Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.
Όταν η Ελλάδα ζούσε στον αστερισμό του σοσιαλιστικού οράματος, οι προοδευτικές δυνάμεις της χώρας καταδίκασαν μια ταινία σαμποτάροντας την προβολή της.
Όταν η Ελλάδα ζούσε στον αστερισμό του σοσιαλιστικού οράματος, οι προοδευτικές δυνάμεις της χώρας καταδίκασαν μια ταινία σαμποτάροντας την προβολή της. Ήταν η «Ελένη» του Νίκου Γκατζογιάννη, μια αντιδραστική ταινία για το παιδομάζωμα, για την οποία ξέσπασε «δημοκρατικός» σάλος, μέχρι να τη στείλουμε στο πυρ το εξώτερον.
Φυσικά, κανένας από τους προοδευτικούς διανοούμενους του 1985 δεν σκέφτηκε ότι έκανε αριστερή λογοκρισία. Ούτε ότι οι «δημοκρατικές απειλές» του τον τοποθετούσαν στην ίδια γραφική μοίρα με τις μαυροντυμένες θεούσες που ξέσκισαν το πανί κεντρικού σινεμά μπουκάροντας σαν μαινάδες στην προβολή του «Τελευταίου πειρασμού» του Σκορσέζε (1988).
Όταν ο σοσιαλιστής υπουργός Πολιτισμού του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος έβαζε χέρι στην έκθεση «Outlook» (2003) κατεβάζοντας «βλάσφημους» πίνακες, για να τα έχει καλά με το εκκλησίασμα της εκλογικής του περιφέρειας, προφανώς δεν σκέφτηκε επίσης ότι άνοιγε θεσμικά τον δρόμο σε κάθε αφηνιασμένο παπά να ποδοπατάει αφίσες κάτω απ’ τα ράσα του και σε κάθε κομπλεξικό νταή της Χρυσής Αυγής να αποκαλεί τους καλλιτέχνες «αλβανικές κωλοτρυπίδες».
Γιατί στις μέρες μας, έκτος απ’ τις ξεσαλωμένες γριές, έχουμε και τους ανεκδιήγητους Παναγιώταρους να αποφαίνονται περί Τέχνης. Όμως λογοκρισία καλή και κακή δεν υπάρχει. Η λογοκρισία είναι μία, εξ ορισμού αντιδραστική από όπου κι αν προέρχεται. Το να απαγορεύεις με εισαγγελική παραγγελία τη «Φιλοσοφία του μπουντουάρ» του Μαρκήσιου ντε Σαντ είναι το ίδιο φασιστικό με το να απαγορεύεις σε κάποιον να διαβάσει το «Ο αγών μου» του Χίτλερ. Μόνο μια διαδικασία κοινωνικών επιλογών υπάρχει που, αργά ή γρήγορα, ξεκαθαρίζει την ήρα από το στάρι.
Φυσικά, όλα αυτά δεν συμβαίνουν μόνο στη χώρα μας. Το «Corpus Christi», για παράδειγμα, ξεσήκωσε θύελλα στη Νέα Υόρκη (1998), με απειλές και ύβρεις εκκεντρικών καθολικών έξω απ’ το θέατρο. Αντιδράσεις είχαμε και στο Τέξας, στην Αυστραλία, στο «Fringe» του Εδιμβούργου, ενώ στο Λονδίνο εκδόθηκε φετφάς από φανατικούς μουσουλμάνους κατά της ζωής του συγγραφέα Τέρενς ΜακΝάλι. Μια διαφορά μας από εκείνες τις χώρες είναι ότι εδώ, εκτός από τους μικρόνοες θρησκόληπτους, έχουμε μια σέκτα μπρατσωμένων νταήδων, που σπεκουλάρουν επικοινωνιακά προς άγραν ψήφων. Και ότι οι αρχές μας τους κοιτούν με μάτι πλάνο να απειλούν ζωές και περιουσίες.
ΥΓ.: Αλήθεια, τι έκανε ο «προοδευτικός» δήμαρχός μας κ. Καμίνης, εκτός από το να εκδίδει ανακοινώσεις περί σκοταδισμού; Διότι ο δήμαρχος του Παρισιού έκανε μήνυση εναντίον «όσων με τις πράξεις τους υποβάθμισαν τον δημόσιο βίο» εισβάλλοντας στο «Theatre de la Ville» για να σταματήσουν την παράσταση «Περί της έννοιας του προσώπου του Υιού του Θεού» του Ρομέο Καστελούτσι.
Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.
Το topontiki.gr σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά υβριστικά σχόλια και διαφημίσεις. Οι χρήστες που παραβιάζουν τους κανόνες συμπεριφοράς θα αποκλείονται. Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών.