Χάθηκε η λίστα με τους πλούσιους που δεν έχουν πληρώσει ευρώ τσακιστό στο Δημόσιο, ενώ εντοπίζονται με ψηφιακή ακρίβεια οι πένητες, οι εξαθλιωμένοι, οι άνεργοι και οι συνταξιούχοι των 300 ευρώ…

Χάθηκε η λίστα με τους πλούσιους που δεν έχουν πληρώσει ευρώ τσακιστό στο Δημόσιο, ενώ εντοπίζονται με ψηφιακή ακρίβεια οι πένητες, οι εξαθλιωμένοι, οι άνεργοι και οι συνταξιούχοι των 300 ευρώ…

Η λίστα Λαγκάρντ μπορεί να θεωρηθεί σαν ένα ακόμα αδιάψευστο τεκμήριο της σκανδαλώδους λειτουργίας των θεσμών του κράτους. Αφηγείται με ανατριχιαστική διαύγεια ένα επιλεγμένο, αλλά συντριπτικά αντιπροσωπευτικό δείγμα της κυρίαρχης πολιτικής νοοτροπίας, η οποία βασίζεται στη συνδιαλλαγή, στο ανατολίτικο παζάρεμα, στην εγκληματική συγκάλυψη.

Πρόσφατα ήρθε στο φως της δημοσιότητας η είδηση ότι οι γαλλικές μυστικές υπηρεσίες εισέβαλαν στο διαμέρισμα του Εβρέν Φαλτσιανί, πρώην υπαλλήλου της ελβετικής τράπεζας HSBC Geneva, και απέσπασαν σε ηλεκτρονική μορφή ένα αρχείο που περιείχε και ονόματα φοροφυγάδων – ανθρώπων που πιθανόν είχαν εξάγει παράνομα από τη χώρα τους χρήματα. Αυτές οι λίστες με τα ονόματα αναφέρονταν σε πολίτες διαφόρων χωρών, μεταξύ των οποίων η Γαλλία, η Γερμανία, η Ισπανία, η Ιταλία και η Ελλάδα.

Λέγεται ότι επειδή αυτή η λίστα αποτέλεσε προϊόν υποκλοπής, τα ενδιαφερόμενα κράτη έδρασαν με μυστικότητα και αποτελεσματικά. Η Γαλλία κράτησε τη λίστα που αφορούσε τους δικούς της πολίτες και η αρμόδια υπηρεσία του υπουργείου Οικονομικών της χώρας διαβίβασε επίσημα – όπως επεσήμανε ο οικονομικός εισαγγελέας Γρηγόρης Πεπόνης – στην Ελλάδα και στα άλλα κράτη τις αντίστοιχες λίστες. Το αποτέλεσμα ήταν ότι όλοι οι κρατικοί μηχανισμοί των χωρών, πλην της Ελλάδας, έδρασαν αστραπιαία και αποτελεσματικά: εξέτασαν προσεκτικά τις λίστες, εξαίρεσαν όλα εκείνα τα πρόσωπα που δικαιολογούσαν τις οικονομικές τους δραστηριότητες – δεν ήταν όλοι ένοχοι – και κάλεσαν έναν έναν τους υπόλοιπους που δεν φαινόταν να δικαιολογούν τα κατατεθέντα ποσά στις φορολογικές τους δηλώσεις και τους φορολόγησαν με 30% – 40% στο σύνολο των καταθέσεών τους.
Η δραστηριότητα αυτή των αρμοδίων υπηρεσιών δεν αποτέλεσε αντικείμενο είδησης για τις αντίστοιχες κοινωνίες. Αντιμετωπίστηκε σαν μια υπόθεση ρουτίνας, από την οποία τα αντίστοιχα κράτη που τη διαχειρίστηκαν προσέθεσαν μερικά δισ. ευρώ στα δημόσια ταμεία τους. Παντού έγινε έτσι – εκτός της Ελλάδας. Στη χώρα μας η λίστα δυστυχώς… χάθηκε! «Τι να κάνουμε, χάθηκε!» απάντησε ο πρώην υπουργός Οικονομικών κύριο Παπακωνσταντίνου!

Πώς χάθηκε μια τόσο ενδιαφέρουσα και σημαντική λίστα, κανείς από τους εμπλεκομένους δεν ξέρει… Το παράδοξο γι’ αυτήν τη λίστα, η οποία παραδιδόταν αρμοδίως – αναρμοδίως από χέρι σε χέρι, είναι ότι κανείς δεν ήξερε γιατί την έλαβε, κανείς δεν ήξερε τι να την κάνει και κυρίως κανείς δεν γνώριζε ποια ονόματα περιείχε… Αν αυτή η ιστορία με τις δικαιολογίες αφορούσε μαθητές νηπιαγωγείου, επιεικώς η δασκάλα τους έπρεπε να τεθεί σε άμεση διαθεσιμότητα. Ωστόσο, οι νηπιακές αυτές αιτιάσεις που διατυπώνονται από υπουργούς, αρχηγούς κομμάτων, υπεύθυνους κρατικούς λειτουργούς στον ελληνικό λαό, εν μέσω βαρύτατης και βαθύτατης κρίσης, στοιχειοθετούν ύψιστη ύβρη κατά της Δημοκρατίας και των θεσμών της.

Ποιος Έλληνας πολίτης, όσο καλοπροαίρετος ή αφελής κι αν είναι, μπορεί να πιστέψει τον κύριο Παπακωνσταντίνου ότι… έχασε τη λίστα με τα ονόματα πλούσιων και επώνυμων εν δυνάμει φοροφυγάδων – γιατί το τονίζουμε, η λίστα είναι υπό εξέταση και όποιος συμπεριλαμβάνεται σε αυτή δεν είναι ένοχος φοροδιαφυγής μέχρι να διασταυρωθούν τα φορολογικά του δεδομένα.

Ποιος Έλληνας φορολογούμενος – τρεις και τέσσερις φορές, και πέντε και ξανά από την αρχή, μια και δυο και τρεις και δεκατρείς φορές – μπορεί να πιστέψει τον κύριο Παπακωνσταντίνου και να δεχτεί τη θρασύτατη αιτιολογία: «Τι να κάνουμε, βρε παιδιά! Χάθηκε…». Ποια χάθηκε; Η λίστα με τους πλούσιους που δεν έχουν πληρώσει ευρώ τσακιστό στο Δημόσιο, ενώ εντοπίζονται με ψηφιακή ακρίβεια οι πένητες, οι εξαθλιωμένοι, οι άνεργοι, οι συντάξεις των 300 ευρώ, το άφαντο εισόδημα των εργατών και υπαλλήλων; Οι μισθοί καρατομήθηκαν αμέτρητες φορές και απειλούνται ξανά και ξανά με την πρώτη ευκαιρία. Ποιος Έλληνας πιστεύει ότι ο κύριος Βενιζέλος αντιστάθηκε στον πειρασμό να ρίξει μια ματιά στα ονόματα; Ποιος Έλληνας πιστεύει ότι για αυτή τη λίστα δεν είχε ενημερωθεί ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου από τον Παπακωνσταντίνου; Ποιος Έλληνας πιστεύει ότι δεν έχει πέσει θύμα τεράστιας απάτης από το κομματικό κράτος, που ωστόσο εκπροσωπείται από συγκεκριμένα πρόσωπα, τα οποία διαπράττουν συγκεκριμένα εγκλήματα!