Σχέση διαφθοράς στην Ελληνική κοινωνία και εκλογικού νόμου

γράφει ο Θεόδωρος Νούλης

Σε συζητήσεις στην ΕΤ1 με ένα δημοσιογράφο, ένα δήμαρχο και τον δικαστικό Ρακιτζή, καθώς και στην ΝΕΤ στην εκπομπή «ΣΤΑ ΑΚΡΑ» με δύο καθηγητές (Γεραπετρήτης και Σιρίγος), ειπώθηκαν πολλά και σωστά για την διαφθορά. Αλλά το κυριότερο σημείο της διαφθοράς στην Ελλάδα είναι τα εκλογικά συστήματα, που για 60 χρόνια σχεδιάζονται και ψηφίζονται με πρώτο στόχο την κλοπή από το πρώτο κόμμα, των ψήφων των μικρότερων κομμάτων, με τη δικαιολογία να έχουμε αυτοδύναμες κυβερνήσεις. Έτσι όμως κλέβει τη συνείδηση του ψηφοφόρου, δηλ. του απλού Έλληνα πολίτη. Αυτόν τον πολίτη που ψηφίζει κατά τη γνώμη του τον πολιτικό και το κόμμα που θα τον εκπροσωπήσει στο Ελληνικό κοινοβούλιο. Αυτόν τον τίμιο ψηφοφόρο που δεν ακολουθεί ένα μεγάλο κόμμα, που δεν προσβλέπει σε κάποια εξυπηρέτηση και δεν επιλέγει να περιπλακεί στη διαφθορά. Ενώ εκείνος που θέλει να βολέψει τους ιδίους με πλάγια μέσα ή να εμπλέξει τους βουλευτές στις απατεωνιές του για να αποφύγει το νόμο, αυτός ψήφαγε πάντα τα μεγάλα κόμματα , που θα πέρνανε την εξουσία. Για να χρησιμοποιήσει τον βουλευτή του να τον βοηθάει να περνάνε οι απατεωνιές , με πλάγια μέσα να παίρνουν καλές θέσεις τα παιδιά του στο δημόσιο εις βάρος άλλων παιδιών με πολύ περισσότερα προσόντα .Τα δε παιδιά του, αφού βολεύτηκαν από το λάδωμα του πατέρα τους, συνεχίζουν τέτοιες γνωριμίες και κουμπαριές . Το πρώτο κόμμα με τους κλεμμένους ψήφους, γίνεται κυβέρνηση αυτοδύναμη . Ο βουλευτής των υποσχέσεων γίνεται υπουργός . Ο δε γιος που διορίστηκε στο δημόσιο έχει τώρα το μέσο του υπουργού και επιπλέον αναλαμβάνει θέσεις και παρέχει εξυπηρετήσεις με το αζημίωτο υπέρ της τσέπης του, δευσμεύοντάς τον εξυπηρετηθέντα προς άγρα ψήφων για τον υπουργό-βουλευτή-κομματάρχη-προστάτη του. Και η διαφθορά συνεχίζεται τα τελευταία 60 χρόνια. Εκείνοι που βρίσκονται στην πολιτική αρένα χωρίς ποτέ να ψηφίσουν κόμματα «εξουσίας», υφίστανται την κλοπή της ψήφου, της συνειδήσεώς τους από το πρώτο κόμμα. Κύριε Ρακιτζή, κύριε Γεραπετρίδη, κύριε Συρίγο, κύριοι δημοσιογράφοι, κύριοι πολιτικοί όλων των κομμάτων, κύριοι καθηγητές όλων των βαθμίδων, κύριοι συνταγματολόγοι, κύριοι της νομοθετικής, εκτελεστικής, δικαστικής, αλλά και της 4ης εξουσίας των ΜΜΕ, το δέντρο της διαφθοράς είναι ο ΕΚΛΟΓΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ. Ένα δέντρο που γεννά δεκάδες, εκατοντάδες καρπούς από τους οποίους τρώνε χιλιάδες Έλληνες και από τα γλυκά τους σπόρια μολύνονται εκατομμύρια πολίτες και προσπαθώντας με τη διαφθορά ο καθένας να διαφθείρει τον κύκλο του, ο άλλος τον δικό του κύκλο, καταλήγουμε να είμαστε ένα διεφθαρμένο κράτος, όπως είπε και ο πρώην πρωθυπουργός Γ.Α.Π. Διότι η διαφθορά στο κάθε κράτος δημιουργεί ελάχιστους υπερπλούσιους, πολλούς φτωχούς, την κατάρρευση του κράτους και την αλληλοφαγωμάρα, που καλό είναι να την αποφύγουμε. Αφού λοιπόν η πλειοψηφία της νομοθετικής εξουσίας, που είναι ο κυριότερος θεσμός της πολιτείας, εκλέγεται τεχνητά με την κλοπή, είναι επόμενο όλοι οι άλλοι θεσμοί που προκύπτουν από τον κάλπικο θεσμό, να είναι καρποί από το δέντρο της διαφθοράς. Παρακαλώ όλους τους παραπάνω να κόψουμε αυτή το δέντρο που λέγεται εκλογικός νόμος και να ισχύσει η απλή ανόθευτη αναλογική, αμετακλήτως και δια παντός. Μέχρι τώρα μας λέγαν ότι δε θα σχηματιστεί κυβέρνηση και θα έχουμε ακυβερνησία. Αυτά είναι σκόπιμα παραμύθια για να διαιωνίζεται ο δικομματισμός και να κλέβουν τα λαμόγια πότε του ενός και πότε του άλλου κόμματος, δίχως οι τίμιοι πολιτικοί που βρίσκονται στο κάθε κόμμα να μπορούν να τους ελέγξουν, φοβούμενοι ότι θα έχαναν την πλειοψηφία άρα και την εξουσία. Το δε ΠΑΣΟΚ στο πρόγραμμά του αρχικά (της 3ης Σεπτέμβρη) είχε την απλή αναλογική. Όταν πήρε την εξουσία, τα ξέχασε όλα και έλεγε «το ΠΑΣΟΚ δεν ξεχνά τι σημαίνει ΔΕΞΙΑ». Να που τώρα είναι μαζί. Πιστεύω ακράδαντα ότι αν ίσχυε για πάντα η απλή αναλογική, τα μεγάλα κόμματα θα διαιρούνταν σε μικρότερα και αφού θα γνώριζαν πως ο εκλογικός νόμος δεν θα άλλαζε, δεν θα είχαν κανένα λόγο να ξανακάνουν εκλογές, αλλά θα σχηματίζονταν κυβέρνηση με τα πιο συγγενικά κόμματα. Θα είχαμε κυβέρνηση με 3, 4,5 ή και 6 κόμματα. Όταν στη κυβέρνηση είναι πολλά κόμματα, το κλέψιμο ελαχιστοποιείται. Αλλά και η νομοθετική εξουσία θα ψήφιζε δίκαιους και ξεκάθαρους νόμους με σύντομες αποφάσεις. Δικλείδα ασφαλείας για να μη γίνονται συνέχεια εκλογές υπάρχει. Δεν πιστεύω όμως ότι θα γινόταν εκλογές το πολύ για δεύτερη φορά. Για αυτή την περίπτωση θα μπορούσε για παράδειγμα το Σύνταγμα να ορίζει ότι, αν η βουλή δεν μπορεί να σχηματίζει κυβέρνηση (151 βουλευτές) για 3 τουλάχιστο χρόνια, να μην έχουν δικαίωμα οι βουλευτές όλων των κομμάτων να εκλεγούν στις επόμενες εκλογές ή για χρονικό διάστημα 8 χρόνων, ως ανώριμοι για συνεργασία. Και τότε θα ήταν όλοι πιο προσεκτικοί και υπεύθυνοι.