Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος παρουσιάζει τους «Όρνιθες», την αγαπημένη και πάντα επίκαιρη κωμωδία του Αριστοφάνη, σε μετάφραση Κ. Χ. Μύρη και σκηνοθεσία του Γιάννη Ρήγα.

Ξεκινώντας από τη Θεσσαλονίκη στις 22 Ιουλίου, στο Θέατρο Δάσους, η παράσταση αποτελεί και την εναρκτήρια εκδήλωση του 6ου Φεστιβάλ Δάσους, ενώ θα παρουσιαστεί στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου στις 7, 8 και 9 Αυγούστου.

Στους κεντρικούς ρόλους θα δούμε τον Ταξιάρχη Χάνο και τον Χρήστο Στέργιογλου, οι οποίοι θα είναι πλαισιωμένοι από έναν πολυπληθή θίασο εξαιρετικών ηθοποιών και συντελεστών. (Με αγγλικούς υπέρτιτλους)

Υπόθεση

Αγανακτισμένοι από τη διαφθορά στην οποία έχει περιέλθει η πόλη, τόσο σε πολιτικό, κοινωνικό όσο και πολιτικό επίπεδο, ο Πεισθέταιρος και ο Ευελπίδης φεύγουν με σκοπό να βρουν τον Τηρέα και τώρα, πια, Έποπα, άλλοτε άνθρωπο και, πλέον, τσαλαπετεινό, προκειμένου να πληροφορηθούν τόσο από τον ίδιο όσο και από άλλα πουλιά αν υπάρχει κάποιος τόπος ειρηνικός όπου θα μπορούσαν να εγκατασταθούν.

Ωστόσο, όταν διαπιστώνει ότι ούτε εκείνος γνωρίζει ένα τέτοιο μέρος, ο Πεισθέταιρος του προτείνει να ιδρύσουν από κοινού μια νέα πολιτεία, η οποία θα βρίσκεται μεταξύ ουρανού και γης και θα εξουσιάζεται παράλληλα από θεούς και ανθρώπους. Ένας τόπος όπου τα πουλιά θα μπορούν, μάλιστα, να έχουν τη θέση που τους αναλογεί.

Πριν ακόμα χτιστεί η νέα αυτή πολιτεία, η φήμη της εξαπλώνεται παντού και όλοι οι άνθρωποι μιλούν γι’ αυτήν. Αυτό, όμως, είναι κάτι που φέρνει αναστάτωση στους θεούς. Επισκέπτες από γη και ουρανό πηγαινοέρχονται, με τον καθένα να κάνει τα πάντα ώστε να αποκομίσει οφέλη από την ίδρυση αυτής της πολιτείας.

Ο Πεισθέταιρος συνδιαλέγεται με θεούς και ανθρώπους, συνάπτει και απορρίπτει συμμαχίες, ενώ επιβάλλει τους δικούς του κανόνες, κάνοντας ακόμα και χρήση βίας, πάντα στο όνομα της Δημοκρατίας. Τέλος, παντρεύεται την κόρη του Δία και ανακηρύσσεται παντοκράτορας.

Η νέα πολιτεία είναι στην ουσία μια ουτοπία που διέπεται από λογικούς κανόνες τη στιγμή που λειτουργεί ως φανταστικό πείραμα. Τι θα γινόταν, αλήθεια, αν η ανθρώπινη λογική δοκίμαζε τα όρια της πιο αδιαμφισβήτητης (;) εξουσίας;

Με «συμμάχους» και εργαλεία του τη σάτιρα και τη φαντασία, ο Αριστοφάνης κατορθώνει να μετατρέψει την πικρία και την αγανάκτηση σε κωμικότητα, αποδεικνύοντας για ακόμα μια φορά πόσο λυτρωτικό μπορεί να γίνει το γέλιο.

Ο Αριστοφάνης έγραψε τους «Όρνιθες» το 414 π.Χ., τα χρόνια του Πελοποννησιακού Πολέμου. Μέσα από το έργο του ασκεί οξύτατη κριτική στην Αθηναϊκή Δημοκρατία, καθώς και στον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν οι θεσμοί της.

Αν και η σάτιρα συνδέεται άμεσα με τον τόπο και τον χρόνο γραφής, ο Κ.Χ. Μύρης, μέσα από την ευρηματική του μετάφραση, κατορθώνει με μοναδικό τρόπο να μεταφέρει το κείμενο στο σήμερα, αποδίδοντάς το μέσα από έναν λόγο τολμηρό και συνάμα επίκαιρο.

«Την πρώτη φορά είχα άγνοια κινδύνου. Ήμουν 18 χρονών. Πολυτεχνείο και Μεταπολίτευση. Η εποχή όριζε μακριά γένια και αμπέχονο, για τις κοπέλες ταγάρι. Ήμασταν θυμωμένοι. Τρώγαμε λίγο, κοιμόμασταν λίγο, δουλεύαμε πολύ. Ήμασταν αδιαπραγμάτευτοι. Τα έργα των ποιητών κυκλοφορούσαν από χέρι σε χέρι. Θαυμάζαμε τους ηθοποιούς του θεάτρου. Βλέπαμε τις παραστάσεις πολλές φορές για να καταλάβουμε τον τρόπο που ο τάδε ηθοποιός έλεγε εκείνη τη φράση. Αν είχαμε αντίρρηση για μια παράσταση που είδαμε, την εκφράζαμε με συστολή και οπωσδήποτε με σεβασμό.

Είναι 1975. “Όρνιθες” στην Επίδαυρο. Στις γενικές δοκιμές έβρεχε. Τρέχαμε να κρυφτούμε στα υπόστεγα των καμαρινιών και του “Ξενία”, να περάσει η βροχή, να συνεχίσουμε τη δοκιμή. Βρεγμένοι, γεμάτοι λάσπες, μέχρι το ξημέρωμα. Τα πρωινά, τα μεσημέρια δεν σκεφτόμασταν τη θάλασσα. Μαζευόμασταν και τρώγαμε ήσυχα, μετά ξαπλώναμε να γεμίσουμε δύναμη και άντε πάλι από την αρχή. Θα διασκεδάζαμε αργότερα, μετά τη δεύτερη παράσταση. Σύντομα όλα αυτά έγιναν γραφικά.

Δεν άκουσα ποτέ μια καλή κουβέντα, “είσαι καλός” ας πούμε. Κανείς δεν άκουσε. Κάναμε θέατρο. Όχι για να είμαστε καλοί, αλλά για να είμαστε εκεί. Όσοι άντεξαν, αυτοί που είχαν το κουράγιο, έμειναν στη δουλειά. Στο σώμα τους και το μυαλό τους είναι γραμμένη η ιστορία του σύγχρονου νεοελληνικού θεάτρου. Δεν νοσταλγώ το παρελθόν.

Καλοκαίρι 2020. “Όρνιθες”. Στο Θέατρο Δάσους, στην Επίδαυρο, σε περιοδεία. Πόσο περίεργους κύκλους κάνει καμιά φορά η ζωή! Με μοναδικούς συνεργάτες – συντελεστές, ηθοποιούς, τεχνικούς. Πίσω από τον καθένα κρύβεται μια μικρή ή μεγάλη ιστορία, μοναδική. Όλοι μαζί κάτω από τις φτερούγες ενός μεγάλου θεάτρου, του Κρατικού. Σε δύσκολες συνθήκες, επικίνδυνες. Να μη τολμάς να αγγίξεις, να έρθεις κοντά.

Όμως είμαστε εδώ, χωρίς υπεκφυγές, αποφασισμένοι. Να ανεβούμε στη σκηνή, να πούμε την ιστορία, να γελάσουμε και να δακρύσουμε. Να πετάξουμε!» αναφέρει ο Γιάννης Ρήγας στο σκηνοθετικό του σημείωμα.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:

Μετάφραση: Κ. Χ. Μύρης

Σκηνοθεσία: Γιάννης Ρήγας

Σκηνικά: Κέννυ ΜακΛέλλαν

Κοστούμια: Δέσποινα Ντάνη

Μουσική: Γιώργος Χριστιανάκης

Χορογραφία: Δημήτρης Σωτηρίου

Φωτισμοί: Στέλιος Τζολόπουλος

Μουσική διδασκαλία: Χρύσα Τουμανίδου

Μάσκες: Μάρθα Φωκά

Κίνηση μάσκας: Σίμος Κακάλας

Βοηθός σκηνοθέτης: Μιχάλης Σιώνας

Βοηθός σκηνοθέτη: Αντρέας Κουτσουρέλης

Β΄ Βοηθός σκηνοθέτη: Χριστόφορος Μαριάδης

Βοηθοί σκηνογράφου- ενδυματολόγου: Ελίνα Ευταξία, Κέλλυ Εφραιμίδου

Φωτογράφιση παράστασης: Τάσος Θώμογλου

Οργάνωση παραγωγής: Αθανασία Ανδρώνη, Μαριλύ Βεντούρη

Παίζουν οι ηθοποιοί: Ελευθερία Αγγελίτσα (Τριβαλλός), Λίλα Βλαχοπούλου (Υπηρέτης του Έποπα), Ιωάννα Δεμερτζίδου (Κήρυκας, Πουλί από το Παρελθόν), Δημήτρης Διακοσάββας (Κινησίας), Αριστοτέλης Ζαχαράκης (Επιθεωρητής, Ψευδομάρτυρας), Χριστίνα Ζαχάρωφ (Ψευδομάρτυρας, Δούλος), Στεφανία Ζώρα (Β΄ Αγγελιοφόρος), Ήριννα Κεραμίδα (Ψευδομάρτυρας, Δούλος), Μαριάννα Κιμούλη (Κήρυκας), Γιώργος Κολοβός (Προμηθέας), Αναστασία-Ραφαέλα Κονίδη (Κήρυκας), Μάρα Μαλγαρινού (Κήρυκας, Πουλί Δερβίσης), Τατιάνα Μελίδου (Ψευδομάρτυρας, Βασιλεία), Χρυσή Μπαχτσεβάνη (Κήρυκας), Κλειώ-Δανάη Οθωναίου (Ίρις), Βασίλης Παπαδόπουλος (Μέτων, Ψευδομάρτυρας), Γρηγόρης Παπαδόπουλος (Ηρακλής), Θανάσης Ραφτόπουλος (Μέτων, Ψευδομάρτυρας), Θανάσης Ρέστας (Α΄ Αγγελιοφόρος, Ποσειδών), Γιάννης Σαμψαλάκης (Ευελπίδης), Περικλής Σιούντας (Συνταγματολόγος, Ψευδομάρτυρας), Κατερίνα Σισίννι (Αγγελιοφόρος), Βασίλης Σπυρόπουλος (Ιερέας), Χρήστος Στέργιογλου (Έποπας), Γιάννης Τσεμπερλίδης (Ποιητής), Ιώβη Φραγκάτου (Χρησμολόγος), Ταξιάρχης Χάνος (Πεισθέταιρος)

Χορός των πουλιών: Ελευθερία Αγγελίτσα, Λίλα Βλαχοπούλου, Ιωάννα Δεμερτζίδου, Δημήτρης Διακοσάββας, Αριστοτέλης Ζαχαράκης, Χριστίνα Ζαχάρωφ, Στεφανία Ζώρα, Ήριννα Κεραμίδα, Μαριάννα Κιμούλη, Γιώργος Κολοβός, Αναστασία-Ραφαέλα Κονίδη, Μάρα Μαλγαρινού, Τατιάνα Μελίδου, Χρυσή Μπαχτσεβάνη, Κλειώ-Δανάη Οθωναίου, Βασίλης Παπαδόπουλος, Γρηγόρης Παπαδόπουλος, Θανάσης Ραφτόπουλος, Θανάσης Ρέστας, Γιάννης Σαμψαλάκης, Περικλής Σιούντας, Κατερίνα Σισίννι, Βασίλης Σπυρόπουλος, Γιάννης Τσεμπερλίδης, Ιώβη Φραγκάτου

INFO

Πρεμιέρα: Θεσσαλονίκη, Θέατρο Δάσους

Τετάρτη 22, Πέμπτη 23, Παρασκευή 24, Τετάρτη 29, Πέμπτη 30 Ιουλίου, στις 21.15

Επίδαυρος, Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου (Φεστιβάλ Αθηνών – Επιδαύρου 2020)

Παρασκευή 7, Σάββατο 8 και Κυριακή 9 Αυγούστου 2020, στις 21.00

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗΣ ΠΕΡΙΟΔΕΙΑΣ

ΙΟΥΛΙΟΣ

Τετάρτη 22, Πέμπτη 23, Παρασκευή 24 Ιουλίου – Θεσσαλονίκη, Θέατρο Δάσους – ΠΡΕΜΙΕΡΑ

Τετάρτη 29, Πέμπτη 30 Ιουλίου – Θέατρο Δάσους, Θεσσαλονίκη

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ

Σάββατο 1 Αυγούστου – Δίον, Αρχαίο Θέατρο Δίου

Παρασκευή 7, Σάββατο 8, Κυριακή 9 Αυγούστου – Επίδαυρος, Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου (Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου)

Τρίτη 25.8 – Κοζάνη, Ανοιχτό Θέατρο Ποντοκώμης «Μίκης Θεοδωράκης»,

Σάββατο 29.8 – Καβάλα, Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων (63ο Φεστιβάλ Φιλίππων)

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ

Παρασκευή 4, Σάββατο 5, Κυριακή 6 Σεπτεμβρίου – Θεσσαλονίκη, Θέατρο Δάσους,

Τετάρτη 9.9 – Ελευσίνα, Παλαιό Ελαιουργείο (Φεστιβάλ Aισχύλεια 2020)

Πληροφορίες / Κρατήσεις: www.ntng.gr