Ως μέτρο εκτός ευρωπαϊκής πρακτικής για την εργασία χαρακτηρίζει ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Κώστας Αρβανίτης την πρόθεση της κυβέρνησης, όσοι εργαζόμενοι μπουν σε καραντίνα, να αναπληρώσουν τις ώρες εργασίας με υπερωρίες.

Αναλυτικά, ο Κ. Αρβανίτης σημειώνει ότι «η κυβέρνηση Μητσοτάκη, η κυβέρνηση της ατομικής ευθύνης και των εργοδοτικών συμφερόντων, έκανε πάλι το θαύμα της, αυτή τη φορά με ρύθμιση που θα επιβάλλει απλήρωτες υπερωρίες σε όσους εργαζόμενους έχουν μπει σε υποχρεωτική καραντίνα λόγω κορωνοϊού χωρίς να μπορούν να εργαστούν εξ αποστάσεως, έως ότου καλυφθούν οι εργατοώρες που “χάθηκαν”.

Από την πρώτη στιγμή που έπληξε και τη χώρα μας η πανδημία του Covid-19 η Κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν έπαψε να μιλά για την ατομική ευθύνη και τη σημασία της. Σήμερα με τα νέα κυβερνητικά σχέδια που έρχονται στο φως, αποκαλύπτεται πως το αφήγημα αυτό δεν στόχευε μόνο στην αναγκαία ευαισθητοποίηση των πολιτών, αλλά και στη συλλογική ενοχοποίηση κοινωνικών στρωμάτων προκειμένου να επωμιστούν το μεγαλύτερο βάρος από το κόστος της κρίσης.

Όπως “φταίνε” οι νέοι για το 2ο κύμα της πανδημίας, έτσι αύριο θα φταίει ο εργαζόμενος για την απουσία του και θα επωμιστεί (με επιπλέον απλήρωτη εργασία) το κόστος της. Με τρεις ώρες παραπάνω απλήρωτης δουλειάς κάθε μέρα, μέχρι να “ισοφαρίσει”. Με 11ωρα επί σχεδόν 40 μέρες – πριν το τέλος του 2020 φυσικά.

Μία τέτοια ρύθμιση κείται εκτός όχι μόνο του ευρωπαϊκού πλαισίου για την εργασία, αλλά και της ευρωπαϊκής πρακτικής, ακόμα και σε αυτές τις συνθήκες πανδημίας. Διότι ποτέ δεν είχε αμφισβητηθεί, κατά τους πάγιους και διαχρονικούς κανόνες του εργατικού δικαίου, η υποχρέωση καταβολής του μισθού στους εργαζόμενους σε περίπτωση αδυναμίας παροχής της εργασίας τους για λόγο έξω από τη δική τους σφαίρα ευθύνης.

Αυτή ήταν πάντα η Δεξιά, αυτά ήταν τα συμφέροντα που στήριζε, αυτός ήταν πάντα ο πόλεμος της στον κόσμο της εργασίας. Πολύ περισσότερο η σημερινή ΝΔ – κράμα νεοφιλελευθερισμού και ακροδεξιάς, που προχωρά με ευαγγέλιο την ακραία νεοφιλελεύθερη έκθεση Πισσαρίδη. Αντεργατικές ιδεοληψίες κρυμμένες πίσω από τα προσχήματα της κάθε περιόδου· χθες με τα μνημόνια, τώρα με τον κορωνοϊό».