«Μην πυροβολείτε τον πιανίστα» αναρτούσαν σε πινακίδες τα αμερικανικά σαλούν στο Φαρ Ουέστ.

«Μην πυροβολείτε τον πιανίστα» αναρτούσαν σε πινακίδες τα αμερικανικά σαλούν στο Φαρ Ουέστ. Ήταν κάτι σαν την αντίστοιχη πινακίδα με το δικό μας αθώο… «μη πτύετε εις το πάτωμα», που δέσποζε στα καφεζαχαροπλαστεία της εποχής.

Το περιεχόμενο της πινακίδας αυτής λέγεται ότι το μετέφερε στην Ευρώπη ο Όσκαρ Ουάιλντ έπειτα από ένα ταξίδι του, το 1882, στην Αμερική. Εκεί βρέθηκε στο σαλούν μιας πόλης του Κολοράντο και είδε την επιγραφή «Μην πυροβολείτε τον πιανίστα. Κάνει ό,τι μπορεί» (Please don’t shoot the piano player. He is doing his best). Την εντύπωση που του προξένησε η πινακίδα αυτή τη μετέφερε ο Ουάιλντ στις ταξιδιωτικές του εντυπώσεις.

Αν και πέρασαν πολλές δεκαετίες στην Άγρια Δύση, το μόνο που φαίνεται να άλλαξε είναι ότι καταργήθηκαν οι… πινακίδες· όχι τα όπλα. Τα όπλα και οι πυροβολισμοί παραμένουν μια κατάκτηση της αμερικανικής κοινωνίας που διαφυλάσσει το ξεθωριασμένο της αμερικανικό όνειρο, το οποίο φυσικά είναι περισσότερο πολύτιμο από την ανθρώπινη ζωή.

Σε μια κοινωνία όπου η ατομική ιδιοκτησία περιχαρακώθηκε με πασσάλους υπό την απειλή των όπλων, η κατάργησή τους αποτελεί, καθώς όλα το αποδεικνύουν περίτρανα, ταμπού. Τι κι αν σκοτώνουν δεκάδες παιδάκια και μεγαλύτερων ηλικιών ανθρώπους, κάθε χρόνο το πρόβλημα για την Αμερική θα είναι… ότι κακώς οι καθηγητές δεν ήταν οπλισμένοι!