Πληθαίνουν τα ερωτήματα για την κυβερνητική διαχείριση της πανδημίας και κυρίως για την αντιμετώπιση των μεταλλάξεων και της αύξησης των κρουσμάτων. Τα βασικά σενάρια είναι δύο, το ολικό λοκντάουν τύπου Μαρτίου ή το «ακορντεόν», όπως λένε οι περισσότεροι υπουργοί.

Εάν η χώρα εξαναγκαστεί σε ολικό λοκντάουν, ειδικά κοντά ή μέσα στο καλοκαίρι, τότε το κόστος είναι προφανές ότι θα είναι τεράστιο, αφού η χρηματοδότηση επιχειρήσεων και εργαζομένων θα είναι σχεδόν οριζόντια.

Αν όμως επιλεγεί η λύση του «ακορντεόν», τότε τους μήνες εκτός καλοκαιριού η κυβέρνηση θα μπορούσε να εξοικονομήσει πόρους με το να εξορθολογήσει τον τρόπο της χρηματοδότησης.

Οι διαφορές

Όπως σημειώνουν παράγοντες του τουρισμού, ένα ξενοδοχείο δωδεκάμηνης λειτουργίας χάνει σίγουρα για όσους μήνες θα μείνει αναγκαστικά κλειστό ή αν συνεχιστεί η απαγόρευση μετακίνησης μεταξύ νομών.

Σε αντίθεση, ένα εποχικό ξενοδοχείο είναι πιθανό να έχει δουλέψει σχεδόν όλους τους μήνες που έτσι κι αλλιώς θα δούλευε και μετά θα έκλεινε όπως κάθε χρόνο.

Επί της ουσίας, όπως επισημαίνουν αναλυτές, δεν γίνεται επιχειρήσεις με βασικές διαφορές εποχικότητας ή τζίρου, είτε τουριστικές είτε στην εστίαση να αντιμετωπίζονται χρηματοδοτικά σαν να είναι ίδιες.

Σε κάθε περίπτωση επειδή από την κυβέρνηση επαναλαμβάνουν συνεχώς ότι η πανδημία μπορεί να κρατήσει πολύ ακόμη, αλλά τα χρήματα δεν είναι ανεξάντλητα, εκ των πραγμάτων θα προκύψει χρηματοδότηση δύο ταχυτήτων, ανάλογα με τις ζημιές και τις ιδιαιτερότητες του καθενός.

Σε διαφορετική περίπτωση όχι μόνο τα χρήματα θα τελειώσουν συντομότερα, αλλά και στην αγορά θα υπάρξουν ευνοημένοι και αδικημένοι.

Αγωνία για το καλοκαίρι

Σε αυτό που συμφωνούν όλοι οι παράγοντες της αγοράς είναι να μην καταστραφεί η καλοκαιρινή τουριστική σεζόν, ώστε να μειωθούν και οι ζημιές στις επιχειρήσεις και οι ανάγκες του κράτους για χρηματοδοτήσεις.