Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.
Αγγελική Σπανού: «Οι ντελιβεράδες και οι ταμίες σουπερμάρκετ είναι οι βαριά ηττημένοι στο παιχνίδι του παγκοσμιοποιημένου μετακαπιταλισμού»
21.07.2020
08:47
Με την Αγγελική Σπανού έχουμε δουλέψει μαζί σε δύσκολες συνθήκες. Δεν φανταζόμουν ότι κάποια στιγμή θα μου δίνει συνέντευξη με την ιδιότητα της συγγραφέως. Ούτε εκείνη το φανταζόταν. Πόσο μάλλον οι αντιΣΥΡΙΖΑ φίλοι της.
Στη δεξίωση στο προεδρικό, στις 24 Ιουλίου, μαθαίνουμε ότι έχουν προσκληθεί «Απαρατήρητοι», οι ήρωες του πρώτου σου βιβλίου (Πόλις), ντελιβεράδες, ταμίες σούπερμάρκετ, οδοκαθαριστές, κ.ά. Το χαίρεσαι;
Το χαίρομαι. Γιατί οι συμβολισμοί έχουν αξία. Και γιατί, φαντάζομαι, θα σημαίνει κάτι για τους ίδιους. Να τους αναγνωρίζουν, να τους σέβονται, να είναι ορατοί. Όμως, οι συνθήκες δουλειάς τους δεν θα αλλάξουν. Και αυτό θα είχε πολύ μεγαλύτερη σημασία, αν συνέβαινε. Εστω, αν γινόταν κάποια συζήτηση γι αυτό. Στη Γαλλία έγινε μια πολύ μεγάλη αύξηση στους μισθούς των νοσοκομειακών γιατρών και των νοσηλευτών. Αυτή είναι μια έμπρακτη έκφραση ευγνωμοσύνης της πολιτείας για την προσφορά τους. Οι ντελιβεράδες και οι ταμίες σουπερμάρκετ, στους οποίους αναφέρθηκε ο πρωθυπουργός σε ένα από τα διαγγέλματά του στην καραντίνα και μετά η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, είναι οι βαριά ηττημένοι στο παιχνίδι του παγκοσμιοποιημένου μετακαπιταλισμού. Χαμηλή αμοιβή σε εξοντωτικές συνθήκες εργασίας, χωρίς προοπτική, χωρίς εξέλιξη, χωρίς τίποτα δημιουργικό, χωρίς επικοινωνία. Έχω μιλήσει με πολλούς που κάνουν τέτοιες δουλειές και κάθε φορά αισθανόμουν ενοχή, ντροπή, πόνο και θυμό -όλα μαζί, ανακατεμένα.
Στο τελευταίο σου βιβλίο, «Δύσπονοια – Ιστορίες Covid-19» (Μεταμεσονύκτιες εκδόσεις) αφηγείσαι μια συγκινητική ερωτική ιστορία ανάμεσα σε έναν ασθματικό νοσοκομειακό γιατρό και μια ηθοποιό που δουλεύει και ως σερβιτόρα για να τα βγάλει πέρα. Αν δεν σε ήξερα και μου έλεγαν ότι η συγγραφέας τα είκοσι τελευταία χρόνια εργάζεται ως πολιτική συντάκτρια και αναλύτρια θα δυσκολευόμουν να το πιστέψω…
Σωστά. Αν μου έλεγες πριν από λίγα, όχι πολλά, χρόνια ότι θα έγραφα για τον έρωτα και το θάνατο, τα μεγαλύτερα μυστήρια με τα οποία ερχόμαστε αναπόφευκτα αντιμέτωποι στη διάρκεια της ζωής μας, θα μου φαινόσουν πολύ παράξενος. Όμως, δεν πάνε πάντα όλα σύμφωνα με το πρόγραμμα, καμιά φορά κάτι γίνεται, σημαντικό, και αλλάζεις κατεύθυνση.
Δηλαδή δημοσιογραφία τέλος;
Θα το ήθελα, αλλά πρέπει να δουλεύω για λόγους βιοπορισμού και δεν ξέρω να κάνω άλλη δουλειά. Προσπαθώ όμως να μην αναλώνω πια πολλή ενέργεια στην άσκηση του επαγγέλματος και να περνώ όσο γίνεται απαρατήρητη.
Γιατί;
Γιατί η έκθεση μου έκανε κακό. Αποδείχθηκε πολύ σκληρό το πολιτικομιντιακό παιχνίδι για μένα. Για να το πω πιο σωστά, είναι πολύ σκληρό και εγώ αποδείχθηκα πολύ ευάλωτη. Μπορεί να κάνεις τη δουλειά σου έντιμα και παρόλα αυτά να δεχτείς επιθέσεις από αυτούς που δεν ανέχονται την άποψή σου ή από τους παρατρεχάμενούς τους. Πρέπει κάπου να ανήκεις, σε κάποιο σύστημα, για να έχεις κάλυψη και να γίνει κάπως υποφερτό όλο αυτό. Η πρέπει να παίρνεις ικανοποίηση από τον παραγοντισμό, από την συμμετοχή σου στα δρώμενα του μικρόκοσμου που κινείται κοντά στην εξουσία. Τουλάχιστον έτσι το βίωσα εγώ. Και δεν θα πάρω άλλα ρίσκα. Η δημόσια ζωή θα συνεχιστεί και χωρίς εγώ να κάνω μαχητικό σχολιασμό στην πρώτη γραμμή – είναι βέβαιο.
«Οι αντιΣΥΡΙΖΑ φίλοι μου» τον Αύγουστο του 2018 έγιναν viral και στοχοποιήθηκες άσχημα. Γιατί πιστεύεις ότι συνέβη αυτό;
Μάλλον χτύπησα φλέβα μιλώντας για το ακραίο κέντρο που συμπεριφέρεται με όρους γενιτσαρισμού για να τρυπώσει στο δεξιό σύστημα εξουσίας στο όνομα του αντιΣΥΡΙΖΑ ιδεώδους. Μάλιστα από τη ΝΔ, όχι απλώς δεν δέχθηκα καμία επίθεση, αλλά είχα και πολλά μηνύματα στήριξης, δημόσια και ιδιωτικά. Στον ΣΥΡΙΖΑ, όπως μου μεταφέρθηκε, υπήρχε η απορία γιατί με κανιβαλίζουν έτσι ενώ δεν είμαι ΣΥΡΙΖαία. Δεν το είχα προβλέψει ότι θα σηκωθεί τόση αντίδραση, αν το ήξερα δεν θα το δημοσίευα. Δεν είμαι καθόλου πολεμοχαρής και αποστρέφομαι το φανατισμό όσο τίποτα άλλο . Μάλιστα πιστεύω ότι το κίνητρο δεν είναι τόσο πολιτικό-ιδεολογικό, έρχεται από πολύ μέσα.
Με όλα αυτά που συμβαίνουν σήμερα, υποκλοπές -αποκαλύψεις παρακρατικών πρακτικών-ειδικό δικαστήριο-ακραία πόλωση δεν αισθάνεσαι την ανάγκη να βγεις σε ένα κανάλι ή σε ένα ραδιόφωνο να πεις κάτι;
Αντίθετα, αισθάνομαι απίστευτα τυχερή που μπορώ να μη μετέχω σε όλη αυτή την τοξική βαβούρα.
Παρακολουθείς όμως…
Παρακολουθώ και λυπάμαι πολύ γι αυτό που συμβαίνει, γι αυτό που θα συμβεί και για τον τρόπο με τον οποίο παρουσιάζεται.
Τρία βιβλία σε έναν περίπου χρόνο δείχνουν μια φοβερή υπερένταση πάντως. Δεν είναι συνηθισμένο…
Δεν μπορώ ούτε να το εξηγήσω ούτε να το δικαιολογήσω. Δεν ακολουθώ κάποιο manual συγγραφής. Ακολουθώ τη σκέψη μου και έναν εσωτερικό ρυθμό.
Από το πρώτο σου βιβλίο, τους «Απαρατήρητους» (Πόλις), πόσο μάλλον με το δεύτερο, τον «Ματιέ» (Μεταμεσονύκτιες εκδόσεις), υπήρξε διχογνωμία για το αν πρόκειται για λογοτεχνία ή, ας πούμε, για δημιουργική δημοσιογραφία…
Νομίζω πως είναι λογοτεχνία γιατί πρόκειται για μυθοπλασία. Οτι με ενδιαφέρει η σύγχρονη ζωή και οι «κάτω», δεν κάνει αυτό που γράφω δημοσιογραφικό. Αλλωστε, τι πιο αληθινό υπάρχει από τη φαντασία;
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
Μάθε πρώτος για την επικαιρότητα με εγγραφή στο Newsletter.
Το topontiki.gr σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά υβριστικά σχόλια και διαφημίσεις. Οι χρήστες που παραβιάζουν τους κανόνες συμπεριφοράς θα αποκλείονται. Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών.
