Στην σημερινή πολεμική αεροπορία η λέξη du jour είναι μία: stealth. Η λέξη αυτή αναφέρεται σε αεροσκάφη τα οποία χάρη στο σχήμα τους, την αεροδυναμική τους και διάφορα εξωτικά υλικά που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή τους γίνονται δυσδιάκριτα στα εχθρικά ραντάρ και έτσι μπορούν να πλησιάζουν τους στόχους τους και να τους καταστρέφουν πιο εύκολα απ’ όσο τα συμβατικά πολεμικά αεροπλάνα.

Ωστόσο, η ιδέα των stealth αεροσκαφών δεν είναι νέα. Αντιθέτως, ένα από τα τελευταία σχέδια της ναζιστικής Γερμανίας -το οποίο, ευτυχώς, δεν… απογειώθηκε ποτέ- ήταν η κατασκευή ενός βομβαρδιστικού αεροσκάφους το οποίο θα ήταν «αόρατο» στα εχθρικά ραντάρ και θα σκορπούσε τρόμο και θάνατο στις συμμαχικές δυνάμεις.

Το αεροσκάφος αυτό ήταν το διαβόητο Horten Ho 229, το οποίο έφθασε μέχρι το στάδιο των δοκιμών, αλλά, ευτυχώς, αυτές δεν ευδοκίμησαν και ήδη η παλίρροια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου είχε γυρίσει σε βάρος της ναζιστικής Γερμανίας.

Το αεροσκάφος αυτό, πάντως, ήταν πραγματικά πολύ μπροστά από την εποχή του: με σχήμα «ιπτάμενου φτερού», όπως το αμερικανικό βομβαρδιστικό Β-2 και κινητήρες τζετ, έμοιαζε να έρχεται από το μέλλον. Προσθέστε στα παραπάνω και τα μεικτά υλικά που χρησιμοποιούνταν για την κατασκευή του (πχ ξύλο) ώστε να μειώνεται το στίγμα του στα ραντάρ και γίνεται εμφανές ότι οι ναζί μηχανικοί είχαν προχωρημένες ιδέες.

Στόχος του Horten Ho 229 ήταν να πιάσει τις προδιαγραφές «1000×3» που είχε θέσει ο διαβόητος επικεφαλής της Luftwaffe, Χέρμαν Γκέρινγκ για το σχέδιο ενός ελαφρού βομβαρδιστικού (ωφέλιμο βάρος 1000 κιλών, ακτίνα δράσης 1000 χιλιομέτρων και ταχύτητα 1000 χλμ/ώρα), ωστόσο, η μεταφορά από το σχεδιαστήριο στην πράξη είχε προβλήματα.

Αν και κάποια στάδια των δοκιμών του αεροσκάφους ήταν επιτυχημένα, σχεδόν πάντα υπήρχαν και ατυχήματα, είτε λόγω ανώμαλης προσγείωσης, είτε λόγω φωτιάς στους κινητήρες και τελικά, παρά της προσπάθειες των ναζί να ολοκλήρώσουν έστω και ένα βομβαρδιστικό, ο πόλεμος τελείωσε και μαζί τελείωσε και το σχέδιο.

Το μόνο που απέμεινε από το σχέδιο ήταν το τελευταίο πρωτότυπο που βρίσκεται στο Smithsonian, αλλά και η ιδέα του «ιπτάμενου φτερού» που ήδη έχουν αξιοποιήσει οι ΗΠΑ και η Κίνα για την κατασκευή στρατηγικών stealth βομβαρδιστικών αεροσκαφών.