Στην περίπτωση της λίστας Λαγκάρντ αποδείχθηκε ότι μια κωμωδία, όταν παίζεται συστηματικά, καταντά να γίνει πραγματικότητα.

Στην περίπτωση της λίστας Λαγκάρντ αποδείχθηκε ότι μια κωμωδία, όταν παίζεται συστηματικά, καταντά να γίνει πραγματικότητα. Από τη στιγμή που πριν από δύο χρόνια η τότε υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας, σε μια αναπάντεχη προσφορά, έδωσε στα χέρια του Έλληνα ομολόγου της ένα ηλεκτρονικό αρχείο με 1.990 ονόματα Ελλήνων καταθετών στην τράπεζα HSBC στην Ελβετία, εκτυλίσσεται μια απίστευτη ιστορία, με τις υπουργάρες μας και τα αρμόδια στελέχη να συναγωνίζονται ποιος… δεν θα το αξιοποιήσει πρώτος!

Χάρη στην επιμονή των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, στις πολύωρες συνεδριάσεις της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας, αποδείχθηκε ότι όλοι όσοι βρίσκονταν στους πάνω ορόφους της πλατείας Συντάγματος γνώριζαν την ύπαρξη αυτής της μάλλον ανεπιθύμητης λίστας, η οποία επιπλέον είχε γίνει αντικείμενο επεξεργασίας και αξιολόγησης, χωρίς όμως κανένα έμπρακτο αποτέλεσμα.

Όλοι αυτοί σήμερα δυσκολεύονται να εξηγήσουν πειστικά για ποιον λόγο την άφησαν εγκληματικά ανεκμετάλλευτη, αποφεύγοντας επιμελώς να διεκδικήσουν τους νόμιμους φόρους υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου, που στενάζει από έλλειψη ρευστότητας και καταδιώκει με ανελέητη μανία συνταξιούχους και μισθωτούς.

Εκδηλώνοντας, αντίθετα, μια απωθητική συμπεριφορά που καταρρακώνει αυτό που περιφραστικά συνηθίσαμε να λέμε δημόσιο ήθος, «δίνουν» στεγνά ο ένας τον άλλον, σαν να είναι τίποτε ψιλοκολπατζήδες που πέφτουν σε αντιφάσεις και αλληλοκαρφώνονται.

Τα πράγματα θα είχαν πάρει προβλέψιμη τροπή, αν οι πρώην υπουργοί Γ. Παπακωνσταντίνου και Β. Βενιζέλος, όπως και οι πρώην επικεφαλής του ΣΔΟΕ Γ. Καπελέρης και Ι. Διώτης, είχαν πράξει το καθήκον τους και μεριμνούσαν να πάρει το Δημόσιο το μερτικό της φορολογητέας ύλης που είχαν τα συγκεκριμένα φυσικά και νομικά πρόσωπα στην Ελβετία.

Στη ζούλα…

Όμως αυτό ουδέποτε έγινε και τώρα ορισμένοι, όπως ο βαρύτατα εκτεθειμένος Παπακωνσταντίνου, δείχνουν να έχουν μπερδέψει τα σπαθιά με τις κούπες.

Έχοντας αποχωριστεί οριστικά την παλιά του αυταρέσκεια, ο πρώην «τσάρος», που συνέπεσε τελικά με περιπετειώδη τρόπο με τον διάδοχό του στις ημερομηνίες, ισχυρίστηκε ότι πληροφορήθηκε την ύπαρξη της λίστας «περί το καλοκαίρι» του 2010 και την παρέλαβε διά της διπλωματικής οδού τον Οκτώβρη του ίδιου έτους. (Σ.σ.: θυμίζουμε εδώ, ότι το «Π» από τον Απρίλιο ήδη έκανε λόγο για «Ελβετικό CD που καίει φοροφυγάδες», αποκαλύπτοντας ότι αφορά 2.650 μεγαλοκαταθέτες που έβγαλαν στο εξωτερικό 13 δισ. ευρώ).

Εκεί γύρω στα τέλη του 2010, σύμφωνα με όσα έχουν μέχρι στιγμής κατατεθεί στην Επιτροπή, κάλεσε τον τέως επικεφαλής της οικονομικής δίωξης Καπελέρη και του παρέδωσε μια περιορισμένη και επιλεκτική λίστα 20 προσώπων, για τα οποία ζήτησε να διερευνηθεί το οικονομικό τους προφίλ, ώστε να διαπιστωθεί αν δικαιολογούσε τις υψηλές καταθέσεις τους.

Παραδεχόμενος ότι, είτε ο ίδιος είτε άλλος για λογαριασμό του, επεξεργάστηκε τη λίστα, είπε ότι έδωσε επίσημα, αλλά… εκτός πρωτοκόλλου, τα 20 ονόματα «με τις μεγάλες καταθέσεις», και όχι ολόκληρο τον κατάλογο, επειδή φοβόταν να μην διαρρεύσει! Με τη σειρά του ο Καπελέρης, που υποστήριξε περίπου ότι η όλη διαδικασία έγινε στη ζούλα και συνωμοτικά – «ατύπως», ήταν η ακριβής έκφραση που χρησιμοποίησε –, τα παρέλαβε, διαπίστωσε ανακολουθία ανάμεσα στις καταθέσεις και τις δηλώσεις εισοδήματος και το διατύπωσε εγγράφως.

«Μου έδωσε κάποιες εκτυπωμένες σελίδες», είπε χαρακτηριστικά ο Παπακωνσταντίνου, προσθέτοντας, χωρίς περαιτέρω εξηγήσεις, «σελίδες τις οποίες δεν κράτησα»!… Είναι που… φοβόταν τις διαρροές, αλλά μικρό το κακό θα πείτε. Εδώ ο αθεόφοβος υπουργός, που αποκάλυψε ότι μετέγραψε το αρχικό CD για λόγους ασφαλείας σε ένα πιο σύγχρονο ηλεκτρονικό αρχείο («στικάκι» USB) και το έδωσε «κάπου» για εμπιστευτική φύλαξη, δήλωσε… μετά λύπης του άγνοια για το πού βρίσκεται αυτό σήμερα!…

Μπλέξιμο

Το πράγμα από δω και πέρα αρχίζει να μπλέκει ραγδαία, καθώς, όπως προέκυψε από επίμονες ερωτήσεις της βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Ζωής Κωνσταντοπούλου, ο Παπακωνσταντίνου:

◆ Ανέφερε ότι είχε ενημερώσει τον τότε πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου, ο οποίος με την επική και αγέρωχη προσταγή «προχώρα» τον ενθάρρυνε να συνεχίσει την έρευνα, η οποία, ωστόσο, ποτέ δεν φαίνεται να… άρχισε καν!…

◆  Αποκάλυψε ότι αρχές Ιανουαρίου του 2011 μαζί με τον ΓΑΠ συναντήθηκαν στο χιονισμένο Νταβός της Ελβετίας με τις διοικήσεις των τραπεζών HSBC, από την οποία είχαν στοιχεία, και UBS, αποφεύγοντας να πει κάτι παραπάνω για όσα λέχθηκαν. (Σ.σ.: ο ΣΥΡΙΖΑ ζητά τώρα να κατατεθούν όλα τα σχετικά έγγραφα).

Είναι κατόπιν (και) αυτών άξιο απορίας, όπως σημείωσαν πολλοί βουλευτές (κάποιοι κάνουν ευθέως λόγο για χοντρά ψέματα του Παπακωνσταντίνου), γιατί ο πρώην υπουργός μια τουλάχιστον φορά, στις 25 Ιανουαρίου 2011, είχε συγκαλέσει ειδική σύσκεψη με στελέχη του υπουργείου σχετικά με το πώς θα αξιοποιηθεί η επίμαχη λίστα.

O Γ. Παπακωνσταντίνου τον Μάιο του 2011 σε ερώτηση των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ Λίτσας Αμανατίδου και Π. Λαφαζάνη αρνήθηκε ότι το ΣΔΟΕ έχει οποιονδήποτε κατάλογο που να προέρχεται από εξωτερική πηγή και να περιέχει στοιχεία Ελλήνων καταθετών του εξωτερικού, και λίγο αργότερα, στις 6 Ιουνίου, εμφανίζεται να επαναλαμβάνει τα ίδια σε 11 συναδέλφους από το ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι ρωτούσαν τι ακριβώς σκόπευε να πράξει για τη διαρροή κεφαλαίων στο εξωτερικό και την ενίσχυση της συνεργασίας με τις ελβετικές αρχές.

Όλα δείχνουν ότι ο φάκελος της έρευνας των οικονομικών εισαγγελέων, όπου οι Καπελέρης και Διώτης άδειασαν την πολιτική ηγεσία, αργά ή γρήγορα θα έλθει στη Βουλή προκειμένου να αποφασιστεί αν θα συσταθεί Εξεταστική Επιτροπή.

Στο μεταξύ ο ΓΑΠ, που περιοδεύει στον πλανήτη, χαρακτήρισε την περασμένη βδομάδα «ανυπόστατο» το σενάριο σύνδεσής  του με τη λίστα Λαγκάρντ και το απέδωσε στην «επιδίωξη πολιτικών εντυπώσεων και μικροκομματική εκμετάλλευση». Η Επιτροπή πάντως απέρριψε αίτημα του ΣΥΡΙΖΑ να κληθεί μαζί με τους υπηρεσιακούς παράγοντες να καταθέσει.

Ο δε πρώην υφυπουργός Οικονομικών Φ. Σαχινίδης, αρμόδιος για τα έσοδα, που κατέθεσε προχθές στην Επιτροπή της Βουλής, όπου σήμερα περιμένουν τον Γ. Στουρνάρα, κινήθηκε στη γραμμή «δεν ξέρω, δεν είδα, δεν άκουσα». Και, υπό την προστατευτική ομπρέλα του προέδρου της Επιτροπής Αν. Νεράντζη, που συνεχίζει το άθλιο βιολί του, συνέχισε να σφυρίζει αδιάφορα, ακόμα κι όταν η Ζωή Κωνσταντοπούλου, η οποία θύμισε δημοσίευμα του «Π», σύμφωνα με το οποίο το Δημόσιο θα πλήρωνε 7,5 εκατ. ευρώ για να αγοράσει την ελβετική λίστα, παρατήρησε ότι στη δική του θητεία αυξήθηκαν κατά 10 εκατ. ευρώ οι απόρρητες δαπάνες.

Για ποιον λόγο άραγε; Ο συνήθως λαλίστατος Σαχινίδης οχυρώθηκε πίσω από μια ευανάγνωστη σιωπή…