Απεβίωσε τη Δευτέρα 27 Απριλίου σε ηλικία 83 ετών η διακεκριμένη υψίφωνος Ζαννέτ Πηλού, η οποία διέγραψε μια σπουδαία καριέρα τόσο στην Εθνική Λυρική Σκηνή όσο και σε μεγάλα λυρικά θέατρα του εξωτερικού, ερμηνεύοντας δεκάδες πρωταγωνιστικούς ρόλους του ρεπερτορίου. Η διοίκηση και το προσωπικό της Εθνικής Λυρικής Σκηνής εκφράζουν τη λύπη και τη βαθιά συγκίνησή τους για το θάνατό της.

Σύμφωνα με τα dikaiologitika.gr η Ζαννέτ Πηλού γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Ξεκίνησε σπουδές φωνητικής στη γενέτειρά της, ενώ συνέχισε σπουδές στην Ιταλία πλάι στην Κάρλα Καστελάνι. Σε νεαρή ηλικία πρωτοεμφανίστηκε στο Θέατρο Σμεράλντο του Μιλάνου ως Βιολέττα στην όπερα Τραβιάτα.

Με την Εθνική Λυρική Σκηνή συνεργάστηκε την περίοδο 1969-1985 σε παραγωγές τόσο στο Θέατρο Ολύμπια όσο και στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών. Διέπρεψε ως Λιου (Τουραντότ), Σουζάννα (Οι γάμοι του Φίγκαρο), Τσο-Τσο-Σαν (Μαντάμα Μπαττερφλάι), Ντόννα Ελβίρα (Ντον Τζοβάννι), Δυσδαιμόνα (Οθέλλος) και Μαργαρίτα (Φάουστ).

Στις αρχές της δεκαετίας του 1960 εμφανίστηκε στο Θέατρο «Ο Φοίνικας της Βενετίας» ως Μιμή (Μποέμ) και Βιολέττα (Τραβιάτα), ενώ το 1964 ερμήνευσε και πάλι τη Μιμή στην Κρατική Όπερα της Βιέννης. Ακολούθησαν εμφανίσεις σε σπουδαία ευρωπαϊκά και αμερικανικά λυρικά θέατρα (Λονδίνο, Βρυξέλλες, Μιλάνο, Άμστερνταμ, Αμβούργο, Αννόβερο, Κολωνία, Γένοβα, Βουδαπέστη, Παρίσι, Βαρκελώνη, Λισαβόνα, Σικάγο, Νέα Ορλεάνη, Χιούστον, Φιλαδέλφεια, Μπουένος ‘Αιρες), καθώς και σε διεθνή φεστιβάλ (Αιξ της Προβηγκίας, Βισμπάντεν, Βερόνας και Αθηνών). Συνεργάστηκε με σημαντικούς αρχιμουσικούς και σκηνοθέτες. Το ρεπερτόριό της περιελάμβανε ένα ευρύ φάσμα ρόλων λυρικής και δραματικής υψιφώνου της ιταλικής και γαλλικής εργογραφίας όπως Ιουλιέττα (Ρωμαίος και Ιουλιέττα), Μανόν, Σουζάννα (Οι γάμοι του Φίγκαρο), Μελισσάνθη (Πελλέας και Μελισσάνθη), Νέντα (Παλιάτσοι) κ.ά.

Κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας της τιμήθηκε επανειλημμένα. Μεταξύ άλλων, τιμήθηκε από τη γαλλική κυβέρνηση με τον τίτλο του Ιππότη των Γραμμάτων και των Τεχνών, ενώ το 1998 της απονεμήθηκε το Βραβείο «Απόλλων» της Εταιρείας Φίλων της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Το 1998 πρωταγωνίστησε στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών στην πρώτη πανελλήνια παρουσίαση της όπερας «Πελλέας και Μελισσάνθη» του Ντεμπισσί. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Σωματείου «Υποτροφίες Μαρία Κάλλας», ενώ ασχολήθηκε συστηματικά και με τη φωνητική διδασκαλία.

Η διοίκηση και το προσωπικό της Εθνικής Λυρικής Σκηνής εκφράζουν τη λύπη και τη βαθιά συγκίνησή τους για το θάνατό της.