Πάντα μ’ άρεσε σαν τα πουλιά και τα αγριοκάτσικα να βρίσκομαι στις ψηλές κορφές των βουνών και να βλέπω από κάτω μου πόλεις, θάλασσες, ανθρώπους μικρούς, όπως είναι οι άνθρωποι και τα προβλήματα, οι χαρές και οι λύπες τους, μικρά, ασήμαντα, όταν κοιτάς από ψηλά…

Γι’ αυτό σήμερα θέλω να γράψω για τους ανθρώπους που περπατούν στα βουνά της Κάσου κι ανακαλύπτουν την άγρια ομορφιά τους.
Μονοπάτια, γκρεμοί, κορυφές, απόκρυφες παραλίες, παιχνίδια της πέτρας, ύμνος των χρωμάτων, αυθεντικότητα.

Ηλίας Μαστροπαύλος, Λέλα Ασπρά, Μανώλης Παρλής, Δήμητρα Μονδάνου, Βαγγέλης Καταχανάς, ο «πυρήνας» μιας ομάδας που ανοίγει νέους δρόμους σ’ έναν νέο τρόπο ζωής και άθλησης για ένα μικρό νησί που ζητάει την προσοχή και την αγάπη σας.

Άνθρωποι που τη μια μέρα βλέπουν το Λιβυκό, την άλλη το Αιγαίο. Τη μια εβδομάδα το Κρητικό Πέλαγος, την επόμενη το Καρπάθιο, το Αιγύπτιο.
Γυναίκες και άντρες κάθε ηλικίας που μυρίζουν θυμάρι, μοσχοβολούν άνοιξη, πλένονται με το νερό του φθινοπωρινού ουρανού, κολυμπούν στο καλοκαίρι που είναι πράσινο και γίνεται γαλάζιο ανάλογα με το χρώμα των ματιών των ψαριών.

Άνθρωποι που καλημερίζουν τους βοσκούς μας, τ’ αγριοκάτσικα και τ’ αρνιά και καληνυχτίζουν τα γεράκια και τις κουκουβάγιες μας, που βράχο – βράχο δοκιμάζουν τη δύναμη της ψυχής τους με λίγες λέξεις όμορφες σαν ποιήματα: «Μπορείς», «ανέβα», «δώσε μου το χέρι σου» , «φτάσε», «τα καταφέραμε» «δες», «νιώσε»…

Οι «Περιπατητές Κάσου» γιορτάζουν τον έναν χρόνο της ύπαρξής τους και έκοψαν – με όλα τ’ απαραίτητα μέτρα – την πίτα τους, με μερικά λαχανοπίτια, κρασί, ελιές, ψωμί και τυρί.

Και σας περιμένουν, όλες τις εποχές του χρόνου, να περπατήσετε μαζί τους ακούγοντας πέρδικες και κοτσύφια να τραγουδούν, λύρες και λαούτα ν’ αφηγούνται σ’ ένα νησί που θ’ αγαπήσετε για την αλήθεια του!

Ελάτε στην Κάσο, οι «Περιπατητές» σάς περιμένουν…