Η εγχώρια κραταιά – μέχρι πρότινος – τάξη (της διαπλοκής) προφανώς είχε αποσυνδεθεί προ πολλού από αυτό που ονομάζουμε λαϊκή σοφία και ξέχασε τη σοφή διαπίστωση: «Την προδοσία πολλοί αγάπησαν, τον προδότη ουδείς».

Η εγχώρια κραταιά – μέχρι πρότινος – τάξη (της διαπλοκής) προφανώς είχε αποσυνδεθεί προ πολλού από αυτό που ονομάζουμε λαϊκή σοφία και ξέχασε τη σοφή διαπίστωση: «Την προδοσία πολλοί αγάπησαν, τον προδότη ουδείς». Χαμένοι στην κρίση μεγαλείου και υπεροψίας, οι εκπρόσωποι της εν λόγω τάξης λησμόνησαν κάτι επίσης αυτονόητο: ότι τα… γιουσουφάκια υπάρχουν για να ικανοποιούν (παντοιοτρόπως) τον σουλτάνο.
Έφτασε, όμως, η ώρα που το σουλτανάτο των δανειστών – στο οποίο παραδόθηκε η χώρα – άρχισε να… λιμπίζεται και τα γιουσουφάκια του. Αυτούς δηλαδή που του άνοιξαν τις πύλες ελπίζοντας ότι θα διατηρήσουν το παντεσπάνι τους…
Αν δεν ήταν υπερόπτες και είχαν διατηρήσει την ελάχιστη επαφή με την κοινωνία, οι εν λόγω κύριοι, που σήμερα κλαίνε και οδύρονται χωρίς να συγκινούν κανέναν, θα είχαν πάρει χαμπάρι εξ αρχής ότι… κάτι τρέχει. Τουλάχιστον θα έδιναν σημασία σε πληροφορίες, ρεπορτάζ και αναλύσεις, όπως αυτή που ακολουθεί και είχε δημοσιευτεί στο «Ποντίκι» στις 27 Οκτωβρίου του 2011. Αξίζει τον κόπο μια εκτενής αναπαραγωγή της.

Τα γράφαμε…
«Το σχέδιο του ΔΝΤ για τον έλεγχο της ελληνικής πολιτικής και οικονομικής ζωής ήταν εξαρχής ένα. Άρχισε όμως να κυκλοφορεί τις τελευταίες δύο εβδομάδες με περισσότερες λεπτομέρειες. Η απόρρητη έκθεση περιέγραφε πώς θα αναπτυχθεί το νέο κατεστημένο, το οποίο βεβαίως θα ελέγχεται από τα συμφέροντα που κρύβονται πίσω από τη μεθοδευμένη κατάρρευση της χώρας μας.
Η έκθεση αναφέρει ότι από τη μεταπολίτευση δημιουργήθηκε μια αλυσίδα συμφερόντων μεταξύ των τραπεζών, των πολιτικών και των επιχειρηματιών που δραστηριοποιούνται (και) στα μέ­σα ενημέρωσης, κυρίως εκδότες.
Περιγράφει πώς ο κάθε “κλάδος” εξυπηρετούσε τον άλλο και πώς και οι τρεις είναι άρρηκτα δεμένοι μεταξύ τους και επιβιώνουν χάρη στη “βοήθεια” που παρέχει ο ένας στον άλλο.
Το ΔΝΤ λοιπόν και οι εμπνευστές της έκθεσης αναφέρουν ότι, για να μπορέσει η νέα κατάσταση να αναλάβει πλήρη δράση και να απλώσει τον ιστό της, πρέπει να σπάσει η αλυσίδα. Και για να σπάσει πρέπει πρώτα να καταρ­ρεύσει ένας από τους τρεις τομείς που περιγράψαμε πιο πάνω. Κάποιος θα πίστευε ότι ο τομέας που συστήνεται για κατάρρευση θα ήταν ο πολιτικός, όμως οι δανειστές στοχοποιούν την “πηγή” του χρήματος, δηλαδή τις ελληνικές τράπεζες.
Αλλαγή συστήματος: Όπως ισχυρίζονται οι εμπνευστές της έκθεσης, η μετοχική σύνθεση των τραπεζών πρέπει να αλλάξει τα επό­μενα χρόνια, ώστε να αλλάξουν και τα άτομα που θα είναι επικεφαλής και θα λαμβάνουν τις αποφάσεις για νέα δά­νεια και επενδύσεις. (…)
Μάλιστα, όπως πληροφορείται το ‘‘Π’’, για το πώς τα μέσα ενημέρωσης – τα οποία είναι σχεδόν όλα υπερχρε­ωμένα – μπορούν να καταρρεύσουν σαν τραπουλόχαρτα μόλις τους κοπεί η πίστωση, αναφέρεται η περίπτωση του Alter. Πετυχημένη – κατ’ αυτούς – συ­νταγή για ένα κανάλι που, όπως λένε, επηρέαζε πολύ το ελληνικό κοινό.
Έτσι, κατά το ΔΝΤ, θα τερματιστεί η πελατειακή σχέση μεταξύ πολιτικών και εκδοτών και θα μπει μια νέα τάξη μέσων ενημέρωσης που θα κάνουν ‘‘αποστειρωτική’’ ενημέρωση και κυ­ρίως δεν θα κάνουν αντιπολίτευση στο κατεστημένο πίσω από τους δανει­στές»…

Κοινή (πολιτική) λογική
Αυτά γράφαμε πριν από έναν χρόνο και δεν είμαστε, προφανώς, οιωνοσκόποι ούτε συνεργαζόμαστε με εκλεκτούς αστρολόγους. Τα αυτονόητα, άλλωστε, δεν χρειάζεται ενόραση για να τα δει κανείς. Αρκεί η απλή λογική. Την οποία εν προκειμένω δεν διέθεταν τα αξιότιμα τζάκια που σήμερα «σκούζουν» επειδή οι ξένοι δεν περιορίζονται να μασήσουν τους μισθούς και τις συντάξεις των εργαζομένων, αλλά ετοιμάζονται να τους βουτήξουν ό,τι με… κόπο μάζεψαν τόσα χρόνια…

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.