Σε εκδήλωση του Οικονομικού Επιμελητηρίου της Ελλάδας με θέμα τη δημοσιονομική προσαρμογή και μακροοικονομική πορεία της Ελληνικής Οικονομίας την περίοδο 2010-2018 συμμετείχε, μεταξύ άλλων, και ο πρώην υπουργός Οικονομικών, Ευκλείδης Τσακαλώτος. Κατά την εκδήλωση του Επιμελητηρίου, παρουσιάστηκε μελέτη αναφορικά με τα τρία προγράμματα δημοσιογραφικής προσαρμογής. 

Τα τρία προγράμματα δημοσιονομικής προσαρμογής στην Ελλάδα (2010-2018) είναι διαφορετικά και πρέπει να αξιολογούνται ξεχωριστά. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι για οκτώ χρόνια, σημειώθηκαν σημαντικές αλλαγές από πολλές απόψεις: η σταθερότητα του οικονομικού και πολιτικού περιβάλλοντος, η επικρατούσα γνώση σχετικά με την αθέτηση χρεών, η διαθεσιμότητα μηχανισμών αντιμετώπισης της μετάδοσης και, κυρίως, η κατανόηση της ελληνικής οικονομίας, με τα όρια και τις δυνατότητές της.

Ο πρ. υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος επισήμανε μεταξύ άλλων ότι η μελέτη δεν εξετάζει σε βάθος τη διερεύνηση ευθυνών ανάμεσα στα κράτη-μέλη και ειδικά στις βόρειες χώρες, αλλά ούτε των ίδιων των θεσμών. Ανέφερε ότι δεν πήγαν προς την σωστή κατεύθυνση όλες οι μεταρρυθμίσεις όλων των προγραμμάτων, προσθέτοντας ότι το ΔΝΤ είχε αποφασίσει για μείωση μισθών και συντάξεων καθώς και για το αφορολόγητο, έχοντας κάνει τις προβλέψεις του για αυτή την απόφαση. Επισήμανε επίσης ότι το κοινωνικό κόστος των προγραμμάτων ήταν πολύ μεγάλο.

Πιο αναλυτικά, ο κ. Τσακαλώτος, ανεφερε πως «το γεγονός ότι το προπατορικό αμάρτημα της Ελληνικής κρίσης είναι ότι το 2010 μπήκαμε στα μνημόνια χωρίς να έχει προηγηθεί η αναδιάρθρωση του χρέους, γιατί κάθε φορά που οι θεσμοί και κράτη-μέλη παρέπεμπαν στο μέλλον την αναδιάρθρωση του χρέους οι επενδυτές παρέπεμπαν στο μέλλον της επενδυτικές τους αποφάσεις». «Είναι πλέον είναι γνωστό», συνέχισε «και από διαρροές ότι το πρώτο μνημόνιο ήταν ουσιαστικά πρόγραμμα διάσωσης των τραπεζών του Βορρά. Και για αυτόν ακριβώς τον λόγο ήταν σημαντικό ότι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δεν δέχτηκε την πρόταση των θεσμών το καλοκαίρι για ένα πρόγραμμα χωρίς αναδιάρθρωση χρέους, πήγε στο δημοψήφισμα και πήραμε σαφείς εγγυήσεις για το χρέος», σημείωσε. 

Αναφορικά με τις επενδύσεις, ο κ. Τσακαλώτος ήταν κατηγορηματικός, λέγοντας πως διαφώνησε με την άποψη που ακούστηκε ότι ήταν πολιτική επιλογή να κοπούν οι επενδύσεις παρά να κοπούν άλλες δαπάνες. «Ο ένας λόγος που διαφώνησα ήταν ότι η μείωση των επενδύσεων δεν έγινε σκόπιμα. Δυστυχώς οι μηχανισμοί του Ελληνικού κράτους που είχαν χτιστεί τα τελευταία 40 χρόνια δεν μπορούσαν να παρακολουθήσουν την υλοποίηση του ΠΔΕ. Και δεν μπορούσαν γιατί χτίστηκαν με σκοπό την εξυπηρέτηση πελατειακών συμφερόντων και όχι την αποτελεσματική αξιοποίηση των πόρων.Ο άλλος λόγος είναι ότι αυτή η άποψη υπονοεί ότι έπρεπε να περικοπούν και άλλες κοινωνικές δαπάνες. Και με αυτό διαφωνώ κάθετα. Για αυτό πρότεινα ότι σε κάθε περίπτωση οι επενδύσεις θα έπρεπε να εξαιρούνται από τους δημοσιονομικούς στόχους. Γιατί είναι ουσιαστικά αυτοχρηματοδοτούμενες», υποστήριξε. 

Τέλος, αναφερόμενος στις μεταρρυθμίσεις της αγοράς εργασίας, ανέφερε πως θα έπρεπε να αναλυθούν σε βάθος οι επιπτώσεις των μεταρρυθμίσεων αυτών, το αποτέλεσμα των μεταρρυθμίσεων σε κάθε προϊόν ξεχωριστά, αλλά κυρίως το αποτέλεσμα που είχε η απορρύθμιση της εργασίας στην εμβάθυνση της λιτότητας. «Και ολα αυτά πρέπει να εξεταστούν γιατί το να μειωθούν οι μισθοί σε επίπεδα άλλων βαλκανικών χωρών ήταν δυστυχώς εκπεφρασμένος στόχος του ΔΝΤ. Το οποίο αξίζει να σημειωθεί ότι δεν πρότεινε μέτρα βάση των προβλέψεών του αλλά έκανε προβλέψεις βάση των μέτρων που ήθελε να προτείνει. Και για αυτό ήταν εμμονικό στην μείωση συντάξεων και αφορολόγητου ανεξαρτήτως των πραγματικών δεδομένων», υποστήριξε αναφορικα με πολιτικές που υοιθετήθηκαν.