Το καλό με τον Προβόπουλο είναι ότι δεν έχεις ιδιαίτερες προσδοκίες για ευχάριστες εκπλήξεις. Κρατάει πάντοτε μια καλή πρόβλεψη για το μέλλον. Και μετά με την ίδια άνεση μπορεί να εξηγήσει γιατί έκανε λάθος.

Το καλό με τον Προβόπουλο είναι ότι δεν έχεις ιδιαίτερες προσδοκίες για ευχάριστες εκπλήξεις. Κρατάει πάντοτε μια καλή πρόβλεψη για το μέλλον. Και μετά με την ίδια άνεση μπορεί να εξηγήσει γιατί έκανε λάθος.
Το 2010 προέβλεπε ότι τέλος του 2011 θα ερχόταν η πολυπόθητη ανάπτυξη. Και στο τέλος του 2012, σοφότερος πια και βλέποντας ότι η χώρα δεν έχει βγει ακόμα στο ξέφωτο των αγορών (σ.σ.: καημένε Βενιζέλο…), παρακάμπτει το 2013 και χρησμοδοτεί ότι η ανάκαμψη «θα αρχίσει στη διάρκεια του 2014». Πού θα πάει; Αν συνεχίσει έτσι, μέχρι το 2050 κάπου θα πέσει μέσα, δεν γίνεται κάθε φορά να λαθεύει τόσο οικτρά…
Παρουσιάζοντας χθες στην Επιτροπή Οικονομικών της Βουλής την ενδιάμεση έκθεση για τη νομισματική πολιτική, ο κεντρικός τραπεζίτης της χώρας είπε με το γνώριμο, χωρίς εξάρσεις ύφος του: «Η τρόικα δεν έχει κάνει λάθος εκτιμήσεις. Λάθος εφαρμόσαμε το Πρόγραμμα. Κι όσο δεν λειτουργεί, εκτός από το δημοσιονομικό, το σκέλος των διαρθρωτικών αλλαγών, ο κίνδυνος παραμονεύει».
Στην κλίμακά της κινδυνολογίας μάλιστα δεν παρέλειψε να εκτοξεύσει την απειλή ότι αν δεν εκπληρωθούν οι απαιτούμενες προϋποθέσεις, θα κλάψουν μανούλες, αφού, όπως είπε χωρίς να μασάει τα λόγια του, «οι συνέπειες αυτή τη φορά θα είναι πολύ πιο τραγικές». Αυτό, αν και κανένας δεν τον ρώτησε δυστυχώς, εύκολα σημαίνει ότι εκεί γύρω στον Απρίλιο, μόλις κάτι στραβώσει – κι όλα δείχνουν ότι πολλά μπορούν να στραβώσουν –, τα νέα μέτρα εις βάρος της εμβρόντητης κοινωνίας δεν θα είναι μακριά.
Γνήσιο τέκνο της χρηματοπιστωτικής αγοράς, ο Προβόπουλος, παρότι διάνθισε την ομιλία του με κάποιες φιλολαϊκές αναφορές, όταν διαπίστωσε ότι δεν μπορεί να ανακτηθεί πλέον η ανταγωνιστικότητα με οριζόντιες περικοπές μισθών και αναγνώρισε την υπερφορολόγηση της πλέμπας, δεν έκρυψε και χθες τη λατρεία του για τις τράπεζες. Πιστός στα αισθήματά του, κάλεσε το Δημόσιο, μέσω ημών δηλαδή, να αντισταθμίσει τις απώλειες ύψους 2 δισ. που είχαν τα τραπεζικά μαγαζιά από τη συμμετοχή τους στο πρόγραμμα επαναγοράς του χρέους. Κι ακόμα ξεκαθάρισε ότι από τα 50 δισ. της ανακεφαλαιοποίησης ούτε τσακιστό ευρώ δεν πρόκειται να πάει στην τόνωση της ρευστότητας, εκφράζοντας την προσδοκία ότι τα 20 δισ. που βρίσκονται στα σεντούκια από τα συνολικά 83 δισ. που βγήκαν από το 2009 μέχρι σήμερα θα επιστρέψουν στη φωλιά τους για να αυξηθούν τα δάνεια.
Και με τα πάνω από 9 δισ. από επιστροφές φόρων που χρωστάει το Δημόσιο σε επιχειρήσεις;
Η πρωθυπουργάρα μας έλεγε αρχικά ότι θα δώσει γύρω στα 6 δισ., αλλά, απ’ ό,τι φαίνεται, αν θα πέσουν τελικώς 1 με 1,5 δισ. θα είναι επιτυχία. Λογαριάστε ότι κατ’ απαίτηση της φράου Μέρκελ θα αποπληρωθούν πρώτα οι εταιρείες της πατρίδας της και πολλαπλασιάστε λουκέτα στις εγχώριες επιχειρήσεις…

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.