Με τα θέατρα κλειστά και αναμένοντας ποιες παραγωγές θα μπορέσουν να πραγματοποιηθούν κάτω από ειδικές συνθήκες το καλοκαίρι, οι διαδικτυακές παραστάσεις συνεχίζονται προσφέροντας στο κοινό την ευκαιρία να παρακολουθήσει παλαιότερες ως νεότερες σκηνικές προσεγγίσεις θεατρικών έργων.

Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος

Ένα από τα θεατρικά κείμενα, που άφησε το ιδιαίτερο στίγμα του στην παγκόσμια δραματουργία, είναι το «4.48 Ψύχωση» της Σάρα Κέιν. Την Κυριακή 17 Μαΐου, στις 20.30, θα παρουσιαστεί σε ζωντανή μετάδοση από τον Φάρο του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος χωρίς την παρουσία θεατών και στο πλαίσιο της πλατφόρμας Παραβάσεις, το θεατρικό αναλόγιο δηλαδή του ΚΠΙΣΝ, που συνεχίζει την αναδρομή του στις πιο ριζοσπαστικές φωνές της λογοτεχνίας με επίκεντρο τη γυναίκα.

Αντιπρόσωπος του In-yer-face, η Σάρα Κέιν, πρόσωπο τραγικό, πάσχοντας από μανιοκατάθλιψη και νιώθοντας βαθύτατο πόνο, έγραψε «έργα γυμνά, τρομαγμένα, τρομερά», όπως τα περιέγραψε ο Χάρολντ Πίντερ. Έργα που αντικατόπτριζαν τη δική της διαταραγμένη ψυχική κατάσταση. Το «4.48 Ψύχωση», εξάλλου, που υπονοεί την ώρα που στατιστικά καταγράφονται οι περισσότερες αυτοκτονίες, αποτελεί την τελευταία της κατάθεση και περιγράφει με γλώσσα σκληρή και γεμάτη απόγνωση την τελεσίδικη απόφασή της.

«Είμαι λυπημένη. Νιώθω πως μέλλον δεν υπάρχει. Τίποτα δεν μπορεί να γίνει καλύτερο. Όταν θα με επισκεφτεί η κατάθλιψη θα κρεμαστώ στον ήχο της ανάσας του ερωμένου μου… Είμαι τόσο θλιμμένη με τη συνειδητοποίηση της θνησιμότητάς μου που αποφάσισα να αυτοκτονήσω». Λίγους μήνες μετά αυτοκτονεί (κρεμάστηκε από τα κορδόνια των παπουτσιών της) στο νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν.

Στη σκηνοθετική εκδοχή του Δημήτρη Καραντζά, η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη και ο Γιάννης Κλίνης πρωταγωνιστούν εναλλάσσοντας επί σκηνής τους ρόλους του γιατρού και του ασθενούς. Η μετάφραση παραχωρήθηκε από τη Ρούλα Πατεράκη και τον Αντώνη Γαλέο και το ηχητικό περιβάλλον επιμελήθηκε ο Γιώργος Πούλιος.

Το έργο δεν είναι κατάλληλο για παιδιά κάτω των 14 ετών χωρίς γονική συναίνεση.

Ίδρυμα Ωνάση

Από την άλλη πλευρά, το ψηφιακό κανάλι του Ιδρύματος Ωνάση παρουσιάζει στο Youtube ώς το Σάββατο 16 Μαΐου το έργο του σημαντικού χορογράφου και χορευτή Ακραμ Καν «Xenos» που είδαμε στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών τον Μάρτιο του 2018 και που με αυτό ολοκλήρωσε ηθελημένα την καλλιτεχνική του πορεία.

Και όπως είχα γράψει στη «Ναυτεμπορική», «ήταν μια παράσταση αρχών που τροφοδοτήθηκε από τη σημειολογία πλησιάζοντας περισσότερο ένα εννοιολογικό, εικαστικό σύμπαν παρά τη γεωγραφία του χορού». Σ’ αυτήν ο Ακραμ Καν, που προέρχεται από το Μπαγκλαντές (τότε μέρος της Ινδίας), υπογραμμίζει τα δεινά της φυλής του όταν ήταν υποδουλωμένη στη Βρετανική Αυτοκρατορία και υποχρεώθηκε να αιματοκυλιστεί στη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Και ταυτόχρονα υμνεί όλους αυτούς τους άγνωστους μαχητές που πήραν μέρος σε φοβερές εχθροπραξίες. Γλιστρώντας σαν αίλουρος σε μια επικλινή επιφάνεια, σκαρφαλώνοντας σε σκοινιά, που παραπέμπουν στα καλώδια/μέσο επικοινωνίας των Ινδών ασυρματιστών, και δημιουργώντας ήχους από κουδουνάκια τυλιγμένα στους αστραγάλους του, συνδυάζει το παραδοσιακό κατάκ με τον σύγχρονο χορό και τους θρηνητικούς ύμνους της χώρας του με το Ρέκβιεμ του Μότσαρτ. Ο ίδιος, σαν ανώνυμος στρατιώτης, ολοκληρώνει κατ’ επέκταση το δικό του «ρέκβιεμ» υψώνοντας την κραυγή του ενάντια στην απόλυτη μοναξιά κάθε ξένου σε τούτη τη γη και βέβαια στον θάνατο του ανθρωπισμού που επικρατεί ακόμη και στην εποχή μας.

Τέλος, μέχρι την Κυριακή 17 Μαΐου παρατείνεται η προβολή των διαπολιτισμικών «Τρωάδων» του Θόδωρου Τερζόπουλου.