Στο δικαστήριο για τη δίκη της Ελένης Τοπαλούδη, που πλέον φτάνει προς το τέλος, βρέθηκε η μητέρα της δολοφονημένης φοιτήτριας.

 

Η ίδια μίλησε στις κάμερες και παραδέχτηκε ότι τις προηγούμενες ημέρες προτίμησε να μην παρευρεθεί στο δικαστήριο, καθώς δεν άντεχε να ακούει τους κατηγορούμενους να περιγράφουν όσα συνέβησαν το μοιραίο βράδυ που η κόρη της δολοφονήθηκε φρικτά.

 

“Δεν άντεχα να ακούω τη φρίκη που έζησε το παιδί μου στα χέρια των δολοφόνων του. Είναι ανθρωπόμορφα τέρατα. Η λέξη άνθρωπος δεν τους αξίζει”, ανέφερε η κυρία Κούλα μιλώντας στο Star.

 

“Έχουν περάσει 17 μήνες και 13 μέρες από τότε που έχασα την Ελένη μου. Κάθε μέρα που προστίθεται είναι μια μαρτυρική μέρα για μένα. Ο πόνος μου είναι αξεπέραστος, δεν περιγράφεται με λόγια το τι ζω στην καθημερινότητά μου”, είπε.

 

Όπως κάθε μάνα, έτσι και η κυρία Κούλα είχε όνειρα και προσδοκίες για την κόρη της. Την έστειλε στη Ρόδο να σπουδάσει και τώρα το κορίτσι της θα είχε ολοκληρώσει και τις μεταπτυχιακές της σπουδές και θα ετοιμαζόταν για διπλωματική καριέρα.

 

“Είχε όνειρα και αυτά τα τέρατα που βρέθηκαν στον δρόμο της μας κατέστρεψαν όλους. Υφ’ αρπάξαν το παιδί μου από τα χέρια μου. Κι εγώ τώρα πώς να ζήσω; Να πω ότι έπεσε θύμα τροχαίου να το καταλάβω, ή ότι ήταν άρρωστη. Αλλά το δικό μου το παιδί βρέθηκε στο δρόμο δύο δολοφόνων που την χτύπησαν, τη βίασαν, την κουβάλησαν και την πέταξαν σαν σακί από ύψος 10 μέτρων ενώ ήταν ζωντανή”, είπε η κ. Κούλα.

 

Σε ερώτηση αν αντέχει να κοιτάξει στα μάτια τους κατηγορουμένους, η κυρία Κούλα απάντησε:

 

“Εγώ δεν είμαι Γιάννης (σ.σ. ο πατέρας της Ελένης Τοπαλούδη). Ο Γιάννης έχει μια άλλη ψυχολογία, μια άλλη ψυχοσύνθεση. Εγώ είμαι η μάνα της, που την κυοφόρησε εννιά μήνες, που 23 ώρες προσπαθούσα να τη φέρω στη ζωή, η μάνα που την πήρα πρώτη στην αγκαλιά μου, που ξενύχτησα για να τη θηλάσω, να τη νανουρίσω, να δω αν είναι καλά όταν ήταν άρρωστη. Ο Γιάννης είναι άλλο, όχι ότι δεν πονάει, αλλά εγώ δεν μπορώ να τους βλέπω”.