Η νέα ταινία του Ζακ Οντιάρ, «Σώμα με σώμα», με πρωταγωνιστές τη σπουδαία Μαριόν Κοτιγιάρ και τον ανερ­χόμενο Ματίας Σένερτς είναι ένα δραματικό love sto ry, που μυρίζει θάλασσα και αλάτι. Το «ΠοντίκιArt» συνάντησε τον διάσημο Γάλλο σκηνοθέτη στο Φεστιβάλ των Καννών, ένα βροχερό απόγευμα στην Κρουαζέτ.

 Η νέα ταινία του Ζακ Οντιάρ, «Σώμα με σώμα», με πρωταγωνιστές τη σπουδαία Μαριόν Κοτιγιάρ και τον ανερ­χόμενο Ματίας Σένερτς είναι ένα δραματικό love sto ry, που μυρίζει θάλασσα και αλάτι. Το «ΠοντίκιArt» συνάντησε τον διάσημο Γάλλο σκηνοθέτη στο Φεστιβάλ των Καννών, ένα βροχερό απόγευμα στην Κρουαζέτ.

«Για μένα οι ταινίες πρέπει να διηγούνται μια οδύσσεια, το δύσκολο ταξίδι των χαρα­κτήρων για να φτάσουν κάπου. Από το άλφα ως το ωμέγα, όχι ενδιάμεσα, για παρά­δειγμα, στο κάπα. Γι’ αυτό επιλέγω περιθωριακούς ήρωες. Για να φωτίσω τις συγκρού­σεις, τα εμπόδια, τις δυσκολίες». Όποιος γνωρίζει έστω και λίγο το είδος του κινημα­τογράφου του Ζακ Οντιάρ, μπορεί να καταλάβει τι ακριβώς εννοεί. Αυτός ο φοβερός Γάλλος σκηνοθέτης, ένας διανοούμενος καλλιτέχνης που δίνει στο ευρωπαΐκό σινεμά ποιότητα, βάθος και αξία, έχει μια εμμονή με τους αντιήρωες. Στην προηγούμενη ταινία του, «Ένας προφήτης» (2009), που του χάρισε το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής στις Κάννες και μία υποψηφιότητα στην κατηγορία ξενόγλωσ­σης ταινίας στα Όσκαρ, παρακολουθήσαμε ένα ανήλιαγο δράμα φυλακών, με ήρωα έναν χαμένο νεαρό, ο οποίος, μέσα στους κλειστοφοβικούς τοίχους μιας φυλακής, μαθαίνει να κάνει τα πρώτα του βήματα στον κόσμο και στη ζωή. Τώρα, στη νέα του ταινία, «Σώμα με σώμα», που έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα της στο προηγούμενο Φεστιβάλ των Καννών, οι ήρωες του βγαίνουν στο φως, μυρίζουν αλάτι και ιδρώτα. 

Χωρίς την Κοτιγιάρ, δεν γίνεται ταινία

Η Στεφανί (Μαριόν Κοτιγιάρ) είναι μια εκπαιδεύτρια φαλαινών, η οποία χάνει και τα δύο της πόδια σε ένα ατύχημα. Ο Αλί (Ματίας Σένερτς) είναι ένας παράξενος και εσω­στρεφής τύπος, μπλεγμένος με παράνομους αγώνες μποξ, ο οποίος μεγαλώνει μόνος το παιδί του. Η γνωριμία τους ξεκινά στο κρεβάτι, και καταλήγει χέρι-χέρι στη ζωή. Καθένας από τους δύο θα πρέπει να μάθει να στέκεται στα πόδια του – κυριολεκτικά και μεταφορικά –, να μοιράζεται, να ανέχεται, να αγαπά. Η ιστορία του, ένα δραματικό love story που αντέχει στα δύσκολα, λειτουργεί σαν ακτινογραφία της σκοτεινιάς της ανθρώπινης φύσης, που κουβαλούν στις εξαιρετικές ερμηνείες τους η περιζήτητη πλέον σταρ Μαριόν Κοτιγιάρ (άβαφη, ταλαιπωρημένη και… υπέροχη) και ο ανερχό­μενος Βέλγος ηθοποιός Ματίας Σένερτς. 

Την ιδέα της ταινίας είχε ο Ζακ Οντιάρ ήδη από τότε που έκανε τα γυρίσματα του «Προφήτη». Απαράβατος όρος για να ξεκινήσει την ταινία ήταν να συνεργαστεί μαζί του η Μαριόν Κοτιγιάρ, η οποία επιστρέφει στο σινεμά της πατρίδας της, της Γαλλίας, έπειτα από μια πετυχημένη πορεία στο Χόλιγουντ. «Όταν είδα το “Ζωή σαν τριαντά­φυλλο”, διαπίστωσα ότι η Μαριόν έχει ένα περίεργο μείγμα θηλυκότητας και δωρικότητας. Υπερέβαινε τον εαυτό της. Αυτό ακριβώς ήθελα για τον ρόλο της Στεφανί» μου εξηγεί ο Οντιάρ, καπνίζοντας το ένα τσιγάρο μετά το άλλο και πίνοντας μικρές δόσεις εσπρέσο. Ενώ πια είναι βέβαιος ότι ο Ματίας Σένερτς ήταν η ιδανική επιλογή πρωτα­γωνιστή, αφού η ερμηνεία του στην ταινία είναι εξαιρετική. Τον ανακάλυψε από την ταινία «Μοσχαροκεφαλή» του Μίκαελ Ρόσκαμ, ένα δράμα με αστυνομική πλοκή, το οποίο κατάφερε να μπει στην πεντάδα της υποψηφιότητας των Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας το 2012. 

Το «Σώμα με σώμα» είναι γυρισμένο στις Κάννες. Παρά τους σκοτεινούς της ήρωες, η ταινία είναι γεμάτη φως και θάλασσα. «Μετά τον “Προφήτη” που γυρίστηκε στις φυλα­κές, σε ένα περιβάλλον αποκλειστικά με άντρες, χωρίς γυναίκες, ήλιο και αγάπη, είχα ανάγκη τον έρωτα, το φως της μέρας και την άπλα του χώρου» εξηγεί ο Ζακ Οντιάρ. 

Κοινωνία και άνθρωποι σε βαθιά κρίση

Σε όλη τη διάρκεια της κουβέντας μας η λέξη «κρίση» επανέρχεται ξανά και ξανά στο στόμα του. «Σήμερα βλέπετε παντού την κρίση. Τα βιβλία του Κρεγκ Ντέιβιντσον – σε διήγημά του βασίζεται η ταινία – δείχνουν ανθρώπους μιας κοινωνίας που βρίσκεται σε βαθιά κρίση και δεν έχουν πλέον παρά να υπερασπιστούν την καρδιά και τη ζωή τους. Οι αγορές καταρρέουν και οι άνθρωποι τρώνε από τα σκουπίδια. Το μόνο που τους μένει είναι το σώμα και το μυαλό. Η κρίση μας έκανε βάρβαρους» λέει ο σκηνο­θέτης και καταλήγει: «Σε καιρούς κρίσης, σαν τους σημερινούς, η σωματική δύναμη γίνεται πολύ σημαντική». Αναφέρεται, βέβαια, στη φυσική αντοχή και τη δύναμη της θέλησης που χρειάζονται οι άνθρωποι για να επιβιώσουν στις αντιξοότητες. 

Ένα μιούζικαλ για ναρκωτικά και όπλα

Η συνομιλία μας τελειώνει με μια «περίεργη» εξομολόγηση του Οντιάρ. Η ιδανική ταινία για την κρίση δεν θα ήταν ούτε ένα ντοκιμαντέρ, ούτε ένα δράμα, αλλά μια… κωμωδία. «Γιατί αυτό το είδος θα μπορούσε να “μιλήσει” σε πολλούς ανθρώπους» εξηγεί. Και συνεχίζει να μας εκπλήσσει, λέγοντας «έχω ένα σχέδιο στο μυαλό μου, που δεν ξέρω αν θα γίνει. Θα ήθελα να κάνω ένα μιούζικαλ, που θα είναι κωμωδία για την διακίνηση ναρκωτικών και όπλων». Αυτό κι αν μας εξάπτει την περιέργεια. 

INFO:Η ταινία «Σώμα με σώμα» θα ανοίξει το «18ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας, Νύ­χτες Πρεμιέρας – Cosmote» στις 19 Σεπτεμβρίου (έως 30). Στις αίθουσες θα βγει στις 22 Νοεμβρίου.