Ο γρίφος στις σχέσεις Βερολίνου-ΕΚΤ απασχολεί και πάλι τον γερμανικό τύπο, ιδιαίτερα μετά από σχετική ακρόαση στη γερμανική Βουλή. Δημοσίευμα της NZZ για τον παρασκηνιακό ρόλο της Τουρκίας στη Λιβύη.

Πώς θα κινηθεί η γερμανική κυβέρνηση μετά τη διαμφισβητούμενη απόφαση του Ανωτάτου Ομοσπονδιακού Συνταγματικού Δικαστηρίου για το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης; “Το αίνιγμα της ΕΚΤ” επιγράφεται ρεπορτάζ της Frankfurter Allgemeine Zeitung (FAZ). Όπως επισημαίνει η εφημερίδα “τη Δευτέρα η Επιτροπή Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Ομοσπονδιακής Βουλής είχε προσκαλέσει σε ακρόαση εμπειρογνώμονες, προκειμένου να ρίξει φως στο νομικό σκοτάδι της υπόθεσης. Ήδη από τις γραπτές εισηγήσεις φάνηκε ότι οι όποιες προσδοκίες- αν ποτέ υπήρχαν- ήταν υπερβολικές. Οι νομικές εκτιμήσεις είναι αντικρουόμενες. (…) Ο Μπέρνχαρντ Βέγκενερ από το πανεπιστήμιο του Ερλάνγκεν χαρακτηρίζει ‘λανθασμένη’ τη δικαστική απόφαση. Ο ίδιος συμβουλεύει την Ομοσπονδιακή Βουλή από τη μία πλευρά να πάρει σαφή θέση με κριτική διάθεση απέναντι στην απόφαση και από την άλλη να προσεγγίσει την ΕΚΤ με στόχο μία πληρέστερη αιτιολόγηση της αναλογικότητας για το πρόγραμμα αγοράς ομολόγων”.

“Αναζητείται απελπισμένα διέξοδος” είναι τίτλος σε αντίστοιχο ρεπορτάζ της Tagesspiegel, που κάνει λόγο για “ναρκοπέδιο” μετά την απόφαση των Γερμανών δικαστών. Αναφερόμενη στη συνεδρίαση της Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, η εφημερίδα του Βερολίνου τονίζει ότι “στην πλειονότητά τους οι εμπειρογνώμονες αντέδρασαν αρνητικά στην απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου. Ο Φραντς Μάγερ, καθηγητής ευρωπαϊκών σπουδών, ανέφερε ότι η απόφαση της Καρλσρούης εμφανίζεται ως μία υπέρβαση αρμοδιοτήτων και κυριολεκτικά απευθύνει πρόσκληση στους ενδιαφερόμενους για νέες προσφυγές”. Η εφημερίδα σημειώνει την πρόταση του καθηγητή Κρίστιαν Κάλιες, ο οποίος συμβουλεύει τους βουλευτές “να μην έρθουν σε απευθείας επαφή με την ΕΚΤ και, αντ’ αυτού, να αξιοποιήσουν την Μπούντεσμπανκ ως δίαυλο επικοινωνίας”.

Εγκώμιο για τους “φειδωλούς” της ΕΕ

Οι “4 φειδωλοί” της ευρώπης, δηλαδή η Αυστρία, η Ολλανδία, η Δανία και η Φινλανδία, επιμένουν στην άρνησή τους να αποδεχθούν το Ταμείο Ανάκαμψης με προίκα 500 δισεκατομμυρίων ευρώ που προτείνουν Γαλλία και Γερμανία. Ετερόκλητα τα σχόλια στον γερμανικό τύπο. “Ένας έπαινος για τους τέσσερις φειδωλούς” είναι ο τίτλος στο σχόλιο της οικονομικής επιθεώρησης Handelsblatt, που επισημαίνει, μεταξύ άλλων: “Ιδιαίτερα στη Γερμανία θα πρέπει να είμαστε ευγνώμονες προς τους ‘τέσσερις φειδωλούς’. Κανείς δεν θέλει να παρακολουθεί άπρακτος την πορεία προς μία κοινότητα χρέους. Οι έξυπνοι αριστεροί οικονομολόγοι αρέσκονται να επισημαίνουν ότι η Γερμανία δεν ευθύνεται παρά μόνο για το 1/4 των χρεών. Φυσικά αυτό είναι μία μεγάλη ανοησία. Η πιστοληπτική ικανότητα της Γερμανίας είναι εκείνη, στην οποία υπολογίζουν οι αγορές. Το ίδιο γινόταν τόσο στην καθιέρωση του ευρώ, όσο και κατά την ίδρυση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας στη διάρκεια της κρίσης χρέους. Εάν όμως υπάρξουν αμφιβολίες για την πιστοληπτική ικανότητα της Γερμανίας, τότε τίθεται σε κίνδυνο η βιωσιμότητα του χρέους για ολόκληρη την Ευρώπη. Ας σκεφτούμε μόνο τι θα συνέβαινε, στην περίπτωση που Γαλλία και Ιταλία προχωρούσαν σε κοινή έκδοση ομολόγου στις αγορές”.

Διαφορετική εκτίμηση από την εφημερίδα Rhein Zeitung του Κόμπλεντς: “Νάτο και πάλι το φάντασμα της κοινότητας χρέους, που τόσοι πολλοί φοβούνται στην Ευρώπη. Κι ας γνωρίζουν όλοι ότι μόνο ως σύνολο μπορεί να αντιμετωπίσει η ΕΕ την πρόκληση της ανοικοδόμησης μετά την κρίση. Και ότι, γι αυτόν τον λόγο, είναι απαραίτητο ένα πακέτο διάσωσης, το οποίο θα δίνει το σύνθημα της ανάκαμψης, στέλνοντας μήνυμα και προς τις αγορές”.

Τουρκικά όπλα κρίνουν τη μάχη στη Λιβύη

Στη Λιβύη ο τακτικός στρατός της κυβέρνησης Αλ Σαράτζ ελέγχει την Τρίπολη, ενώ οι δυνάμεις του στρατηγού Χαφτάρ φαίνεται να υποχωρούν. Για την ελβετική εφημερίδα Neue Zürcher Zeitung (NZZ) ο λόγος είναι προφανής: η παροχή οπλισμού από την Τουρκία. Όπως επισημαίνει “τον Νοέμβριο η κυβέρνηση Αλ Σαράτζ συνήψε συμφωνία με την Τουρκία, στην οποία αναγνώριζε ότι τα τουρκικά κυριαρχικά δικαιώματα έφταναν μέχρι τα θαλάσσια σύνορα της Λιβύης. Σε αντάλλαγμα η ‘Αγκυρα την προμήθευσε με γενναιόδωρες ποσότητες οπλισμού, ενώ απέστειλε και 4.000 Σύρους μισθοφόρους. Αποφασιστικής σημασίας ήταν και η υποστήριξη με μη επανδρωμένα αεροσκάφη, που εξάλειψαν την υπεροχή του Χαφτάρ στους αιθέρες. Τα αντιαεροπορικά συστήματα Pantsir S1 που κατασκευάστηκαν στη Ρωσία και χρηματοδοτήθηκαν από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα αποδείχθηκαν ελάχιστα αποτελεσματικά απέναντι στα τουρκικά drones”.

Η ελβετική εφημερίδα επισημαίνει ότι “οι ΗΠΑ και η ΕΕ στέκονται αμήχανοι και διχασμένοι απέναντι σε αυτή την κατάσταση. Ενώ η Ουάσιγκτον θεωρητικά στηρίζει την Τρίπολη, λέγεται ότι ο Τζων Μπόλτον, πρώην σύμβουλος εθνικής ασφαλείας του Τραμπ, είχε δώσει πράσινο φως στον Χαφτάρ να επιτεθεί στην πρωτεύουσα, λέγοντάς του σε τηλεφωνική επικοινωνία: αν ειναι να επιτεθείτε, κάντε το γρήγορα! Έκθεση των Ηνωμένων Εθνών, που διέρρευσε πρόσφατα στη δημοσιότητα, αποδεικνύει πόσο επινοητικά μπορεί να είναι τα εμπόλεμα μέρη, προκειμένου να παρακάμψουν το διεθνές εμπάργκο όπλων προς τη Λιβύη: ο Κρίστιαν Ντούραντ, πρώην πιλότος της πολεμικής αεροπορίας, είχε οργανώσει για τον Χαφτάρ την αγορά έξι ελικοπτέρων από τη Νότιο Αφρική μέσω εταιριών με έδρα τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Επιπλέον, τον περασμένο Ιούνιο μεταφέρθηκαν δύο ταχύπλοα από τη Μάλτα στο λιμάνι της Βεγγάζης, στην ανατολική Λιβύη, το προπύργιο του Χαφτάρ…”