Είναι πολλές φορές που η μιντιακή υπερβολή δημιουργεί εντυπώσεις οι οποίες μόνο κακό κάνουν. Τίτλοι ηχηροί, τίτλοι δυνατοί, πλάνα με μαχητικά και επιθέσεις. Δημιουργούν μία λάθος αντίληψη ως προ τι πραγματικά ισχύει. 

Δε μπορούμε να κρυφτούμε από το δάκτυλό μας ότι υπάρχει ένταση με την Τουρκία, ούτε μπορεί κάποιος να ξεχάσει τις επανειλημμένες επιθέσεις των Τούρκων Αξιωματούχων. Για το Καστελόριζο όμως ξεχνάμε κάτι. 

Η ελληνική κυριαρχία επί του Καστελόριζου δεν αμφισβητείται από κανέναν, ούτε καν από την αναθεωρητική – νεοθωμανική Τουρκία. Είναι λάθος να δημιουργούνται ανησυχίες και αδικαιολόγητοι φόβοι. 

Μία καλή στρατηγική της κυβέρνησης – όχι μόνο της συγκεκριμένης – θα ήταν να στηριχθεί το Καστελόριζο. Με επενδύσεις και έργα στο νησί. Δημόσιες επενδύσεις αλλά και οι έχοντες να βάλουν το χέρι στην τσέπη τους. 

Οι ντόπιοι δεν φοβούνται. Έχουν συνηθίσει. Είναι στο πετσί τους. Ζούνε με αυτό. Κρατάει χρόνια αυτή κολόνια. Σε καθημερινή βάση υπάρχουν αερομαχίες και παραβιάσεις στη θάλασσα. Η Τουρκία είναι απέναντί τους στα 800 μέτρα. Μπορούμε να πάρουμε μαθήματα απ’ αυτούς γιατί είναι άσχημο, να τους θυμόμαστε μόνο σε έκτακτες συνθήκες. Το Καστελόριζο είναι Ελλάδα και αποτελεί σύμβολο της εθνικής μας κυριαρχίας. Δεν είναι θέμα εθνικής υπερηφάνειας, ακουμπά την ίδια την υπόσταση της Ελλάδας. 

Την ώρα μάλιστα που οι αντιδράσεις των μεγάλων δυνάμεων, με εξαίρεση της Γαλλίας είναι υποτονικές. Δηλώνουν ανησυχία και λύπη ενώ χρειάζεται αποφασιστικότητα. Ο Ερντογάν θέλει να γίνει η Τουρκία μια περιφερειακή υπερδύναμη και η χρονική συγκυρία τον βοηθάει. Το μεγάλο ερωτηματικό είναι η σταδιακή απομάκρυνση των ΗΠΑ και οι ενδεχόμενες συμφωνίες που έχει κάνει ο Ερντογάν με τον Τραμπ.

Είναι ώρα να γίνουν βήματα διαμόρφωσης «Ελληνικής στρατηγικής» παρόλο που το ζήτημα έχει και Ευρωτουρκική διάσταση. Πρέπει να κάνουμε κινήσεις που θα προλαβαίνουν τις εξελίξεις.