Μία ολόκληρη χώρα ζει στην παράκρουση της κρίσης. Ένας ολόκληρος λαός βρίσκεται υπό την επήρεια του άγχους, της κατήφειας, ζει στα όρια της κατάθλιψης. Βασικοί τομείς της οικονομίας και ζωτικής σημασίας κοινωνικές λειτουργίες βρίσκονται σε πλήρη αδράνεια.

Μία ολόκληρη χώρα ζει στην παράκρουση της κρίσης. Ένας ολόκληρος λαός βρίσκεται υπό την επήρεια του άγχους, της κατήφειας, ζει στα όρια της κατάθλιψης. Βασικοί τομείς της οικονομίας και ζωτικής σημασίας κοινωνικές λειτουργίες βρίσκονται σε πλήρη αδράνεια. Η κατάσταση αυτή επηρεάζει την καθημερινή δραστηριότητα και οδηγεί σε παράλυση… Κι όμως, μέσα σε αυτό το σκοτεινό τοπίο υπάρχουν κάποιοι – ελάχιστοι, αλλά υπάρχουν! – που συνεχίζουν να κάνουν τη δουλειά τους, αγνοώντας τις συνθήκες και τις περιστάσεις.

Ο τακτικός αναγνώστης του «Π» θυμάται ότι πριν από 7 μήνες, τον περασμένο Απρίλιο, σημειώναμε ότι η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ) και τα στελέχη της, παρά τη δραστική μείωση των δαπανών της και την έλλειψη προσωπικού, επιχειρούν να βάλουν σε μία τάξη τα τεράστια προβλήματα που διαπιστώνονται στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας.

Οι παρεμβάσεις ξεκίνησαν πολύ νωρίτερα, όταν διαπιστώθηκε πως στον κλάδο της λιανικής οι ιδιωτικές εταιρείες «βαρούσαν κανόνι» η μία μετά την άλλη, αφήνοντας ξεκρέμαστους τους καταναλωτές.

Σχεδόν παράλληλα ανακινήθηκε το θέμα των υπερβολικών χρεώσεων από τη ΔΕΗ στις βιομηχανίες, ένα πρόβλημα που συζητιέται εδώ και πολλά χρόνια, αλλά στην παρούσα συγκυρία, με την κρίση να απειλεί τους πάντες, απειλεί να ισοπεδώσει και τις τελευταίες παραγωγικές μονάδες που απέμειναν στη χώρα.

Στις αρχές της εβδομάδας, λοιπόν, έγινε γνωστό ότι η Ρυθμιστική Αρχή έκανε δεκτό το αίτημα της ΛΑΡΚΟ για τον καθορισμό προσωρινής τιμής για το ρεύμα που καταναλώνει και υποχρεώνει τη ΔΕΗ, για το επόμενο τρίμηνο, να παρέχει ηλεκτρισμό στη μεταλλοβιομηχανία στην τιμή των 50 ευρώ ανά μεγαβατώρα, δηλαδή περίπου κατά 25% φθηνότερα από τις έως τώρα χρεώσεις, όπως τις υπολόγιζε η επιχείρηση ηλεκτρισμού.

Παράλληλα ξεκινά η διαδικασία της διαιτησίας, ώστε να βρεθεί ένας κοινά αποδεκτός (από ΔΕΗ και ΛΑΡΚΟ) τρόπος υπολογισμού του ρεύματος που καταναλώνει η μεταλλοβιομηχανία.

Πρόκειται για την τρίτη απόφαση για καθορισμό προσωρινής τιμής, έπειτα από τη Χαλυβουργία Ελλάδος και την Αλουμίνιον. Ωστόσο, η απόφαση για τη ΛΑΡΚΟ έχει τη δική της σημασία, καθώς η Αρχή τοποθετείται σε ένα ζωτικής σημασίας θέμα για τις εναπομείνασες παραγωγικές μονάδες: Το κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας, το οποίο στις συγκεκριμένες βιομηχανίες ξεπερνά το 30% του συνολικού κόστους παραγωγής.

Με δεδομένο ότι τα προϊόντα των μεταλλοβιομηχανιών προωθούνται κατά κύριο λόγο σε αγορές του εξωτερικού, η υπερβολική επιβάρυνση του κόστους δημιουργεί σοβαρότατο πρόβλημα ανταγωνιστικότητας.

Μάλιστα η ΡΑΕ σημειώνει πως οι ανταγωνίστριες βιομηχανίες στο εξωτερικό διαθέτουν συμβάσεις προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας με τιμές χαμηλότερες των 40 ευρώ ανά μεγαβατώρα. Με άλλα λόγια, τίθεται θέμα επιβίωσης των εγχώριων βιομηχανιών.

Παράλληλα, η Αρχή απαντά εμμέσως στη ΔΕΗ, σε όσα υποστηρίζει η τελευταία στην προσφυγή που κατέθεσε στην Κομισιόν, επισημαίνοντας ότι η επιβολή της προσωρινής τιμής δεν μπορεί να θεωρηθεί ως ένα είδος «κρατικής ενίσχυσης», όπως ισχυρίζεται η επιχείρηση ηλεκτρισμού. Αντιθέτως, η δωρεάν χρήση ενεργειακών πόρων όπως ο λιγνίτης και τα νερά των υδροηλεκτρικών μπορεί να χαρακτηριστεί ως κρατική ενίσχυση, όταν μάλιστα το κοινωνικό πλεόνασμα που προκύπτει δεν επιστρέφει στον καταναλωτή, είτε πρόκειται για απλό νοικοκυριό είτε για μία μεγάλη βιομηχανία.

Εν τω μεταξύ, σήμερα ξεκινά ο ουσιαστικός γύρος της διαιτησίας στην ανάλογη υπόθεση μεταξύ ΔΕΗ και Αλουμίνιον, με την υπόθεση να έχει τεράστια σημασία όσον αφορά τον τρόπο καθορισμού της τιμής στους μεγάλους καταναλωτές. Μία απόφαση που ενδέχεται να φέρει τα πάνω κάτω συνολικά στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας και να αλλάξει τα δεδομένα ακόμη και στη χαμηλή τάση.
Παράλληλα, η ΡΑΕ επεξεργάζεται τις προτάσεις των φορέων και παραγόντων της αγοράς σχετικά με τις αλλαγές στο θεσμικό πλαίσιο, ώστε να ενισχυθεί ο υγιής ανταγωνισμός και σύντομα τα συμπεράσματα που θα προκύψουν θα παρουσιαστούν σε ειδική ημερίδα, όπου θα λάβουν τον λόγο όλοι οι ενδιαφερόμενοι.
Κόντρα, λοιπόν, στο γενικότερο κλίμα, εκεί στο βιοκλιματικό κτήριο της οδού Πειραιώς έχουν σηκώσει τα μανίκια και εργάζονται πυρετωδώς!

Μεγάλη ένταση

Εν τω μεταξύ, την προηγούμενη Πέμπτη το δημοσίευμα του «Π» σχετικά με την προώθηση της ιδιωτικοποίησης των δικτύων μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας προκάλεσε μεγάλη ένταση και εκνευρισμό σε κυβερνητικά στελέχη.
Δεν εξηγείται διαφορετικά η γραπτή δήλωση έξι σειρών, την οποία εξέδωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, με την οποία επιχειρεί να διαψεύσει το ότι η κυβέρνηση σχεδιάζει την παράδοση των δικτύων σε ιδιώτες.

Συγκεκριμένα, ο Κεδίκογλου σημειώνει στην απάντησή του: «Το μόνο που προβλέπεται είναι ο ιδιοκτησιακός διαχωρισμός των δικτύων από τη ΔΕΗ, να παύσει, δηλαδή, ο ΑΔΜΗΕ να είναι θυγατρική εταιρεία της ΔΕΗ. Τα δίκτυα θα παραμείνουν υπό δημόσιο έλεγχο, όπως έχει υπογραμμίσει ο πρωθυπουργός κ. Αντώνης Σαμαράς στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης».
Όντως, ο δημόσιος έλεγχος στα δίκτυα μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας είναι μία προεκλογική δέσμευση του πρωθυπουργού, την οποία επανέλαβε και στις προγραμματικές δηλώσεις, πριν από περίπου τρεις μήνες.
Ωστόσο, ούτε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ούτε κάποιο άλλο κυβερνητικό στέλεχος δεν εξήγησε γιατί θα πρέπει να μεταβιβαστεί στο ΤΑΙΠΕΔ το σύνολο των μετοχών του ΑΔΜΗΕ. Δηλαδή στον φορέα που έχει ως βασικό και μοναδικό καθήκον να προωθήσει την πώληση ακινήτων και επιχειρήσεων που σήμερα ανήκουν στο Δημόσιο.

Εάν, λοιπόν, η κυβέρνηση ήθελε να διατηρήσει τον δημόσιο έλεγχο στα δίκτυα, θα μετέφερε τις μετοχές του ΑΔΜΗΕ είτε απευθείας στο υπουργείο Οικονομικών είτε στον ΟΔΔΗΧ κι όχι στην εταιρεία που ξεπουλά τα πάντα.

Με άλλα λόγια, οι δηλώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου έχουν άρωμα… παλαιότερων μικροκομματικών χειρισμών: Διαψεύδουμε σήμερα κάτι που σχεδιάζεται να υλοποιηθεί αύριο!

Σε κάθε περίπτωση, η ιδιωτικοποίηση των δικτύων (ηλεκτρισμού, νερού κ.λπ.) θα οδηγήσει στην πλήρη απώλεια ελέγχου στις αγορές και σε φαινόμενα αισχρής κερδοσκοπίας. Ακριβώς εκεί που οδηγούν οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές!