«Για άλλη μια φορά, η γυναικεία υπόσταση και αξιοπρέπεια συνθλίβεται και γίνεται βορρά στην τηλεθέαση και στο τηλεοπτικό, καθόλου αμελητέο, κέρδος ενός ιδιωτικού τηλεοπτικού σταθμού» επισημαίνει σε ανακοίνωσή της η επιτροπή ισότητας φύλων του Πανεπιστημίου Αιγαίου.

«Δεν σημαίνει τίποτα η απομάκρυνση από το «παιχνίδι» του αγοραίου σεξιστή και μισογύνη παίκτη. Η κουλτούρα παραμένει, αφού συνεπάγεται κέρδος και τηλεθέαση για το σταθμό» αναφέρει μεταξύ άλλων.

«Το ζήτημα είναι η αδράνεια του νομικού μας συστήματος, το οποίο μοιάζει παθητικό και απρόθυμο να λάβει θέση, παρά την κατάφωρη παραβίαση του θεσμικού πλαισίου, παρά την κυρωμένη με νόμο Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης» καταλήγει.

Αναλυτικά, η ανακοίνωση του Πανεπιστημίου Αιγαίου:

Τηλεοπτική αγορά και σεξιστική βία

Η πρόοδος για μια κοινωνία που τεκμηριώνει αιτήματα ισότητας, αναγνώρισης και σεβασμού απέναντι στη διαφορά δεν είναι μια αυτόματη και γραμμική διαδικασία, αλλά το αποτέλεσμα συνεχιζόμενων αγώνων και ενεργού συμμετοχής ατόμων, ομάδων και συλλογικοτήτων. Αυτοί οι αγώνες πέτυχαν ισχυρές κοινωνικές και πολιτισμικές μεταβολές ως προς την ισότητα των δύο φύλων, την αναγνώριση των δικαιωμάτων των γυναικών και την πολυμορφία στις μορφές συμβίωσης. Ωστόσο, καθημερινά, στον κοινωνικό βίο διαχέονται σεξιστικές προκαταλήψεις, πρακτικές συστηματικής και απροκάλυπτης διάκρισης που προσβάλλουν όσα έχουν επιτευχθεί και αποτρέπουν την εμπέδωση της κοινωνικής προόδου. Μια εκδήλωση αυτής της διάχυσης αποτελεί η ψυχαγωγική τηλεοπτική αγορά που διαμορφώνει συχνά ένα πεδίο ακραίου επιθετικού σεξισμού.

Η διαδικτυακή μετάδοση της παραγωγής του «Big Brother» και η διακίνηση απειλών βιασμού από έναν παίκτη δεν αποτελεί μόνο μια αστοχία ή κατάφωρη δεοντολογική παραβίαση ενός ιδιωτικού σταθμού, αλλά ένα επιπλέον σύμπτωμα μιας επιθετικής σεξιστικής κουλτούρας, ενισχυτικής της έμφυλης βίας, που κυριαρχεί στα τηλεοπτικά προϊόντα και αποτρέπει τη δημιουργία μιας δημοκρατικής δημόσιας σφαίρας. Η απομάκρυνση του παίκτη και η μαζική ηθική καταδίκη της συγκεκριμένης διαδικτυακής παραγωγής δεν είναι αρκετά για την αλλαγή των στάσεων και των πεποιθήσεων που ταυτίζουν την ψυχαγωγία με μια ελαφρότητα, η οποία επιτρέπει και δίνει χώρο στο σεξισμό, το μισογυνισμό και το μισανθρωπισμό.

Για άλλη μια φορά, η γυναικεία υπόσταση και αξιοπρέπεια συνθλίβεται και γίνεται βορρά στην τηλεθέαση και στο τηλεοπτικό, καθόλου αμελητέο, κέρδος ενός ιδιωτικού τηλεοπτικού σταθμού. Ο σεξισμός, σε αγαστή συνάφεια με την προτροπή σε έμφυλη βία, και μάλιστα σε ακραία μορφή της, όπως είναι ο βιασμός, αναδεικνύεται, στο πλαίσιο μιας σεξιστικής, μισογύνικης, ακραίας φασιστικής κουλτούρας, σε εργαλείο επιτυχίας ενός αποκρουστικού reality show, που βρίθει παράλληλα από ρατσισμό, ομοφοβία, ξενοφοβία κ.λπ. Δεν σημαίνει τίποτα η απομάκρυνση από το «παιχνίδι» του αγοραίου σεξιστή και μισογύνη παίκτη. Η κουλτούρα παραμένει, αφού συνεπάγεται κέρδος και τηλεθέαση για το σταθμό. Το ζήτημα είναι η αδράνεια του νομικού μας συστήματος, το οποίο μοιάζει παθητικό και απρόθυμο να λάβει θέση, παρά την κατάφωρη παραβίαση του θεσμικού πλαισίου, παρά την κυρωμένη με νόμο Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης. Το γεγονός επισημαίνεται ως εξαιρετικά απογοητευτικό.