Η παγίδα στην οποία έπεσε ο ίδιος ο πρωθυπουργός μιλώντας για χρεοκοπημένη χώρα – με συνέπεια τη στοχοποίηση της Ελλάδας από τους «τιμωρούς» των ομολόγων και την αύξηση του κόστους δανεισμού spread από τις 170 στις 405 μονάδες – μετατρέπεται πλέον σε παγίδα για όλη την οικονομία. Το πακέτο μέτρων, που όπως παραδέχθηκε είναι πιο σκληρό και από τα όσα ζητούσε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, οδηγεί με μαθη ματική ακρίβεια στη χειρότερη παγίδα του οικονομικού κύκλου, τον στασιμοπληθωρισμό. Οι τιμές των προϊόντων θα αυξάνονται από την άνοδο των καυσίμων και των φόρων και οι αμοιβές των εργαζομένων δεν θα φθάνουν να καλύπτουν τις συνεχείς αυξήσεις.

Η παγίδα στην οποία έπεσε ο ίδιος ο πρωθυπουργός μιλώντας για χρεοκοπημένη χώρα – με συνέπεια τη στοχοποίηση της Ελλάδας από τους «τιμωρούς» των ομολόγων και την αύξηση του κόστους δανεισμού spread από τις 170 στις 405 μονάδες – μετατρέπεται πλέον σε παγίδα για όλη την οικονομία. Το πακέτο μέτρων, που όπως παραδέχθηκε είναι πιο σκληρό και από τα όσα ζητούσε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, οδηγεί με μαθη ματική ακρίβεια στη χειρότερη παγίδα του οικονομικού κύκλου, τον στασιμοπληθωρισμό. Οι τιμές των προϊόντων θα αυξάνονται από την άνοδο των καυσίμων και των φόρων και οι αμοιβές των εργαζομένων δεν θα φθάνουν να καλύπτουν τις συνεχείς αυξήσεις.

Οι συνέπειες, σύμφωνα με παράγοντες της αγοράς, θα είναι οδυνηρές για όλους, με αποτέλεσμα τη χαμηλή ανάπτυξη και την ανεργία. Οι πιο αδύναμες επιχειρήσεις, με χαμηλότερη ρευ στότητα και απουσία δανεισμού, θα βγουν εκτός παιχνιδιού. Τα οφέλη, όπως θα δούμε, από τα μέτρα μπορεί να μετριά σουν τις πιέσεις στο κόστος δανεισμού και στην αγορά ομο λόγων, ωστόσο η στήριξη των Ευρωπαίων θα κριθεί Απρίλη  Μάη, όταν το Δημόσιο πρέπει να αναχρηματοδοτήσει ομόλογα ύψους 8,2 δισ. ευρώ. Εκεί θα κριθεί εάν η Ευρώπη θέλει την Ελλάδα ή εάν θέλει μια κατάρρευση των τραπεζών της και καταποντισμό του ευρώ. Οι «δύσκολες» αλλά «αναγκαίες» αποφάσεις, όπως τις χαρακτήρισε ο πρωθυπουργός, δεν είναι ικανές να εξασφαλίσουν τη στήριξη της Ευ ρώπης, καθώς θα χρειαστεί στο τριγωνικό ταξίδι σε Βερολίνο  Παρίσι  Ουάσιγκτον να εξασφαλίσει αφενός τη στήριξη της Ευρώπης (αγορά των εκδόσεων ομολόγων) και αφετέρου κάποια αμφίβολη βοήθεια από τις ΗΠΑ.

Οι πηγές δίπλα στην κυβέρνηση μεταδίδουν επίμονα ότι δεν αποκλεί εται η προσφυγή στο ΔΝΤ, εξέλιξη που εκλαμβάνεται ως… δίλημμα ή καλύτερα εκβιασμός για τους Ευρωπαίους εταίρους μας. «Πάμε λοι πόν στο άγνωστο για… μάρκα με ελπίδα», όπως έγραφε ο προφητικός Μποστ, ωστόσο με το πακέτο μέτρων της κυβέρνησης η ύφεση είναι κατά 90% βέβαιη, εάν δεν ληφθούν μέτρα ενίσχυσης της ανάπτυξης και της απασχόλησης. Το σύστημα, όμως, είναι απλό και δουλεύει ως εξής: «Παίρνετε τα μέτρα και λαμβάνετε τα χρήματα». Με αυτή την κοφτή φράση εξηγού σε στέλεχος της Goldman Sachs στην Αθήνα τη λύση στο πρόβλημα δανεισμού της χώρας.

Τα μέτρα

Το κακό είναι ότι οι «δύσκολες» αποφάσεις για να βγει η χώρα από τη δίνη, όπως είπε ο πρωθυπουργός, οδηγούν ολοταχώς σε στασιμοπλη θωρισμό (άνοδο τιμών και πληθωρισμού, χαμηλή ανάπτυξη και ανερ γία) καθώς από το συνολικό πακέτο των 4,8 δισ. ευρώ τα μισά χρήματα εξαρτώνται από την κατανάλωση (ΦΠΑ, ειδικοί φόροι κατανάλωσης) και μόνο τα 1,7 δισ. ευρώ προέρχονται από τη μείωση των μισθών και επιδομάτων του Δημοσίου. Μπορεί λοιπόν να χάθηκε σχεδόν ένας μισθός από τους δημόσιους υπαλλήλους, ωστόσο όλοι οι υπόλοιποι πολίτες θα κληθούν να πληρώ σουν αναλογικά περισσότερα σε φόρους, υπό την προϋπόθεση ότι θα τους περισσεύουν χρήματα για να καταναλώσουν. Εκ των πραγμάτων, λοιπόν, κανείς σώφρων δεν μπορεί να χαρακτηρί σει δίκαια τα μέτρα, πολλώ δε μάλλον όταν οι απόμαχοι της εργασίας με το «πάγωμα» των συντάξεων θα κληθούν να πληρώσουν περισσότερα σε καύσιμα, τσιγάρα, ποτά και τιμολόγια της ΔΕΗ. Αναλυτικά, το συνο λικό όφελος στα έσοδα φθάνει τα 2,4 δισ. ευρώ. Συγκεκριμένα:

Οι αυξήσεις των συντελεστών ΦΠΑ από 4,5% σε 5%, από 9% σε 10% και από 19% σε 21% αντιστοιχούν σε έσοδα 1,3 δισ. ευρώ, εφόσον διατη ρηθεί η κατανάλωση εν μέσω της ύφεσης.

Άλλα 1,1 δισ. προκύπτουν από την αύξηση σε καύσιμα, ποτά, τσιγάρα.

Επίσης επιβάλλεται φόρος πολυτελείας στα αυτοκίνητα αξίας άνω των 17.000 ευρώ και διατηρείται η έκτακτη εισφορά για εισοδήματα πάνω από 100.000 ευρώ.

Σ’ ό,τι αφορά τις δαπάνες, μειώνονται κατά 30% οι μισθοί των δημο σίων υπαλλήλων για τα δώρα Χριστουγέννων, Πάσχα και επιδόματος αδείας και κατά 12% των πάσης φύσεως επιδομάτων, δηλαδή όφελος 1,7 δισ. ευρώ.

Περί τα 700 εκατ. ευρώ έσοδα θα προέλθουν από τις περικοπές δη μοσίων επενδύσεων και Παιδείας.

Διετία ύφεσης

Κάπως έτσι η χώρα μας εισέρχεται τουλάχιστον σε διετία ύφεσης, εάν δεν ληφθούν ταυτόχρονα μέτρα ανάπτυξης. Όπως θα δούμε, το καίριο ζήτημα για τους Έλληνες πολίτες δεν είναι εάν θα δανειστούμε ακριβά τον Μάρτιο ή αργότερα τον Απρίλιο, με 6 % ή 6,2% – διότι ολόκληρο το χρέος δεν διαθέτει τόσο υψηλά επιτόκια –, αλλά εάν υπάρχει ελπίδα αποφυγής μιας παρατεταμένης ύφεσης, όταν θα διαλύονται οι τελευ ταίοι παραγωγικοί θύλακοι και το Δημόσιο θα «βουλιάζει» αδυνατώντας να συγκεντρώσει έσοδα για να μειώσει το έλλειμμα και το χρέος.

Από τα παραπάνω σκληρά μέτρα, το μόνο που… άρεσε σε παράγο ντες της αγοράς είναι η απόφαση της κατάργησης σχεδόν ενός μισθού, καθώς υποστηρίζουν ότι, αφού το μέτρο επιβλήθηκε τελικώς στον δη μόσιο τομέα, τότε θα ακολουθήσει και ο ιδιωτικός, προκειμένου να απελευθερώσει κεφάλαια για επενδύσεις και δημιουργία… νέων θέσε ων εργασίας! Τέτοιο δούλεμα οι μάγκες! Από την πλευρά τους αρκετοί τραπεζίτες ανησυχούν ότι τα μέτρα οδηγούν ολοταχώς σε παρατεταμένη ύφεση, καθώς όλο και μεγαλύ τερα τμήματα του πληθυσμού θα διαθέτουν λιγότερα χρήματα για κατανάλωση. Σε περιβάλλον μειωμένης ρευστότητας οι τράπεζες θα συνεχίσουν να δανείζουν ακριβά (7%9%) ελάχιστες επιχειρήσεις και ακόμη λιγότερα νοικοκυριά. Σε κάθε περίπτωση, η κατάργηση ενός μισθού αφαιρεί χρήματα από την κατανάλωση, τα οποία γίνονται ακόμα λιγότερα, εάν υπολογιστούν και οι σκληροί έμμεσοι φόροι στα μεσαία, κυρίως, εισοδήματα. Η Ελλάδα στη χειρότερη παγίδα Φόβοι για στασιμότητα, ανεργία και αυξήσεις στις τιμές των προϊόντων.