κάλλιστα, προς στιγμήν θα μπορεί να μας ξεγελάσει. Αλλά η πραγματικότητα βρίσκεται πάντοτε εδώ, συνήθως σιωπηλή, σαν την αναγκαιότητα.  Σε τέτοιες περιπτώσεις, πολλοί γνωρίζουν τι επακολουθεί όταν ο ηγέτης είναι «ημιεπιτυχής». Το επίπλαστο οικοδόμημα θα αποκαλύψει τις ρωγμές του, τα σαθρά θεμέλια θα τρίξουν και ο πύργος θα γέρνει επικίνδυνα προς τη γη.  Σε περιστάσεις, όπως οι παραπάνω, ο «ημιεπιτυχής» ηγέτης πιθανόν να μην  εμφανίστει ή, αν το πράξει, θα προσπαθήσει  να ξορκίσει την καταστροφή με λόγια. Λόγια βαρύγδουπα, λόγια κοινότυπα, λόγια του αέρα, τα οποία κανείς δεν θα πιστέψει αλλά που αρκετοί υποδύονται ότι πιστεύουν, γιατί φαίνεται ότι δεν μπορούν  διαφορετικά. Η επόμενη ημέρα θα βρει τους περισσότερους  αδύναμους, με το κεφάλι ακόμά πιο σκυμμένο, βορά των κάθε αρπακτικών. Ο μόνος που θα έχει μείνει αλώβητος είναι ο  «ημιεπιτυχής» ηγέτης μας. Σχεδόν χαρούμενος και χαμογελαστός, σφύζει από ζωντάνια και αισιοδοξία. Γιατί όχι; Ο ίδιος συντηρείται στη θέση του. Αυτό μετράει.  Υπάρχουν όμως  και οι φορές  που κάποιος ενδέχεται  να βρει το θάρρος να τον αμφισβητήσει. Τότε είναι που θα παρακολουθήσουμε τον ηγέτη εν δράσει και θα τρίβουμε τα μάτια μας. Ελιγμοί, απειλές, φωνές, χειρονομίες και σιωπές. Το καράβι πιθανώς, παει να βουλιάξει.   Αυτός θα κάθεται και πάλι σε περίοπτη- πρωθυπουργική, κατά προτίμηση- θέση, απολύτως πεπεισμένος ότι για όσα συμβαίνουν θα φταίει μόνο η θάλασσα και για να την τιμωρήσει ως υπαίτια όλων, εκείνη θα σπεύσει  να μαστιγώσει…

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.