Κάποτε, στα βάθη του χρόνου, ζούσε ένας βασιλιάς σπουδαίος.

Το βασίλειό του ευημερούσε και οι υπήκοοί του τον αγαπούσαν και τον σέβονταν. Μία μέρα ο βασιλιάς κάλεσε τους σοφούς της Aυλής και τους είπε: «Έχω ένα δαχτυλίδι που το κοσμεί ένα από τα πιο σπάνια διαμάντια στον κόσμο και θέλω κάτω από το πολύτιμο πετράδι να κρύψω ένα πολύτιμο μήνυμα· ένα μήνυμα που θα μπορούσε να βοηθήσει σε μια κατάσταση απόλυτης απελπισίας. Θα ήθελα το μήνυμα να είναι τόσο μικρό ώστε να χωράει στο δαχτυλίδι».

Από τα πιο όμορφα κείμενα που διάβασα αυτόν τον τελευταίο δύσκολο χρόνο της απομόνωσής μου ήταν σ’ ένα μικρό, καλαίσθητο βιβλιαράκι και διαβαζόταν σε είκοσι λεπτά! Όταν το έκλεινες, δεν το ακουμπούσες στο κομοδίνο ή στο γραφείο, αλλά το κρατούσες σφιχτά στο στήθος σου πάνω, ευχαριστώντας το για την αισιοδοξία που σου χάρισε…

Και μόνο ο τίτλος τα λέει όλα: «Κι αυτό θα περάσει». Μήνυμα με σιγουριά, σαν τα παλιά σλόγκαν των διαφημιστικών εταιρειών που σ’ άρπαζαν κατευθείαν από τη μύτη και σ’ έκαναν να πιστέψεις αυτό που σου έλεγαν: «Αυτό είναι το καλύτερο αυτοκίνητο», «να το καλύτερο σούπερ μάρκετ», «ορίστε τα πιο νόστιμα μακαρόνια».

«Θα περάσει κι αυτό». Θα αγκαλιάσεις ξανά τους αγαπημένους σου, θα πιεις μια ρακή ακούγοντας μουσική, θα δεις θέατρο, θα μυρίσεις τον άλλο σε μια συναυλία, θα παίξεις μπάλα με τον συμμαθητή σου στην αυλή, θα, θα…

Ένα βιβλιαράκι με σχέδια του Παναγιώτη Σταυρόπουλου, ένας εκδοτικός οίκος – Αιώρα – που βγάζει λίγα και καλά βιβλία, μια γυναίκα που το απέδωσε θαυμάσια – Νικολέττα Σαρρή – που γεννήθηκε μέσα από σελίδες βιβλίων, που όταν τη γνωρίσεις φοράει ένα υπέροχο άρωμα που μυρίζει σαν το μελάνι του τυπογραφείου και μια ζωή τη θυμάμαι δίπλα σε στοίβες από μυθιστορήματα μ’ ένα όμορφο χαμόγελο και μια ευγένεια σπάνια.

Η φράση «κι αυτό θα περάσει» είναι πιθανότατα περσικής καταγωγής. Το πνεύμα της φράσης, που εστιάζει στην εφήμερη φύση του ανθρώπου και των πραγμάτων, υπάρχει σε πολλούς πολιτισμούς και έχει εκφραστεί με πολλούς τρόπους εδώ κι αιώνες.

Το παραμύθι μιλάει για έναν παντοδύναμο βασιλιά που ζητάει από το συμβούλιο των σοφών να του φτιάξουν ένα δαχτυλίδι για να τον κάνει ευτυχισμένο όταν θα αισθάνεται λυπημένος. Ύστερα από διαβουλεύσεις οι σοφοί τού έδωσαν ένα απλό δαχτυλίδι με χαραγμένες τις λέξεις «Κι αυτό θα περάσει». Η φράση τον έκανε ευτυχισμένο κάθε φορά που αισθανόταν λύπη. Αλλά επίσης, κάθε φορά που αισθανόταν ευτυχισμένος, τον επανέφερε στην ταπεινότητα…

Τόσο απλά. Ευχαριστώ Νικολέττα για το δώρο…