Συμπόσιο διεξάγεται αυτές τις μέρες στην Αθήνα για τον φιλόσοφο Κώστα Αξελό. Όλα καλά και μπράβο. Όμως ο τίτλος – και αυτής – της πνευματικής εκδήλωσης ήταν, με το συμπάθιο, άλλη μία νεφελο-μπαλαφάρα: «Αναστοχασμοί για τον Αξελό».

Συμπόσιο διεξάγεται αυτές τις μέρες στην Αθήνα για τον φιλόσοφο Κώστα Αξελό. Όλα καλά και μπράβο. Όμως ο τίτλος – και αυτής – της πνευματικής εκδήλωσης ήταν, με το συμπάθιο, άλλη μία νεφελο-μπαλαφάρα: «Αναστοχασμοί για τον Αξελό».
Μας έχει κουράσει αφάνταστα ο «αναστοχασμός». Είναι γελοία, πλέον, η κατάχρηση του βαρύγδουπου όρου, ιδίως – δεν μιλάω για τη συγκεκριμένη εκδήλωση – από μερίδα της πανεπιστημιακής κοινότητας που, όταν δεν έχει κάτι αληθινά καινούργιο να πει, πακετάρει τα πασίγνωστα. Και τα σερβίρει ξανά μανά… «αναστοχαζόμενη».
Ο «αναστοχασμός» είναι η καραμέλα των (με την παλιά – κακή – έννοια…) «κουλτουριάρηδων». Ξεκίνησε από τις ανθρωπιστικές επιστήμες, πέρασε στις θετικές, στην πολιτική, ακόμη και στη θρησκεία. Και φυσικά – μη βγάζουμε την ουρά μας απέξω – στην παραπαίουσα δημοσιογραφία.
«Αναστοχασμός της λευτεριάς» ήταν ο πρωτοσέλιδος τίτλος τοπικής εφημερίδας της Μυτιλήνης για τριήμερες εκδηλώσεις με αφορμή τα 100 χρόνια από την ενσωμάτωση της Λέσβου στην Ελλάδα.
«Religio ίσον αναστοχασμός ή “δεσμός” με το θείο;» αναρωτιέται ένας θεολόγος. Και σχολιάζει: «Aναπάντητα ετυμολογικά ερωτήματα». Μα, δεν ήταν αναπάντητα και πριν; Και μάλιστα για αιώνες;
Ο πολιτικός Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, που ψηφίζει αδιάβαστα τα μνημόνια με την τρόικα χωρίς ντροπή, έλεγε προ μηνών για την 11η Νοεμβρίου 2011, τη μέρα που έπεσε η κυβέρνηση του Γιώργου Α. Παπανδρέου ότι «είναι η ημερομηνία – αφετηρία για ανασυγκρότηση και αναστοχασμό όλων μας, στο ΠΑΣΟΚ και στη χώρα».
Οκ, ας αναστοχαστούμε όλοι μας. Ανοίγω το λεξικό, βρίσκω  «…αναστολή, αναστομώνω, αναστόμωση…», πουθενά τον επίμαχο νεολογισμό. Τον γράφω στον υπολογιστή, κοκκινίζει ο αυτόματος διορθωτής του word – τι ’ναι πάλι τούτο, αναρωτιέται.
Τον βάζω στο google. Αναζητώ ορισμό. Είναι, λέει ένας, «η μεταγνωστική διαδικασία ως πρόκληση για την επανεφεύρεση της νεωτερικότητας». Καταλάβατε τίποτα;
Κι ένας άλλος: «είναι η κριτική εξέταση των πεποιθήσεων του ατόμου και ο έλεγχος από πού αυτές πηγάζουν και προέρχονται, με στόχο την αναθεώρηση μιας εμπειρίας με βάση την κριτική αποτίμηση εννοιών και αντιλήψεων». Φράσεις μισοσκότεινες, συννεφιασμένες, μετέωρες.
Πάει καμιά δεκαπενταετία που ο όρος «αναστοχασμός» έγινε μόδα και σουλατσάρει στα σοκάκια της ντόπιας διανόησης, για την οποία δείξαμε πάντοτε μεγάλη και φιλάνθρωπη κατανόηση.
Θολούρα και ψευτοαφορμή για δημοσιεύματα, διατριβές, άρθρα και συμπόσια. Η Ελλάδα βουλιάζει και μια μερίδα επιστημόνων πάει στον πάτο αναστοχαζόμενη τα μυστήρια του βυθού.

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.