Μετά και τη δημόσια μεταμέλειά του στο πλάι της Άνγκελα Μέρκελ στο Βερο­λίνο, όπου ο Αντώνης Σαμαράς είπε απολογούμενος τη φοβερή φράση «ουδείς αναμάρτητος», διαγράφο­ντας με αυτόν τον τρόπο την «αντιμνημονιακή» ρητορική που είχε ακο­λουθήσει τα προηγούμενα χρόνια και όλα τα οικονομικά προγράμματα που είχε παρουσιάσει στο… Ζάππειο, τώ­ρα πλησιάζει η μεγάλη ώρα.

Μετά και τη δημόσια μεταμέλειά του στο πλάι της Άνγκελα Μέρκελ στο Βερο­λίνο, όπου ο Αντώνης Σαμαράς είπε απολογούμενος τη φοβερή φράση «ουδείς αναμάρτητος», διαγράφο­ντας με αυτόν τον τρόπο την «αντιμνημονιακή» ρητορική που είχε ακο­λουθήσει τα προηγούμενα χρόνια και όλα τα οικονομικά προγράμματα που είχε παρουσιάσει στο… Ζάππειο, τώ­ρα πλησιάζει η μεγάλη ώρα.

Δηλαδή έρχεται η στιγμή που ο πρωθυπουργός θα βρεθεί απέναντι στους πολίτες και θα τους ζητήσει νέ­ες αιματηρές περικοπές στο όνομα της επιμήκυνσης της εφαρμογής του Μνημονίου και μιας γενικόλογης… «ανάπτυξης».

Ο Σαμαράς κατάφερε να παρου­σιάσει στους εταίρους μας, και ιδιαί­τερα στη Γερμανίδα καγκελάριο, την εικόνα του καλού παιδιού που είναι πρόθυμο και υπάκουο στις έξωθεν εντολές. Ήταν τόσο καλός, ώστε η Άνγκελα Μέρκελ αποφάσισε να του το ανταποδώσει με μερικές δηλώσεις καλών προθέσεων, οι οποίες όμως στο «διά ταύτα» ήταν κενό γράμμα, αφού για την επιμήκυνση τον παρέ­πεμψε στην τρόικα.

Έτσι, τις επόμενες ημέρες ο πρω­θυπουργός θα κληθεί να αντιμετωπί­σει μια σειρά προβλήματα, που έχουν όλα την αφετηρία τους στο νέο πακέ­το μέτρων, το οποίο μέρα με την ημέ­ρα όλο και αυξάνεται, τη στιγμή που εξαντλούνται τα όρια και οι αντοχές του ελληνικού λαού.

Νέος μονόλογος

Ο μεγάλος γρίφος τον οποίο καλεί­ται να λύσει τα επόμενα εικοσιτετρά­ωρα ο πρωθυπουργός είναι το πώς θα αιτιολογήσει στους Έλληνες γιατί θα πρέπει ακόμη μια φορά να περι­κοπούν οι μισθοί και οι συντάξεις και γιατί θα πρέπει να πληρώσουν ακόμη περισσότερους φόρους, χωρίς πα­ράλληλα να μπορεί να τους διαβεβαι­ώσει ότι ο εφιάλτης που ζουν πλησιά­ζει, έστω, στο τέλος του.

Οι πληροφορίες θέ­λουν τον Σαμαρά να σκέπτεται να ακο­λουθήσει το μοντελάκι των προκατό­χων του και να απευθύ­νει διάγγελμα– κοινώς… μονόλογο – προς τον ελληνι­κό λαό, εκμεταλλευόμενος τη συγκυρία του ταξιδιού και την –  με το… αζημίωτο φυσικά – απεριόριστη στήριξη των  μεγαλοεκδοτών.

Πάντως, τα πράγ­ματα δεν είναι πολύ απλά. Μπορεί στα χαρτιά ο σχεδιασμός να «βγαίνει», αλλά τα μηνύματα που φτάνουν στο Μέγαρο Μαξίμου από βουλευτές και κομματικά στελέχη είναι δραματι­κά. Όσοι γύρισαν από την επαρχία μετέφεραν με τα πιο μελανά χρώματα την κατά­σταση που επικρατεί, καθώς και την απελπισία στην οποία έχει περιέλθει ο κόσμος, αφού οι περισσότεροι είτε δεν έχουν να πληρώσουν τα απανω­τά χαράτσια είτε δεν αντέχουν άλλες μειώσεις.

Πώς λοιπόν θα μπορέσει ο Αντ. Σα­μαράς να απευθυνθεί στους Έλληνες και να τους ζητήσει νέες θυσίες; Πώς θα τους ζητήσει να στηρίξουν την πο­λιτική του όταν όλοι θυμούνται τι έλε­γε πριν από έναν χρόνο;

Όμως, έτσι είναι η ζωή: σκληρή. «Ουδείς αναμάρτητος» μεν, αλλά… όλα εδώ πληρώνονται!

«Φύγετε τώρα!»

Όμως τα προβλήματα του πρωθυ­πουργού δεν τελειώνουν εκεί. Αρκε­τοί από τους βουλευτές της Ν.Δ. εμ­φανίζονται ιδιαίτερα προβληματισμέ­νοι με τις κοινωνικές συνέπειες από την εφαρμογή του νέου πακέτου μέ­τρων, αφήνοντας να εννοηθεί ότι όλα είναι ανοικτά γι’ αυτούς. Θεωρούν δε βέβαιο ότι από το φθινόπωρο και με­τά θα υπάρξει τέτοια κοινωνική έκρη­ξη, η οποία δεν θα μπορεί να ελεγ­χθεί.

Ο προβληματισμός των στελεχών της Ν.Δ. γίνεται θηλιά γύρω από τον λαιμό των συνεργατών του Σαμαρά, αφού θυμούνται πολύ καλά ότι και η προηγούμενη κρίση στη Ν.Δ., με τη διαγραφή 20 βουλευτών, κάπως έτσι είχε αρχίσει και κατέληξε στη δημι­ουργία των Ανεξάρτητων Ελλήνων, του κόμματος του Πάνου Καμμένου. Έτσι αποφάσισαν να κρατήσουν σκλη­ρή γραμμή, ξεκαθαρίζοντας ότι όποι­ος διαφωνεί δεν έχει θέση στη Ν.Δ. και θα πρέπει να φύγει πριν από την ψήφιση του πακέτου στη Βουλή.

Η λογική τους στηρίζεται στο ότι οι ψήφοι είναι οριακές και γι’ αυτό δεν πρέπει να φτάσουν στο «παρά πέντε» για να υπάρ­ξει μια διαγραφή ή αποχώρηση. Φυσικά υπάρχουν και οι εκ­φραστές της σκληρής γραμμής – Κ. Χατζη­δάκης,   Κ. Αρβανιτόπουλος, Κ. Μουσουρούλης, Ν. Δένδιας– που λένε ότι δεν υπάρχει άλλος χρόνος για χάσιμο, διότι κάθε μέρα που περνάει κά­νει τα πράγματα χει­ρότερα.

Κοντρίτσες

Και μέσα στην κυ­βέρνηση, πάντως, τα πράγματα δεν είναι καλύτερα. Οι περικοπές στα ειδικά μισθο­λόγια έφεραν αντιδρά­σεις και ενστάσεις κι έτσι το θέμα με­τατέθηκε στους πολιτικούς αρχηγούς. Αυτοί άλλωστε κρατούν και το μαχαίρι και το πεπόνι, άσχετα από το εάν κά­ποιοι δεν θέλουν να το… πιάσουν στα χέρια τους.

Ο λόγος φυσικά για τον Ευάγγελο Βενιζέλο, ο οποίος τα τελευταία ει­κοσιτετράωρα τάχθηκε με δηλώσεις του κατά των οριζόντιων περικοπών και επιτέθηκε προσωπικά στον Σαμα­ρά. Το Μέγαρο Μαξίμου δεν θέλησε να δώσει συνέχεια, αφού οι συνεργά­τες του πρωθυπουργού θεωρούν ότι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ βρίσκεται σε δεινή θέση και γι’ αυτό προσπαθεί να διαφοροποιηθεί.

«Η συγκυρία δεν ευνοεί καθόλου τον Βενιζέλο» έλεγαν στελέχη της Ν.Δ. «Από τη μια πλευρά ο Σαμαράς πήγε καλά στο ταξίδι του στο εξωτε­ρικό και έκανε ένα βήμα αποκατά­στασης του κακού κλίματος και από την άλλη ο ΣΥΡΙΖΑ διεισδύει όλο και περισσότερο στο ΠΑΣΟΚ, αφού συ­σπειρώνει το αντιμνημονιακό κομμά­τι. Ταυτόχρονα υπάρχουν και σοβαρά προβλήματα με τα στελέχη του, αφού ο κάθε ένας έχει και διαφορετική άποψη».

Από κάποιους συνεργάτες του πρω­θυπουργού πάντως πέρασε και η ιδέα ο Ευάγγελος Βενιζέλος να θέλει να αποχωρήσει από την κυβέρνηση κά­νοντας μια απέλπιδα προσπάθεια να συσπειρώσει το παλαιό ΠΑΣΟΚ. Δεν βλέπουν όμως ότι αυτή την εποχή θα μπορούσε ο Βενιζέλος να αναλάβει τέτοιο ρίσκο. Έτσι, στο σαμαραίικο επικρατούν μάλλον… ψυχραιμότερες σκέψεις…