Η ανάγκη του ωραίου συντροφεύει την ανθρω­πότητα από τα πρώτα της βήματα. Τι είναι αυτό που δεσμεύει τον άνθρωπο με την αίσθηση του ωραίου; Όποια κι αν είναι η απάντηση – που έτσι κι αλλιώς δεν είναι μία -, ο άνθρωπος έχει τις κλί­σεις του κι η προσήλωσή του στις τέχνες και τις τεχνικές τον προσδιορίζει και τον διαφοροποιεί.

Γιάννης Λουκιανός

Εκδόσεις: Βότσαλο

Σελ.: 126

Η ανάγκη του ωραίου συντροφεύει την ανθρω­πότητα από τα πρώτα της βήματα. Τι είναι αυτό που δεσμεύει τον άνθρωπο με την αίσθηση του ωραίου; Όποια κι αν είναι η απάντηση – που έτσι κι αλλιώς δεν είναι μία -, ο άνθρωπος έχει τις κλί­σεις του κι η προσήλωσή του στις τέχνες και τις τεχνικές τον προσδιορίζει και τον διαφοροποιεί. Τα βοτσαλωτά είναι μια τέχνη πανάρχαια που συνεχίζεται ώς και τις μέρες μας στις αυλές των σπιτιών, των εκκλησιών, των μοναστηριών. Κατά βάση, απαντάται στον μεσογειακό χώρο. Η πρώ­τη ιστορική αναφορά τους βρίσκεται στην εποχή της μυκηναϊκής και μινωικής περιόδου, απ’ όπου έχουν σωθεί μοναδικά δείγματα ψηφιδωτών δαπέδων με γεωμετρικά σχήματα. Η τέχνη άντε­ξε μέχρι και τη ρωμαϊκή περίοδο καθώς και την βυζαντινή που τη διαδέχτηκε, για να κρατηθεί ζωντανή ώς τις μέρες μας από τα «χέρια» των μαστόρων που την υπηρετούν με ιδιαίτερο με­ράκι, κυρίως σε μέρη της νησιωτικής Ελλάδας. Ένας τέτοιος μάστορας που συνεχίζει μια «αιώ­νια» τέχνη είναι κι ο συγγραφέας του παρόντος λευκώματος που περιέχει βοτσαλωτές αυλές και δάπεδα σε δυο μοναδικά κυκλαδονήσια: τη Σαντορίνη και τη Μήλο. Στις σελίδες του τόμου σημασία δίδεται στην τεχνική του βοτσαλωτού, καθώς μέσα από φωτογραφίες και κατάλληλες οδηγίες περιγράφονται ένα – ένα τα στάδια κατασκευής του. Πρόκειται για μια πρωτότυπη έκδοση όπου αναδεικνύεται η διαχρονική σχέση του ανθρώπου με την αίσθηση του ωραίου, τη διακόσμηση, την αναζήτηση της ευτυχίας.

Ξενοφών Μπρουντζάκης