Έφτασε η στιγμή που επιστρέφουμε σ’ αυτό που ζήσαμε Μάρτιο, Απρίλιο και Μάιο. Ένα σκηνικό που όχι μόνο προσπαθήσαμε να ξεχάσουμε αλλά δεν έχουμε και τα ψυχικά αποθέματα να το ξαναπεράσουμε. Ειλικρινά, ξαναδιάβασα κανονικά όλες τις λεπτομέρειες για το SMS, τις εξόδους, τους κωδικούς. Τι ισχύει, τι δεν ισχύει σε δημόσιο, ιδιωτικό τομέα. 

Τα είχα ξεχάσει. Και δεν γνωρίζω αν τα ξέχασα όλα γιατί έτσι έπρεπε ή γιατί ήθελα. Οι ειδικοί φώναζαν, έλεγαν να μην χαλαρώνουμε. Και η αλήθεια είναι ότι όπου παρατηρήθηκε χαλάρωση είχαμε άνοδο των κρουσμάτων. Το νέο lockdown, που αποφάσισε η κυβέρνηση έπειτα από εισήγηση της επιτροπής των λοιμωξιολόγων δεν επεβλήθη λόγω της αδιαφορίας ή της ατομικής ευθύνης. Επεβλήθη και λόγω αυτών. Είναι άδικο για τους πολίτες να κουνάμε το δάκτυλο και να λέμε συνεχώς «εσύ φταις» γι’ αυτό που συμβαίνει. Όντως από μία μεγάλη μερίδα δεν δόθηκε η απαιτούμενη προσοχή. Όντως αντιμετωπίζουμε πολλούς αμφισβητίες και «ψεκασμένους». 

Υπήρξαν περιπτώσεις που νεαροί διασκέδαζαν ο ένας πάνω στον άλλο. Ο ένας πάνω στον άλλον ήταν βέβαια και στο μετρό, τον ηλεκτρικό χωρίς να διασκεδάζουν. Στη Θεσσαλονίκη ένας πάνω στον άλλον ήταν συνεχώς στα λεωφορεία των 60s που έχει η πόλη, που ταλαιπωρείται όσο καμία άλλη στην Ελλάδα, έχοντας μόνο ένα μέσο μετακίνησης δεκάδες χρόνια τώρα. 

Δεν είναι μόνο η ατομική ευθύνη όταν οι καταστηματάρχες έκαναν τα στραβά μάτια για τους πολλούς πελάτες τους και έλεγαν σε εργαζόμενους να σωπάσουν όταν δεν ένιωθαν καλά ή είχαν συμπτώματα. Δε μπορεί οι κληρικοί να έχουνε το ακαταλόγιστο την ώρα που έστελναν όλα τα λάθος μηνύματα κατά το εκκλησίασμά τους. Ακόμα και σε συναντήσεις με το πολιτικό προσωπικό της χώρας κυκλοφορούσαν χωρίς μάσκες και έκαναν μαθήματα στους πολίτες για το τι πρέπει να προσέξουν. Δεν είναι μόνο η ατομική ευθύνη όταν Υπουργοί λέγανε τελειώσαμε με τον ιό και κάνανε τουρ σα να μη συμβαίνει τίποτα. Δεν είναι μόνο ατομική ευθύνη όταν δεν εξαντλήθηκαν όλα τα όρια στις κινήσεις που έπρεπε να γίνουν για την ενίσχυση του ΕΣΥ. Φτάσαμε στο χείλος του γκρεμού για να γίνουν προσλήψεις για τις ΜΕΘ. 

Όλα αυτά μαζί δημιούργησαν μια πολύ δυσάρεστη κατάσταση με το βλέμμα στραμμένο στην υπόλοιπη Ευρώπη. Και ναι, εδώ που φτάσαμε, δεν υπήρχε πλέον άλλη επιλογή. Και παρά τις παλινωδίες της κυβέρνησης και το μπαράζ «αδειασμάτων» που ακολούθησαν. Δε λέμε για δηλώσεις πριν από ένα μήνα, που υπήρξε άλλη εικόνα. Δευτέρα είχαμε lock down, Τρίτη όχι, Τετάρτη ήταν καταστροφή, Πέμπτη το ανακοίνωνε ο Πρωθυπουργός, αφού τον είχε προλάβει πρώτα ο Υπουργός Υγείας. Όλο αυτό το αλαλούμ δημιουργεί τεράστια σύγχυση και στην κοινωνία.  

Πόσες φορές ακούσαμε ότι lock down θα είναι η τελευταία του επιλογή; Όλοι όμως ξέρουμε πως δεν υπάρχει άλλη λύση. Είναι σχεδόν σίγουρο ότι την επόμενη εβδομάδα δεν θα υπήρχαν διαθέσιμα κρεβάτια στα νοσοκομεία. Σε δύο εβδομάδες η Ελλάδα θα κινδύνευε να ζήσει στιγμές φρίκης σαν κι αυτές που έζησαν τον Απρίλιο οι κάτοικοι της Ιταλίας. 

Είναι και ο Νοέμβριος μήνας που ενδείκνυται για αναστολή κάθε επαγγελματικής δραστηριότητας, σε σχέση με τον Δεκέμβριο των εορτών και της χριστουγεννιάτικης ατμόσφαιρας αλλά και του όποιου χρήματος πέσει στην αγορά. Τα μέτρα είναι για να γίνει η διακοπή του ιού. Ο κορωνοϊός θα τελειώσει όταν έρθουν τα εμβόλια. 

Γι’ αυτό, να θυμηθείς το SMS, γιατί είναι ατομική ευθύνη. Με την ελπίδα ότι το νέο απαγορευτικό θα κρατήσει μόνο για ένα μήνα και με τις λιγότερες δυνατές απώλειες.