Φαίνεται ότι η Ελλάδα και η κρίση της, πέρα από τους οικονομικούς αναλυτές, ενδιαφέρει και τους Γάλλους θεατρόφιλους.

Φαίνεται ότι η Ελλάδα και η κρίση της, πέρα από τους οικονομικούς αναλυτές, ενδιαφέρει και τους Γάλλους θεατρόφιλους. Δεν είναι τυχαίο ότι η παράσταση του Αλέξανδρου Κολλάτου «Vive la crise», η οποία παιζόταν φέτος τον Ιούλιο στο πλαίσιο του ξακουστού Φεστιβάλ της Αβινιόν, γέμιζε επί έναν μήνα το θέατρο.
Ο νέος ηθοποιός και σκηνοθέτης έχει επιστρέψει πια στο Παρίσι, στην πόλη που γεννήθηκε και όπου ο πατέρας του, ο γνωστός σκηνοθέτης Δημήτρης Κολλάτος, είχε επιλέξει επίσης για τόπο εργασίας τα χρόνια της χούντας.
Μεγάλωσε μέσα στο θέατρο, αφού και η μητέρα του ήταν Γαλλίδα ηθοποιός, η Αρλέτ Μπομόν. Εξάχρονος μαθητής δημοτικού στην Αθήνα θυμάται πάντα να μπαινοβγαίνουν στο σπίτι καλλιτέχνες και διανοούμενοι, ηθοποιοί, σκηνοθέτες, ένα «πανεπιστήμιο» που του προδιέγραφε το μέλλον στον ίδιο χώρο, μια «φυσική συνέχεια», όπως λέει και ο ίδιος.
Και ενώ συμμετείχε σε αρκετές παραστάσεις του πατέρα του από νωρίς, δέκα χρόνων συμμετέχει δίπλα στη μητέρα του στην ταινία «Ψάχνοντας την Πηνελόπη». Λίγα χρόνια αργότερα υποδύθηκε στο σανίδι ένα αυτιστικό παιδί, που στην πραγματική ζωή ήταν ο αδελφός του, στην παράταση «Η ζωή με τον Άλκη». Ήταν ένα έργο που έγραψε ο πατέρας του για να ευαισθητοποιήσει την κοινή γνώμη γύρω από τον αυτισμό. Ένας μικρός ρόλος στο «Άρπα Colla» του Περάκη και αμέσως μετά σπουδές στη Σχολή Σταυράκου. Δεν τις ολοκλήρωσε, για να καταλήξει στο Παρίσι όπου σπουδάζει υποκριτική στο Conservatoire National de la rue Blanche αλλά και στην περίφημη σχολή μιμητικής Jacques Lecoq.
Στην Ελλάδα πρωταγωνίστησε το 1991 στις ταινίες του Δημήτρη Κολλάτου «Κόκκινο τριαντάφυλλο σου έκοψα» και «Αλέξανδρος και Αϊσέ», όπου θίγεται το θέμα της βραδυφλεγούς απειλής των μειονοτικών πληθυσμών στη Θράκη, ενώ το 2003 ολοκλήρωσε τη δική του πρώτη μεγάλου μήκους ταινία με τον τίτλο «Ο Χάρος βγήκε παγανιά». Ένα σχόλιο για μια πόλη που πεθαίνει, όπου ανάμεσα σε άλλους πρωταγωνιστούσαν ο Λάκης Λαζόπουλος και η Δέσπω Διαμαντίδου.
Το 2007 στη Γαλλία συμμετείχε στη σκηνοθετική απόπειρα του Ιμπέρ Γκοντόν πάνω σε σπαράγματα του χαμένου έργου του Ευριπίδη «Υψιπύλη» και, το 2010, παίρνοντας αφορμή από τη διαφαινόμενη κρίση έγραψε και σκηνοθέτησε στο Άλσος Παγκρατίου το πολυθέαμα «Οικονομική κρίση, Ζήτω!».
Ύστερα από ένα ακόμη φιλμ του πατέρα του, το «Η διαθήκη του ιερέα Ζαν Μελιέ», και αρνούμενος να ενδώσει σε μια τηλεοπτική καριέρα, εγκατέλειψε οριστικά την Αθήνα. Το καλοκαίρι που μας πέρασε, ανέβασε στην Αβινιόν, με την εταιρεία θεάτρου Lézardtriste και τη συμμετοχή δύο Ελληνίδων ηθοποιών – της συζύγου του Δήμητρας Χαριτοπούλου και της Ηλέκτρας Παροίκου – το «Vive la crise».
Η παράσταση προκάλεσε μεγάλο ενδιαφέρον καθώς πολλοί ήθελαν να δουν και να ακούσουν την εμπειρία ενός ανθρώπου από τη χώρα που σπαράσσεται περισσότερο από όλες. Αυτός είναι και ο λόγος που τον Μάρτιο του 2013 η παράσταση θα επαναληφθεί στο Παρίσι.
Και μετά θα γυρίσει την πρώτη του γαλλική ταινία, με θέμα την οικογενειακή τραγωδία του προέδρου της Γαλλίας Σαρλ ντε Γκολ και της γυναίκας του, όταν έχασαν την κόρη τους.
Με όλα αυτά τα σχέδια στα σκαριά, γιατί ο Αλέξανδρος Κολλάτος να νιώσει την ανάγκη να γυρίσει στην Ελλάδα;

Χρήστος Παρίδης

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.