Πολλοί, και τελείως λαθεμένα, θεωρούν ότι η χώρα στενάζει κάτω από το βάρος των απεχθών μνημονίων και όχι κάτω από το βάρος ενός αλήτικου και ληστρικού κρατικού μηχανισμού

Πολλοί, και τελείως λαθεμένα, θεωρούν ότι η χώρα στενάζει κάτω από το βάρος των απεχθών μνημονίων και όχι κάτω από το βάρος ενός αλήτικου και ληστρικού κρατικού μηχανισμού που παρήγαγε κοινωνική αδικία προσφέροντας κομματική προστασία στους δικούς του ανθρώπους, πουλώντας το πιο απεχθές νταβατζιλίκι και λειτουργώντας με τους νόμους και τους κανόνες μαφιόζικης συμμορίας.

Με αφορμή την κρίση, βγήκε στη φόρα όλη η κόπρος του Αυγεία, ενός κράτους διεφθαρμένου ώς τα μπούνια, ενός κράτους εγκληματικού, ενός κράτους ανάλγητου. Όλα αυτά τα χρόνια της κρίσης που η κοινωνία στενάζει κάτω από έναν καταιγισμό αβάσταχτων και σοκαριστικών μέτρων, το σύνολο του διεφθαρμένου συστήματος, το οποίο περιλαμβάνει όλο το πολιτικό φάσμα – μηδενός εξαιρούμενου –, αντιστέκεται με όλες του τις δυνάμεις βλέποντας το πελατειακό ραγιάδικο κράτος να γκρεμίζεται και να μένει έκθετο μπροστά στο μέγεθος της σαπίλας η οποία το έτρεφε και το συντηρούσε. Ακόμα και σήμερα συντελείται μια τραγωδία με συνταγή κακόγουστης μασκαράτας, με τις εκατέρωθεν αντιπαραθέσεις όλων εκείνων των πολιτικών ανδρείκελων που δημιούργησαν και ανέχτηκαν αυτήν την κατάσταση – όχι τη συστημική κρίση, αλλά την τεράστια και άνευ προηγουμένου σε έκταση συστηματική διαφθορά ολόκληρου του κοινωνικού ιστού. Μαγαζάκια, παραμάγαζα και «μαγαζιά γωνία» λυμαίνονταν τον δημόσιο τομέα με τη συμμετοχή και την έντονα αμφισβητήσιμη επαναστατική – προοδευτική ανοχή, έναντι της οποίας το σύστημα παραχωρούσε τα ανάλογα ανταλλάγματά του. Και σήμερα, φασιστικά ανθρωπάρια και θρασύτατα σταλινικά σταγονίδια υπεραμύνονται των θλιβερών φασιστικών – ολοκληρωτικών τους ιδεολογιών, προσπαθώντας να δώσουν τη χαριστική βολή στην ημιθανή χώρα. Μαζί τους συμπράττουν και τα εναπομείναντα ερείπια των κυβερνητικών παρατάξεων, τα οποία προσπαθούν να συμμαζέψουν τις ασυμμάζευτες πομπές τους, στις πλάτες των πλέον αδύναμων κοινωνικών στρωμάτων. Οι μεν πρώτοι επενδύουν εγκληματικά στο χάος, οι δε δεύτεροι πλειοδοτούν στην ασυδοσία και την ατιμωρησία.