Τα κρύα απογεύματα του χειμώνα, ένα καυτό φλιτζάνι τσάι είναι η αγαπημένη μας συντροφιά, καθώς απολαμβάνουμε ήρεμες στιγμές στο σπίτι μας. Το τσάι είναι ένα ρόφημα που μπορούμε να το βρούμε σε πολλές γευστικές παραλλαγές και ενώ θεωρούμε πως το να το φτιάξουμε είναι μια εύκολη και γρήγορη διαδικασία, στην πραγματικότητα οι περισσότεροι από εμάς το κάνουμε με το λάθος τρόπο.

Το τσάι, είτε είναι μαύρο είτε πράσινο είτε λευκό, είναι το αφέψημα από τα φύλλα του φυτού Camellia Sinensis. Η κάθε ποικιλία προκύπτει από διάφορους βαθμούς επεξεργασίας και οξείδωσης των φύλλων κατά την αποξήρανσή τους και δίνει διαφορετική γεύση και ιδιότητες στο τελικό ρόφημα.

Ανάλογα με τον τύπο τσαγιού που χρησιμοποιούμε, το σωστό είναι να ρυθμίζουμε ανάλογα τη θερμοκρασία του νερού, όπως και το χρόνο που μουλιάζουν τα φύλλα στο καυτό νερό. Αυτά τα δύο, καθώς και κάποιοι γενικοί κανόνες, είναι καθοριστικής σημασίας για την ανάδειξη των λεπτών γεύσεων που κρύβουν τα αποξηραμένα φύλλα και την αποφυγή του δυσάρεστου πικρίσματος του ροφήματός μας.

Ας δούμε πιο συγκεκριμένα τα μυστικά που θα απογειώσουν τη γεύση του τσαγιού μας:

Νερό: Ο πιο σημαντικός παράγοντας στην παρασκευή τσαγιού είναι η ποιότητα του νερού που χρησιμοποιούμε. Το συνηθισμένο νερό βρύσης έχει πολλά άλατα και αυτό επηρεάζει δραματικά τη γεύση. Προτιμούμε μαλακό ή φιλτραρισμένο νερό αν υπάρχει, διαφορετικά αφήνουμε τη βρύση να τρέξει για να έχουμε όσο πιο φρέσκο και οξυγονωμένο νερό γίνεται. Ποτέ δε χρησιμοποιούμε νερό που έχει βράσει ήδη μια φορά, καθώς αυτό περιέχει υψηλότερη συγκέντρωση αλάτων που θα επηρεάσει τη γεύση του τσαγιού μας.

Σκεύος: Το υλικό από το οποίο είναι φτιαγμένη η τσαγιέρα μας μπορεί να αλλοιώσει τη γεύση. Οι καλύτερες τσαγιέρες είναι αυτές από μη πορώδες γυαλί, οι πορσελάνινες και οι πήλινες μα επισμαλτωμένες, που είναι και ιδανικές για λευκό και πράσινο τσάι. Οι μεταλλικές ή οι μη επισμαλτωμένες πήλινες τσαγιέρες δεν ενδείκνυνται, καθώς αυτά τα υλικά με τη συνεχή χρήση απορροφούν γεύσεις που απελευθερώνονται στα επόμενα ροφήματα. Ειδικά το μέταλλο, επειδή κρατά υψηλή τη θερμοκρασία του νερού για περισσότερο χρόνο, μπορεί να κάνει το τσάι πιο πικρό. Αυτές οι τσαγιέρες είναι καλύτερες για παρασκευή μαύρου τσαγιού.

Επιλογή τσαγιού: Αν και έχουμε συνηθίσει να χρησιμοποιούμε έτοιμα φακελάκια τσαγιού, πρέπει να ξέρουμε πως πρόκειται για κατώτερης ποιότητας τσάι, που αποτελείται από τα θρύμματα κατά τη διαλογή των φύλλων. Το αποτέλεσμα είναι συχνά πιο πικρόστυφο, με λιγότερα αρώματα. Επιλέγουμε ποιοτικό τσάι με ολόκληρα φύλλα, τα οποία ξεδιπλώνονται όσο μουλιάζουν στο νερό. Είναι καλύτερο να τα αφήνουμε να ξεδιπλωθούν σε ευρύχωρο δοχείο παρά μέσα σε φακελάκια, καθώς έτσι απελευθερώνουν καλύτερα τη γεύση τους .Η σωστή ποσότητα είναι ενάμιση κουταλάκι του γλυκού για κάθε φλιτζάνι (περίπου 2,5 γραμμάρια, αλλά αυτό εξαρτάται από τα προσωπικά γούστα του καθενός.

Θερμοκρασία νερού και χρόνος διαβροχής: Αυτοί οι δύο παράγοντες ανάγουν την παρασκευή τσαγιού σε τέχνη. Υπερβολικά ζεστό νερό και περισσότερα λεπτά παραμονής των φύλλων σε αυτό οδηγούν σε πικρό τσάι με δυσάρεστα έντονες γεύσεις, λόγω απελευθέρωσης υδρόθειου. Ως γενικός κανόνας, οι διάφοροι τύποι μαύρου τσαγιού, όπως το earl grey και το english breakfast, χρειάζονται 4-5 λεπτά διαβροχής σε νερό που έχει φτάσει σχεδόν σε θερμοκρασία βρασμού (95-97˚C), ενώ τα λιγότερο οξειδωμένα τσάγια, όπως το πράσινο και το λευκό, χρειάζονται 2-4 λεπτά σε θερμοκρασία 75-85˚C. Τα τελευταία μπορούν να παραμείνουν για περισσότερο χρόνο σε θερμοκρασία 60˚C, για περισσότερη γεύση αλλά λιγότερη καφεΐνη. Το δε oolong θέλει νερό στους 90˚C για 3 λεπτά. Για να εξασφαλίσουμε τη σωστή θερμοκρασία στην τσαγιέρα, τη ζεσταίνουμε όσο είναι άδεια ρίχνοντας καυτό νερό και στριφογυρίζοντάς την. Την αδειάζουμε, βάζουμε το τσάι και το ζεστό νερό και τη σκεπάζουμε μέχρι να παρέλθει ο απαραίτητος χρόνος.

Γλυκαντικά και γάλα: Πολλοί υποστηρίζουν πως η προσθήκη ζάχαρης και γάλακτος χαλάει τη γεύση του τσαγιού. Αυτό επαφίεται στα προσωπικά μας γούστα. Προτείνουμε να μην προσθέσετε τίποτα στο πράσινο και το λευκό τσάι που έχουν πιο διακριτική γεύση και να προτιμήσετε λίγο μέλι από τη ζάχαρη. Όσο για το γάλα, αν και πρόκειται για ξεκάθαρα αγγλική συνήθεια, είναι αντικείμενο διαφωνίας. Αν το γάλα μπει πρώτα στην τσαγιέρα η το φλιτζάνι, μειώνεται η θερμοκρασία του νερού. Αν μπει εκ των υστέρων, το γάλα ζεσταίνεται ανομοιόμορφα και αυτό προκαλεί μετουσίωση των πρωτεϊνών του, χαλώντας τη δομή και τη γεύση του. Η λύση είναι να μπαίνει το γάλα στο φλιτζάνι και όχι στην τσαγιέρα, με ταυτόχρονο καλό ανακάτεμα, καθώς έτσι το πρόβλημα των πρωτεϊνών ελαχιστοποιείται.

Ανεξάρτητα από τις οδηγίες που σας δώσαμε, μπορείτε να πειραματιστείτε με τις θερμοκρασίες και τους χρόνους και να δοκιμάσετε διάφορα είδη και μίγματα τσαγιού, μέχρι να καταλήξετε στο δικό σας αγαπημένο τσάι. Εκτός από το ότι είναι ένα πολύ καλό υποκατάστατο του καφέ, είναι ένα ρόφημα που μπορούμε να φτιάξουμε σε ποσότητα και να μοιραστούμε με τους αγαπημένους μας ανθρώπους, δημιουργώντας μια μικρή χειμερινή ιεροτελεστία.