Ημερολόγιο, 6 Ιουνίου 1944

06.00 Μπαίνουμε στο αποβατικό σκάφος επίθεσης. Θάλασσα πολύ φουρτουνιασμένη. Φτάνουμε στην ακτή 7.20. Φονικά πυρά, μεγάλες απώλειες. Ήμουν τυχερός. Δόξα τω Θεώ. Καθαρίσαμε τρία χωριά. Τρομερή μάχη και απαίσιες σκηνές φρίκης. 

Δεκανέας Τζ. Ε. Χιουζ, 1ο Τάγμα, 
Βασιλικό Σύνταγμα Χαμσάιρ 

Η μεγαλύτερη απόβαση στην παγκόσμια Ιστορία 

Τα ξημερώματα της 6ης Ιουνίου, δύο αμερικανικές αερομεταφερόμενες μεραρχίες και μία βρετανική ξεκίνησαν την αμφίβια απόβαση των συμμαχικών δυνάμεων. Η υποστήριξη της απόβασης είχε σχεδιαστεί με στρατεύματα και στρατιωτικό υλικό προερχόμενα από την Αγγλία και την Ουαλία, όπως επίσης και με μεταγωγικά αεροπλάνα και πλοία. Το όλο εγχείρημα απαιτούσε υποστήριξη πυρών από αέρα και θάλασσα. Ταυτόχρονα, θα λάμβαναν χώρα ναυτικές επιχειρήσεις αντιπερισπασμού και παρενόχλησης προκειμένου να μην επέμβει το γερμανικό ναυτικό στις περιοχές που θα γινόταν η επιχείρηση, ενώ η θάλασσα της Μάγχης αποναρκοθετήθηκε από τις γερμανικές νάρκες και ποντίστηκαν νέες.

Την επιχείρηση κλήθηκαν να υποστηρίξουν πάνω από τρία εκατομμύρια άνθρωποι! Είναι χαρακτηριστικό ότι το προσωπικό των συμμαχικών σκαφών ανερχόταν στους 195.700 άνδρες. Η διαδικασία της κολοσσιαίας αυτής απόβασης στην ευρωπαϊκή ήπειρο χρειάστηκε κάτι λιγότερο από έναν μήνα προκειμένου να ολοκληρωθεί. Ένα μέρος της απόβασης είχε προορισμό τη χερσόνησο Κοταντέν, στην ανατολική όχθη του ποταμού Ορν, και τα υπόλοιπα στρατεύματα τον κόλπο του Σηκουάνα, σε πέντε παραλίες που έφεραν χαρακτηριστικές κωδικές ονομασίες. Η επιχείρηση θεωρήθηκε ότι ολοκληρώθηκε στις 30 Ιουνίου του 1944, αφού οι σύμμαχοι είχαν καταφέρει να περάσουν 850.000 άνδρες, 148.000 οχήματα και 570.000 τόνους προμηθειών στις γαλλικές ακτές. Το εγχείρημα πραγματοποιήθηκε με 7.000 πλοία, από τα οποία βυθίστηκαν μόλις 59.
Η απόβαση των συμμαχικών δυνάμεων στη Νορμανδία θεωρείται, από πλευράς μεγέθους, η μεγαλύτερη στην παγκόσμια Ιστορία. Πρόκειται για μια απόβαση προγραμματισμένη έως την τελευταία της λεπτομέρεια, μια απόβαση που έβαλε τέλος στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Το σχέδιο της απόβασης
Η απόβαση αποφασίστηκε να πραγματοποιηθεί σε αρχικά τέσσερις διαφορετικούς τομείς (παραλίες). Αργότερα προστέθηκε και ένας πέμπτος τομέας (η παραλία Γιούτα) με το σκεπτικό ότι ήταν πολύ κοντά (μόνο 60 χλμ.) στο μεγάλο και σημαντικό λιμάνι του Σερμπούρι. Στις δύο δυτικότερες (παραλία Γιούτα και παραλία Όμαχα) θα αποβιβάζονταν Αμερικανοί, στην τρίτη (παραλία Γκολντ) Βρετανοί, στην τέταρτη (παραλία Τζούνο) Καναδοί και Βρετανοί και στην πέμπτη, ανατολικότερη (παραλία Σγουόρντ), Βρετανοί και μια μικρή μονάδα των Ελεύθερων Γάλλων. Οι δυνάμεις κάθε τομέα είχαν συγκεκριμένους αντικειμενικούς στόχους. Παράλληλα, θα ρίπτονταν με αλεξίπτωτα οι 82η και 101η Αμερικανικές Αερομεταφερόμενες Μεραρχίες, η 6η Βρετανική Αερομεταφερόμενη Μεραρχία και το 1ο Καναδικό Σύνταγμα Αλεξιπτωτιστών, ενώ θα γινόταν και αερομεταφορά στρατευμάτων με ανεμόπτερα.
Ο διάπλους της Μάγχης και η φάση εφόδου της απόβασης έλαβαν την κωδική ονομασία «Επιχείρηση Ποσειδών»!

Τρεις προσωπικές ιστορίες της απόβασης 
Στην απόβαση αυτή συμμετείχε και ο πενηνταεξάχρονος Θίοντορ Ρούζβελτ τζούνιορ, γιος του Αμερικανού Προέδρου. Αξιοσημείωτο είναι ότι ο υιός Ρούσβελτ είχε λάβει μέρος και στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, όπου είχε μάλιστα τραυματιστεί. Πριν πολεμήσει στη Νορμανδία με τον βαθμό του ταξίαρχου, είχε ήδη ηγηθεί των συμμαχικών δυνάμεων στο μέτωπο της Βόρειας Αφρικής και της Σικελίας, και ζήτησε, παρά το προχωρημένο της ηλικίας του, να συμμετάσχει στο πρώτο κύμα αυτών που θα αποβιβάζονταν στη Νορμανδία. Έναν μήνα μετά τη λήξη της απόβασης ο Ρούσβελτ τζούνιορ πέθανε από καρδιακή προσβολή… 

Στον αντίποδα της περίπτωσης του υιού Ρούσβελτ βρίσκεται η απίστευτη ιστορία ενός Κορεάτη στρατιώτη, του Γιανγκ Κιουνγκτζόνγκ. Το 1938, ο Κιουνγκτζόνγκ, σε ηλικία 18 ετών, είχε αρχικά στρατολογηθεί από τους Ιάπωνες. Το 1938 αιχμαλωτίστηκε από τον σοβιετικό στρατό στο πλαίσιο των συγκρούσεων της Σοβιετικής Ένωσης με την Ιαπωνία. Στρατολογήθηκε στον σοβιετικό στρατό και στάλθηκε στο μέτωπο όπου αυτή τη φορά αιχμαλωτίστηκε από τους Γερμανούς το 1943, που και αυτοί τον στρατολόγησαν εκ νέου με τη σειρά τους για να καταλήξει τελικά να πολεμά στην απόβαση της Νορμανδίας, όπου αυτή τη φορά αιχμαλωτίστηκε από τους Αμερικανούς! Αμέσως μετά τον πόλεμο, μετακόμισε στο Ιλινόι, όπου πέθανε το 1992.

Τέλος, στην απόβαση της Νορμανδίας έγινε γνωστή και η ιστορία ενός Ελληνοαμερικανού στρατιώτη, καθώς δημοσιεύτηκε στο πρωτοσέλιδο των «New York Times» της 8ης Ιουνίου 1944 μια φωτογραφία που απεικόνιζε μια ομάδα μαχητών να κρατούν τη ναζιστική σημαία με τον αγκυλωτό σταυρό ως λάφυρο. Ο ένας εξ αυτών ήταν ο Ελληνοαμερικανός στρατιώτης Έντυ Λάμπρος, ο οποίος την επόμενη μέρα σκοτώθηκε στις μάχες που ακολούθησαν… 

*Επιμέλεια: Jon E. Lewis, «Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος», εκδόσεις Κέδρος, σελ. 532