Πριν από λίγους μήνες, με μια ιστορική για το εύ­ρος της πλειοψηφία 255 βουλευτών, η Βουλή ψή­φισε έναν νόμο για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, τον οποίο ο Αλέξης Τσίπρας, πριν από λίγες μέρες, χαρακτήρισε ξανά ως «ύβρη για τη δημοκρατία». 

 Πριν από λίγους μήνες, με μια ιστορική για το εύ­ρος της πλειοψηφία 255 βουλευτών, η Βουλή ψή­φισε έναν νόμο για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, τον οποίο ο Αλέξης Τσίπρας, πριν από λίγες μέρες, χαρακτήρισε ξανά ως «ύβρη για τη δημοκρατία». Είναι εμφανές ότι η λεγόμενη ανανεωτική Αριστε­ρά, η οποία δεν έπαψε ποτέ να εμπνέεται από τη δογματική εν Ελλάδι εκδοχή της, έχει μιαν ιδιαίτερη αντίληψη περί δημοκρατίας. 

Τον τελευταίο καιρό όλο και πληθαίνουν οι και­νοφανείς θεωρίες περί δημοκρατίας εκ μέρους του αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος ερμηνεύει κατά βού­ληση το πότε η λαϊκή ή κοινοβουλευτική ψήφος εί­ναι νόμιμη και έχει αντιστοιχία με την κοινωνία και πότε όχι. Με αυτή την καινοφανή ιστορικά λογική πρέπει να προστρέχουμε στις κάλπες κάθε δεύτερο δεκαπενθήμερο κι έπειτα να απευθυνόμαστε στο σοφό κονκλάβιο του ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να απο­φαίνεται αν υφίσταται αντιστοιχία λαϊκής ψήφου και θέλησης… 

Αυτό που για τις προηγμένες δημοκρατίες θεω­ρείται αυτονόητο, δηλαδή να εφαρμόζονται οι νό­μοι – τουτέστιν να υπάρχει νομιμότητα – η Συριζέα Αριστερά θεωρεί πρωτοπορία να το καταργεί. Και μάλιστα το ακόμα πιο προωθημένο είναι ότι παλεύει να καταργήσει έναν νόμο ως αναποτελε­σματικό πριν καν εφαρμοστεί, ώστε να αποδειχτεί αναποτελεσματικός! Το μεγάλο όραμα της αριστε­ρής ιντελιγκέντσιας στην Ελλάδα είναι τα πανεπι­στήμια να βρίσκονται σε συνεχή κατάληψη καθώς και το εργατικό κίνημα σε μόνιμο καθεστώς απερ­γίας, προκειμένου να βρίσκουν λόγο ύπαρξης οι καρεκλοκένταυροι γραφειοκράτες των κομματι­κών εξουσιών. 

Προνομιακός χώρος της Αριστεράς και τα πανε­πιστήμια, καλλιέργησαν και ανέπτυξαν την αποτε­λεσματική τέχνη των καταλήψεων, των άγριων κομ­ματικών συντεχνιών, της αχαλίνωτης προοδευτικής αυθαιρεσίας, της πιο χυδαίας εκδοχής συναλλαγής των θλιβερών κομματικών νεολαιών με τις πρυτανι­κές αρχές, της απόλυτης κυριαρχίας του «πνεύμα­τος» των αιώνιων φοιτητών, με δυο λόγια της πιο διεφθαρμένης εκδοχής του συντεχνιακού πνεύμα­τος, εδραιωμένου στις ασφαλείς και στέρεες πλά­τες της «προοδευτικής» αντίληψης για την Παιδεία. 

Τα ελληνικά πανεπιστήμια της μεταπολίτευσης αποτελούν άντρα μεσαιωνικής ίντριγκας, ακραίας ανεξέλεγκτης και προκλητικής οικογενειοκρατίας, κατασπατάλησης δημόσιου χρήματος, κέντρα ρου-σφετολογίας και συνδιαλλαγής, ταπεινών συντεχνι­ακών νταλαβεριών. Μέσα σε αυτό το πνεύμα καλλι­εργήθηκε η ύψιστη αξία της παρεμπόδισης των μα­θημάτων και η πλήρης επικράτηση των δυναμικών γκρουπούσκουλων. Τα πανεπιστήμια αποτελούν την κορωνίδα του ευτελισμού και της αναξιοκρατί­ας που πλήττει τη μεταπολιτευτική Ελλάδα. 

Πρόκειται για «άσυλα» αυθαιρεσίας, όπου τα τε­λευταία τριάντα χρόνια οι καταστροφές, οι εμπρη­σμοί, οι εγκληματικές ενέργειες παντός είδους έχουν νομιμοποίηση και πιστοποιητικά άκρατης προοδευτικότητας – σε βάρος του ελληνικού λα­ού που φρίττει κάθε… πανεπιστημιακό έτος με τις «προγραμματικές» καταστροφές του Πολυτεχνείου και των Σχολών που παρουσιάζουν όψη στάβλων.

Σήμερα, υπό την επαναστατική πρωτοπορία της μεσογειακής εκδοχής του… Τσε Γκεβάρα – Αλέξη Τσίπρα (!), ο οποίος έκτισε την επιτυχημένη προσω­πική του καριέρα μέσα από πεζοδρομιακές καταλή­ψεις, τίθεται σε κίνδυνο το ίδιο το δημοκρατικό μας πολίτευμα με τις θεολογικές αντιλήψεις της Αριστε­ράς – κατόχου μεσσιανικών αληθειών, που δεν επι­δέχονται αμφισβήτηση και διάλογο, στιγματίζοντας κάθε διαφορετική αντίληψη. Βάλλει εναντίον ενός νόμου ο οποίος ψηφίστηκε μόλις πριν από τρεις μή­νες και από βήματος Βουλής ο ίδιος και οι επαγγελ­ματίες προοδευτικοί συνάδελφοί του ωρύονται για τη μη εφαρμογή του. 

Με αυτά ως δεδομένα, κανείς από τους πρυτάνεις δεν πρέπει να θεωρεί μια τέτοια πραξικοπηματική ενέργεια κατά των θεσμών ως τιμή· όπως, επίσης, δεν περιποιεί τιμή για τη χώρα μας να αποδειχθεί η πανεπιστημιακή κοινότητα ως η πιο ισχυρή και αντι­δημοκρατική συντεχνία, η οποία αντιδρά λυσσαλέα στην εφαρμογή ενός νόμου που επιτέλους ψηφί­στηκε με συντριπτική πλειοψηφία και βάζει σε γενι­κές γραμμές ένα τέλος στη θλιβερή κατάσταση των πανεπιστημίων της παράνομης και καταχρηστικής δράσης κομματικών και επαγγελματικών συντεχνι­ών που λυμαίνονται την τριτοβάθμια εκπαίδευση ανάλγητα δεκαετίες τώρα, απολαύοντας σκανδα­λώδους ασυλίας εκ μέρους της πολιτείας.

Αποτελεί κόλαφο για οποιαδήποτε δημοκρατική κοινωνία – ακόμα και για τη δική μας δημοκρατία της Μπανανίας – να θυσιάζεται η φοιτητική νεολαία στον μιαρό βωμό των πλέον αηδιαστικών προνομί­ων, κομματικών και προσωπικών συμφερόντων.

[email protected]