Άμεσους και μακροπρόθεσμους στόχους επιχειρεί να συνδυάσει το ΚΚΕ στις παρεμβάσεις του εν όψει της επικείμενης κατάθεσης και ψήφισης στη Βουλή του – «σφαγιαστικού» για τα εργατικά και λαϊκά στρώματα – πακέτου των μέτρων για τη διετία 2013 – 2014.

Άμεσους και μακροπρόθεσμους στόχους επιχειρεί να συνδυάσει το ΚΚΕ στις παρεμβάσεις του εν όψει της επικείμενης κατάθεσης και ψήφισης στη Βουλή του – «σφαγιαστικού» για τα εργατικά και λαϊκά στρώματα – πακέτου των μέτρων για τη διετία 2013 – 2014.

Έτσι, ναι μεν συντονίζεται με το γενικότερο «αντιμνημονιακό» αίτημα της καταψήφισης των μέτρων που εκφράζουν και άλλοι πολιτικοί χώροι, πλην όμως επιχειρεί να βάλει τη δική του σφραγίδα: η ηγεσία καλεί στην καταψήφιση, δηλαδή σε μια ευρεία λαϊκή συσπείρωση γύρω από το αίτημα για καταψήφιση, με σκοπό να πιεστεί η κυβερνητική πλειοψηφία, εφόσον… ρωγμές υπάρχουν, ταυτόχρονα όμως  σημειώνει ότι  αυτό μόνο δεν αρκεί.

Το ΚΚΕ θέτει στο τραπέζι το δικό του πλαίσιο, καθώς εκτιμά ότι μόνο τότε η καταψήφιση θα είναι «πραγματική», όπως υπογράμμισε η Αλέκα Παπαρήγα, η οποία στην αρχή της εβδομάδας απηύθυνε την προειδοποίηση ότι ακόμη κι αν τα μέτρα καταψηφιστούν θα ακολουθήσει ο εκβιασμός με τη μη καταβολή της δόσης.

«Αποδέσμευση»

Για να μην πιάσει τόπο ο πιθανός εκβιασμός, ο Περισσός καλεί ουσιαστικά στη συσπείρωση γύρω από το πλαίσιο του ΚΚΕ για «αποδέσμευση από την Ε.Ε., μονομερή διαγραφή του χρέους και κοινωνικοποίηση των επιχειρήσεων», ζητώντας επιπλέον η επερχόμενη ψηφοφορία στη Βουλή και η λαϊκή αντίδραση ει δυνατόν υπ’ αυτό το πλαίσιο να αποτελέσει την απαρχή της λαϊκής αντεπίθεσης για ριζική ανατροπή. Για την τελευταία, άλλωστε, το ΚΚΕ επισημαίνει ότι δεν θα έρθει από τα πάνω με τεχνητές αναδιατάξεις ή έστω μέσω εκλογών. «Ο αγώνας πρέπει να είναι συνεχής και κλιμακούμενος, με πρώτο βήμα τις απεργιακές κινητοποιήσεις» είναι το μήνυμα που εκπέμπει η ηγεσία.

Με άλλα λόγια, το ΚΚΕ προεκτείνοντας τη θεώρησή του στο «μετά» (την ψήφιση ή καταψήφιση των μέτρων), επιχειρεί να καλλιεργήσει τις προϋποθέσεις για «κεφαλαιοποίηση» τμήματος της λαϊκής δυσαρέσκειας που αναμένεται να κορυφωθεί τις επόμενες μέρες, έχοντας το βλέμμα και στον ΣΥΡΙΖΑ και τη δική του αντίστοιχη προσπάθεια να είναι εκείνος ο βασικός εκφραστής της κοινωνικής οργής. Ειδικότερα, οι παρεμβάσεις του ΚΚΕ για τα μέτρα περιέχουν κατά κανόνα αιχμές και για τον ΣΥΡΙΖΑ: «Όσοι επιμένουν μόνο στην καταψήφιση και μετά βλέπουμε ή εναποθέτουν τα πάντα μόνο σε μία αλλαγή μέσω μιας εκλογικής διαδικασίας, αυτό που θα κάνουν δεν είναι τίποτε άλλο παρά να επιμηκύνουν και να κάνουν ακόμα χειρότερα τα βάσανα του λαού» σημείωσε τις προάλλες η Αλέκα.

«Ηλεκτρονικός φραξιονισμός»

Όμως την ώρα που το ΚΚΕ επιχειρεί να πείσει ότι μονόδρομος είναι η λαϊκή αντεπίθεση, όπως το ίδιο την αντιλαμβάνεται, στο παρασκήνιο υποβόσκει η μάχη με «εσωτερικούς» και εξωτερικούς εχθρούς για τα ζητήματα της πολιτικής τακτικής και της στρατηγικής.

Με αφορμή ανυπόγραφο κείμενο του «Βήματος», που παρουσιάζει δισέλιδο άρθρο γραμμής («Ριζοσπάστης», 21.10) του μέλους του Π.Γ. Γιώργου Μαρίνου ως το «νέο ιδεολογικό μανιφέστο του ΚΚΕ», το οποίο προκάλεσε ανεπίσημη αντίδραση αρχικά μέσα από σχολιασμό στον «Ριζοσπάστη», αναδεικνύεται ένας βασικός πονοκέφαλος που απασχολεί εδώ και λίγο καιρό το ΚΚΕ: ο ηλεκτρονικός φραξιονισμός.

Το στέλεχος του Π.Γ. απαντώντας μέσω του «Ριζοσπάστη» σε όσους προσπαθούν να διαστρεβλώσουν την πραγματικότητα παρουσιάζοντας τη συνηθισμένη αρθρογραφία των κομματικών στελεχών πάνω σε ζητήματα ιδεολογίας και στρατηγικής, στρέφει τα βέλη του συλλήβδην τόσο στα «αστικά ΜΜΕ» όσο και στους διάφορους φορείς του «οπορτουνισμού και του ηλεκτρονικού φραξιονισμού» που αρπάζουν τη σκυτάλη για να πραγματοποιήσουν τις αντι-ΚΚΕ επιθέσεις τους.

Σύμφωνα με τον Γ. Μαρίνο, το κείμενο «από άλλους ως παρουσιάστηκε ως νέα ‘‘πλατφόρμα’’ κι από άλλους ως ‘‘αυθαίρετη υπέρβαση συνεδριακών αποφάσεων’’ και απόπειρα ακύρωσης των άμεσων στόχων πάλης». Η ερμηνεία του στελέχους του ΚΚΕ είναι ότι «οι αντίπαλοι του ΚΚΕ», απολογητές του καπιταλισμού και οπορτουνιστές, επιδιώκουν να χτυπήσουν το κόμμα παραμονές του 19ου Συνεδρίου (στις αρχές του 2013).

Ουσιαστικά, το στέλεχος του Π.Γ., με αφορμή το κείμενο του «Βήματος», δείχνει να δράττεται της ευκαιρίας να απαντήσει στην κριτική που κατά βάση διατυπώνεται από πρώην μέλη, ενδεχομένως και από τμήμα της βάσης του κόμματος. Κριτική, σύμφωνα με την οποία το ΚΚΕ έχει διολισθήσει από τις προγραμματικές του θέσεις όπως αυτές αποτυπώνονται στην απόφαση του 15ου συνεδρίου, τόσο όσον αφορά το ζήτημα των συμμαχιών όσο και ως προς τη γενικότερη θεώρηση ζητημάτων θεωρίας και πολιτικής τακτικής.