Έχει αυτό που λέμε «όλο το πακέτο». Και φέτος είναι η χρονιά της.

Έχει αυτό που λέμε «όλο το πακέτο». Και φέτος είναι η χρονιά της. Με τον πολυπόθητο ρόλο στην περίφημη «Οδύσσεια» του Ρόμπερτ Ουίλσον, στο Εθνικό Θέατρο, και με τον μονόλογο στο θέατρο «Κάππα», μια θεατρική διασκευή του αριστουργήματος της Οριάνας Φαλάτσι «Γράμμα σε ένα παιδί που δεν γεννήθηκε ποτέ», που ξεκίνησε πέρυσι στη Θεσσαλονίκη με sold out τριήμερα επί ενάμιση μήνα. Η Ζέτα Δούκα είναι κορίτσι με τσαγανό, που της αρέσει να δοκιμάζει και να δοκιμάζεται. Το ’χει αποδείξει αποτινάζοντας χωρίς πολλά λόγια από πάνω της το στερεότυπο της ωραίας ξανθιάς, που έγινε διάσημη από τη σχέση της με τον Νίκο Καρβέλα. Γιατί η γνωστή, κυρίως από την τηλεόραση, ηθοποιός δεν μένει στα λόγια. Περνάει στα έργα.

Πώς ήταν να συνεργάζεσαι με τον Ρόμπερτ Ουίλσον;
Έχω δουλέψει και με τον Πέτερ Στάιν στην «Πενθεσίλεια» και με τον Πίτερ Χολ σε σεμινάρια στο Λονδίνο. Καθένας έχει δικό του τρόπο να προσεγγίζει το θέατρο. Ο Μπομπ Ουίλσον ήρθε με πολύ σαφή στόχο και εικόνα για το τι ήθελε να κάνει από την πρώτη μέρα.

Οι αρνητικές κριτικές που πήρε η παράσταση σε απασχόλησαν;
Δεν θα ήθελα να αναφερθώ. Ο καθένας έχει τη γνώμη του. Για μένα είναι σημαντικό που συμμετέχω σε αυτό το άρτιο εικαστικά θεατρικό φαινόμενο, το οποίο όλοι υπηρετήσαμε με πάθος.

Πάντα εμπιστεύεσαι τους σκηνοθέτες σου;
Έχω τη δική μου γνώμη, αλλά τα δοκιμάζω όλα. Μπορώ ακόμα και να κρεμαστώ από ένα σκοινί στη μέση της σκηνής. Είμαι ανοιχτή και εμπιστεύομαι τους ανθρώπους. Οτιδήποτε έχεις προαποφασίσει, τελικά βάζει εμπόδια στον ίδιο τον εαυτό σου.

Το ’χεις αποδείξει αυτό κάνοντας πολλές και διαφορετικές επιλογές. Όπως τώρα με την παράσταση «Γράμμα σε ένα παιδί». Πώς αποφάσισες να αναμετρηθείς μόνη στη σκηνή με ένα εμβληματικό μη θεατρικό κείμενο της Οριάνας Φαλάτσι;
Όταν πέρυσι ο σκηνοθέτης Μάνος Πετούσης μου έδωσε να διαβάσω τη θεατρική διασκευή του βιβλίου από τη Μάρω Μπουρδάκου, είπα ότι, αν δεν παίξω σ’ αυτήν την παράσταση, θα έχω κάνει το μεγαλύτερο λάθος της ζωής μου. Πρόκειται για ένα συγκλονιστικό έργο, με εξαιρετική κορύφωση, που βάζει το μαχαίρι στο κόκαλο. Με αφορμή την ιστορία μιας εγκυμονούσας και τον διάλογο που έχει με το αγέννητο παιδί της, προκύπτει μια κατάθεση αλήθειας μοναδικής. Το έργο μιλάει για την κοινωνική ανισότητα, τη βία, τη θρησκεία, την οικογένεια, για το τι σημαίνει αγάπη. Είναι ένα κείμενο πολύ επίκαιρο και συγκινητικό.

Σου αρέσει να τολμάς. Όπως με τον ρόλο της τρανσέξουαλ σε σίριαλ του Παπακαλιάτη.
Προσπαθώ να κάνω τη δουλειά μου με ευρύτητα και να δοκιμάζω διαφορετικά πράγματα. Η τηλεόραση είναι μέσα στη δουλειά μου και καμιά τηλεοπτική επιλογή μου δεν ήταν κακή ή ερχόταν σε αντίθεση με ό,τι έκανα στο θέατρο. Είναι έτσι ο χαρακτήρας μου. Ακόμα και διαφήμιση να κάνω, θα την κάνω όσο πιο σοβαρά γίνεται. Δεν έχω κάνει ποτέ στη ζωή μου εκπτώσεις και ξεπέτα.

Σύμφωνοι. Δεν φοβάσαι όμως κάποια ρίσκα;
Όχι, όταν υπάρχουν οι προϋποθέσεις και τα πράγματα γίνονται υπό κάποιους όρους. Μου αρέσει να δοκιμάζω. Ήμουν ανέκαθεν ανοιχτή σε προκλήσεις.

Όπως τότε που ομολόγησες δημόσια ότι ήσουν ανορεξική;
Το δύσκολο δεν ήταν να το πω, αλλά να κάνω κάτι γι’ αυτό. Βλέπεις, στην Ελλάδα όλοι μιλάμε πολύ και κάνουμε λίγα. Έφτιαξα, λοιπόν, την «Ανάσα», μια πρότυπη μονάδα βραβευμένη από την Ευρώπη, με χρήματα από το ΕΣΠΑ για τον πρώτο χρόνο λειτουργίας, με πολλές περικοπές σήμερα και προβλήματα, αλλά το παλεύουμε.

Το πρόβλημα των διατροφικών διαταραχών έχει αυξηθεί στη χώρα μας;
Επίσημα στατιστικά στοιχεία δεν υπήρχαν ώστε να κάνουμε συγκρίσεις, γι’ αυτό τώρα ξεκινάμε ένα πρόγραμμα έρευνας και καταγραφής. Έρχονται σε μας ακόμα και έφηβοι 11 ετών. Νομίζω ότι στη χώρα μας το ταμπού έχει σπάσει. Πολύς κόσμος ήταν έτοιμος να παραδεχτεί το πρόβλημα, αλλά δεν είχε πού τα αποταθεί.

Εκτός από την «Ανάσα», κατάφερες και κάτι άλλο, ίσως ακόμα πιο δύσκολο σε προσωπικό επίπεδο. Να ανατρέψεις το στερεότυπο της ξανθιάς, που έπαιξε στη «Μάλα» και έγινε το κορίτσι του Νίκου Καρβέλα.
Τα κλισέ που έχουν περάσει στη συνείδηση του κόσμου δεν μπορούν ποτέ να ανατραπούν εκατό τοις εκατό. Υπάρχουν πάντα τα στερεότυπα, ακόμα κι αν κάνεις παπάδες που έρχονται σε αντίθεση σε μια εικόνα.

Δεν έχεις την εντύπωση ότι τα έχεις ανατρέψει;
Δεν είχα και τότε, στα πρώτα μου βήματα, την εντύπωση πως κάποιος θα μου χαριστεί.

Φαντάζομαι ότι η «Μάλα» σου άνοιξε κάποιες πόρτες.
Ήδη είχα κάνει 3 χρόνια θέατρο και κάποια πράγματα στην τηλεόραση. Στη «Μάλα» πέρασα από οντισιόν για να πάρω έναν ρολάκο. Η σχέση με τον Καρβέλα, η οποία προέκυψε μέσα από την παράσταση, έκανε το πρόσωπό μου γνωστό. Όμως μετά προσπάθησα πάρα πολύ για να κάνω κάποια πράγματα. Ξέρεις σε πόσες θεατρικές οντισιόν έχω πάει; Μπορεί και σε πενήντα. Κάθε 6 μήνες πήγαινα με το βιογραφικό μου στο χέρι και χτυπούσα τις πόρτες στις εταιρείες παραγωγής. Πώς αλλιώς; Δεν σε περιμένει κανένας με ανοιχτές αγκαλιές να περάσεις…

Τελικά σε βοήθησε ή σε δυσκόλεψε αυτή η σχέση;
Κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις. Θα μπορούσε να μου κάνει κακό αν το διαχειριζόμουν άσκημα. Όμως δεν μίλησα ποτέ για τίποτα που δεν αφορούσε αποκλειστικά τη δουλειά μου. Είναι κάτι που όφειλα να κάνω εφόσον έπαιρνα την ιδιότητά μου ως ηθοποιού στα σοβαρά. Ακόμα κι αν κάποια πράγματα σου ξεφεύγουν ή δεν μπορείς να κάνεις διαφορετικά, αν έχεις μια στάση προσανατολισμένη στον στόχο και το όραμά σου, αργά ή γρήγορα τα πράγματα πάνε εκεί που θέλεις.

Μου δίνεις την εντύπωση ότι έχεις περάσει πολλά στη ζωή σου και έχεις επιβιώσει.
Άλλοι έχουν περάσει δυσκολότερα. Δεν είχα μια ρόδινη ζωή, ούτε οι ευκολίες με περίμεναν στη γωνία. Τη ζωή μου την έχω φτιάξει μόνη μου, με τη βοήθεια των δικών μου ανθρώπων. Νομίζω ότι και τη μοίρα μου την προκαλώ μόνη μου, ψάχνοντας τον δρόμο που θέλω να τραβήξω.

Είσαι άνθρωπος της σκληρής προσπάθειας;
Ναι, μου αρέσει να δουλεύω πολύ. Είναι ο μόνος τρόπος για να πετύχεις κάποια πράγματα. Γι’ αυτό στενοχωριέμαι όταν ακούω κυρίως από τους νέους ανθρώπους, που δεν έχουν δουλέψει ακόμα, να λένε ότι δεν βρίσκουν δουλειές. Πάντα υπάρχουν δουλειές. Ο άνθρωπος που θέλει να προχωρήσει, θα το κάνει όσα εμπόδια και να βρει.

Υπάρχει όμως τεράστια ανεργία, και στον χώρο σας ακόμα περισσότερη.
Ποιος δεν το ξέρει αυτό; Όποιος όμως θέλει να δουλέψει, θα δουλέψει. Το ’χω ζήσει στο πετσί μου αυτό. Σκέψου μόνο ότι οι άνθρωποι έχουν επιβιώσει σε πιο δύσκολες καταστάσεις από αυτές που περνάμε εμείς σήμερα. Σε άλλες εποχές.

Ακόμα κι αν δεν το βάζουμε κάτω, δεν μπορεί να μη μας επηρεάζει αυτό που συμβαίνει γύρω μας. Εσύ πώς το αντιμετωπίζεις;
Ζω, εργάζομαι, υπάρχω στην Ελλάδα του σήμερα, στον κόσμο του σήμερα, γιατί και έξω που ταξιδεύω ή έχω φίλους βλέπω ότι οι άνθρωποι έχουν πολλά προβλήματα. Αν οι δυσκολίες της σύγχρονης πραγματικότητας χρησιμοποιηθούν σαν όχημα αυτογνωσίας και αυτοκριτικής, θα βρούμε τον τρόπο να προχωρήσουμε παρακάτω.

Και πρακτικά; Πώς επιβιώνεις μέσα στην κρίση;
Ζω από τα έτοιμα. Έχω δουλέψει καλά τα τελευταία 5 χρόνια, έχω βγάλει κάποια χρήματα, τα οποία φυσικά λιγοστεύουν. Έχω να πληρωθώ σοβαρά εδώ και ενάμιση χρόνο. Όμως έχω κάνει συνετή ζωή, χωρίς σπατάλες και αγορές. Επίσης, είμαι από τους πολύ τυχερούς ανθρώπους, που δεν έχουν κανένα δάνειο, ούτε σπίτι στο όνομά τους. Ζω στο νοίκι. Δεν είχα ποτέ την ανάγκη να αποκτήσω δικό μου σπίτι ή, αν θες, δεν μπορούσα να αποκτήσω το σπίτι που θα ήθελα χωρίς να ζητήσω δάνειο. Με έπιανε πανικός στην ιδέα ότι, βρέξει – χιονίσει, θα έπρεπε να είμαι σε θέση να πληρώνω.

Σε βοηθάει κανείς; Η οικογένειά σου, ας πούμε.
Όχι, είμαι μόνη μου, αυτάρκης. Έχω μειώσει τα αναλώσιμά μου, πήρα μικρότερο αυτοκίνητο, πέτυχα μείωση στο ενοίκιό μου, αγοράζω μόνο πράγματα που μου αρέσουν αλλά είναι ταυτόχρονα και χρηστικά. Είναι έξω από τη λογική μου οτιδήποτε άλλο πλέον.

Πατάς γερά στη γη, αλλά είσαι και «φευγάτη». Δημιουργείς και σε άλλους αυτήν την εντύπωση; Ότι, δηλαδή, είσαι εδώ, αλλά μπορεί και να εξαφανιστείς ανά πάσα στιγμή;
Όταν κάτι δεν με γεμίζει ή δεν το κάνω κέφι – μου αρέσει πολύ αυτή η λέξη – φεύγω, ναι. Όχι όμως χωρίς να το παλέψω μέχρι τέλους. Ποτέ δεν τσαλαβουτούσα σε κάτι, ούτε τα παρατούσα εύκολα. Ό,τι αξίζει, θέλει κόπο και εμένα δεν μου ήρθε τίποτα εύκολα. Για να τα αντιληφθείς, όμως, όλα αυτά, πρέπει να γνωρίσεις τον εαυτό σου κι αυτό είναι επώδυνο. Έχω περάσει δυσκολίες, αλλά δεν μου αρέσει να δραματοποιώ καταστάσεις.

Την ηθοποιία θα την άλλαζες ή εκεί είναι πλέον ο δρόμος σου;
Προς το παρόν με γεμίζει. Αν δεν θα μπορούσα να κάνω αυτήν τη δουλειά στον βαθμό που θα ήθελα, πιστεύω ότι δεν έχω χάσει την ικανότητά μου να αλλάξω τη ζωή μου ακόμα μια φορά.

Κάτι για το τέλος, με αφορμή τη νέα σου παράσταση. Νιώθεις επιθυμία να κάνεις ένα παιδί;
Είναι ένα τεράστιο θέμα για μένα, και όχι βάσει προγράμματος, όπως συμβαίνει συνήθως. Χρειάζεσαι τις κατάλληλες προϋποθέσεις και συνθήκες. Δεν μου έχει δημιουργηθεί μέχρι στιγμής η ανάγκη. Αλλά δεν το αποκλείω.

Έχεις σκεφτεί ποτέ να υιοθετήσεις;
Το σκέφτομαι πάντα. Γιατί θεωρώ ως την ύψιστη πράξη αγάπης και αλληλεγγύης να αλλάξεις τη μοίρα ενός ανθρώπου χωρίς καμιά προοπτική.

INFO  «Γράμμα σε ένα παιδί». Πρεμιέρα 20 Νοεμβρίου.  Κάθε Δευτέρα και Τρίτη, για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων. Θέατρο «Κάππα», Κυψέλης 2, τηλ.: 210 8831068.